Μια προεκλογική περίοδο μεγάλης έντασης προοιωνίζει η καταδικαστική απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου. Οι πρώτες αντιδράσεις των κομμάτων που δείχνουν τακτικές και στοχεύσεις δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών.
Η υπόθεση Παππά έκλεισε δικαστικά αλλά θα βρεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης όλη τη διάρκειας της προεκλογικής περιόδου.
Αντεπίθεση σε διπλό ταμπλό
Η κυβέρνηση, όπως είναι λογικό έσπευσε να αξιοποιήσει την καταδίκη του κ. Παππά. Δεν της προσέφερε απλά μια ανάσα αποφόρτισης από τις επιθέσεις που δέχεται για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Της έδωσε τη δυνατότητα μιας συνολικής αντεπίθεσης την οποία εκδηλώνει σε δύο επίπεδα.
Το πρώτο αφορά την ίδια την καταδίκη του κ. Παππά. Ένας κορυφαίος υπουργός, προσωπικός φίλος του Αλέξη Τσίπρα καταδικάζεται ομόφωνα. Δεν υπήρχε ούτε μια ψήφος αμφιβολίας για την ενοχή του. Του καταλογίστηκε η μεγαλύτερη ποινή. Αυτή η σύνδεση του κ. Παππά με τον Αλέξη Τσίπρα, επιτρέπει την τοποθέτηση του κ. Τσίπρα στο κάδρο των ευθυνών.
Η ΝΔ αρχικά ζήτησε την απομάκρυνση του κ. Παππά από το κόμμα και τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Γνώριζε, όταν διατύπωνε το αίτημα αυτό ότι πολύ δύσκολα ο Αλέξης Τσίπρας θα έπαιρνε μια τέτοια απόφαση.
Η κάλυψη του κ. Παππά από τον Αλέξη Τσίπρα έδωσε τη δυνατότητα στη ΝΔ να εστιάσει τα βέλη της κατά του αρχηγού του και να θέσει ένα ερώτημα και μάλιστα δια στόματος του ίδιου του κ. Μητσοτάκη: Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν απομακρύνει από τον ΣΥΡΙΖΑ τον κ. Παππά; Πώς «κρατάει» ο κ. Παππάς τον Αλέξη Τσίπρα;
Το ερώτημα αυτό θα τίθεται συνεχώς από τα στελέχη της ΝΔ στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις δημόσιες αντιπαραθέσεις τους. Αυτή είναι η επιλογή. Η εκτίμηση που υπάρχει είναι το ότι το επιχείρημα της «πολιτικής δίωξης» που έχει επιστρατεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αδύναμο. Καταρρίπτεται από το ομόφωνο της δικαστικής απόφασης.
Στήνουν νέες γραμμές άμυνας
Η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να στηρίξει το στενό του φίλο και συνεργάτη ήταν, όπως λέγεται μονόδρομος. Κρύβει όμως μεγάλες δυσκολίες για τον ΣΥΡΙΖΑ που επιχειρεί να στήσει γραμμές άμυνας.
Η προσπάθεια να εμφανιστεί η υπόθεση Παππά ως επανάληψη της ιστορίας δεν φαίνεται να πείθει. Ο Νίκος Παππάς δεν είναι ούτε ως υποψία Ανδρέας Παπανδρέου. Επιπροσθέτως ο ιδρυτής του ΠαΣοΚ δεν έτυχε ομόφωνης καταδικαστικής απόφασης. Αναμφίβολα ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε δύσκολη θέση.
Η στρατηγική ολομέτωπης επίθεσης εναντίον της κυβέρνησης με αιχμή του δόρατος την περιφρόνηση στους θεσμούς και τη δημοκρατία συναντά πλέον ένα ισχυρό εμπόδιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το δικό του σκελετό, όχι στην ντουλάπα αλλά στο σαλόνι του. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως λέγεται, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να κλιμακώσει την κριτική και να υψώσει τους τόνους της αντιπαράθεσης. Όμως, το βλέμμα, του Αλέξη Τσίπρα και των στενών του συνεργατών είναι ήδη στραμμένο προς τις μετρήσεις της κοινής γνώμης.
Η καταδικαστική απόφαση έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή, λίγο πριν την επίσημη εκκίνηση της εκλογικής κούρσας. Ζημιά δεν μπορεί να μην υπάρξει. Θα είναι αντιμετωπίσιμη; Αυτή τη στιγμή, πάντως το σκηνικό έχει αλλάξει. Το ζητούμενο δεν είναι η συσπείρωση της εκλογικής του βάσης, την οποία επιχειρούσε μέσω της όξυνσης της πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά η αποφυγή μιας αποσυσπείρωσης που θα δώσει την εικόνα ότι η εκτίμηση του Αλέξη Τσίπρα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα, είναι μια ακόμα αυταπάτη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η στάση του ΠαΣοΚ
Η καταδίκη του Νίκου Παππά ενεργοποίησε αμέσως τα ανακλαστικά της Χαριλάου Τρικούπη. Με δήλωση του, ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, επιχείρησε να βάλει στο κάδρο των ευθυνών τον Αλέξη Τσίπρα. Οι επιτελείς του ΠαΣοΚ δεν σκοπεύουν να εμπλακούν «στον επερχόμενο άγριο καυγά της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πρώτον, διότι ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν επιθυμεί τα στελέχη του να ανεβάζουν τους τόνους, επιχειρεί να εμφανίσει το ΠαΣοΚ ως «το σοβαρό κόμμα» την «ήρεμη δύναμη της πολιτικής». Και δεύτερον διότι αυτή η αντιπαράθεση ενισχύει το προεκλογικό του αφήγημα για τις «δύο όχθες». ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι στην ίδια όχθη, αποτελούν την όψη του νομίσματος μιας διακυβέρνησης που περιφρονεί τους θεσμούς και «δουλεύει με κολλητούς και ανιψιούς».
Στη Χαριλάου Τρικούπη εκτιμούν επίσης, ότι ενισχύει την στρατηγική της αυτόνομης πορείας, αποδυναμώνει την πίεση που δέχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Το ερώτημα που υπάρχει είναι σε ποιο βαθμό θα πληγεί η εικόνα του Αλέξη Τσίπρα και αν αυτό οδηγήσει τους με μετριοπαθείς κεντροαριστερούς ψηφοφόρους που βρίσκονται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠαΣοΚ στην εκλογική κοίτη της Χαριλάου Τρικούπη.
