Στις 24 Φεβρουαρίου του 2022 πραγματοποιήθηκε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Εδώ και ένα χρόνο, ο πλανήτης παρακολουθεί την εξέλιξη της πρωτοφανούς, για τα σύγχρονα ευρωπαϊκά δεδομένα, παρατεταμένης σύγκρουσης, με τις φωτογραφίες και τα βίντεο που καταφθάνουν από την Ουκρανία να είναι αυτά που συγκλονίζουν και μεταδίδουν την φρίκη του πολέμου.
Ένας από τους ανθρώπους που, μέσω του φακού του διέδωσε στον κόσμο τι συμβαίνει στην εμπόλεμη ζώνη, είναι ο Νάτσο Ντόθε. Οι εικόνες που απαθανάτισε ο Νάτσο, φωτορεπόρτερ για το Reuters, έκαναν τον γύρο του κόσμου.
Σήμερα, ένα χρόνο μετά την απαρχή του πολέμου, μιλάει στο «ΒΗΜΑ» για την εμπειρία του.
Ήταν ο πρώτος του πόλεμος. «Ένα πρωί με πήραν τηλέφωνο και με ρώτησαν αν ήθελα να πάω. Δέχτηκα κατευθείαν και την επόμενη μέρα έφυγα για Οδησσό. Θα μετέδιδα έναν πόλεμο που η Ευρώπη δεν φανταζόταν πόσο κοντά μας ήταν», θυμάται.
Ο Νάτσο, στη σελίδα του στο Reuters γράφει πως φωτογραφίζει για τους ανθρώπους που «θέλουν να σκεφτούν και να νιώσουν».
Οι φωτογραφίες του από την Ουκρανία, προκαλούν ακριβώς αυτές τις αντιδράσεις.
Στις 3 φορές που έχει πάει μέχρι τώρα, σε Οδησσό, Μικολάιβ, Χάρκοβο, Κραματόρσκ, Μπαχμούτ, Ντονέτσκ και Χερσώνα, έχει απαθανατίσει την άλλη πλευρά του πολέμου: ιστορίες ανθρώπινες και, ίσως, όχι τόσο αναμενόμενες.
«Ήθελα να δείξω το πως βιώνουν οι άνθρωποι έναν πόλεμο. Είναι ο τρόπος μου, να μεταδίδω κάτι πιο προσωπικά, να υπάρχει μία οικειότητα»
Ο Νάτσο Ντόθε επέλεξε για το «ΒΗΜΑ» τις ιστορίες που τον σημάδεψαν:
- Οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης στο Χάρκοβο μιλούν για το πώς αντιλαμβάνονται τον πόλεμο
Το καλοκαίρι, μετέδωσε για το Reuters, την ιστορία των ανθρώπων με προβλήματα όρασης στο Χάρκοβο, οι οποίοι μπορούν να ακούσουν τον πόλεμο, αλλά δεν μπορούν να δουν τις ζημιές που έχουν προκληθεί. Κατέγραψε σε βίντεο τον Βίκτορ Σολοβιανένκο, ο οποίος ζει σε ξενώνα της Ουκρανικής Εταιρίας Τυφλών μαζί με άλλα 18 άτομα. Από εκεί βγαίνει ελάχιστα, καθώς φοβάται μην πατήσει πάνω σε πυρομαχικά που δεν έχουν εκραγεί ή σε αιχμηρά αντικείμενα.
- Ο κόσμος πλέον συρρικνώθηκε σε ένα υπόγειο για μία ηλικιωμένη, 92 χρονών
Η 92χρονη Μαρία ζει από την αρχή του πολέμου με την κόρη της και τον γαμπρό της, σε μία από τις πιο κατεστραμμένες κατοικημένες περιοχές στο Χάρκοβο. Έχει κινητικά προβλήματα αλλά και σταδιακή απώλεια μνήμης και σύγχιση, τα οποία έχουν επιδεινωθεί μετά από μία επίθεση στο σπίτι της. «Οι δικοί της μου είπαν πως το καλύτερο της όπλο, ώστε να μην υποφέρει, είναι να ξεχνάει το παρελθόν. Είναι η προστασία της.», θυμάται ο Νάτσο.
Πρώην μηχανικός, η Μαρία Νικολάεβνα, 92, μιλά με την γάτα της, Κισιάου, μέσα στο υπόγειο που μένει με τη κόρη της και το γαμπρό της, Ιούλιος 22, 2022. REUTERS/Nacho Doce
Η Ναταλία, 58, κρατάει το κινητό της όπου η κόρη της Μάσα, 31, που μένει στη Νέα Υόρκη, μιλάει με τη γιαγιά της Μαρία, 92, μέσα στο υπόγειο, Ιούλιος 23, 2022. REUTERS/Nacho Doce
- Δύο ηλικιωμένα ζευγάρια αποζητούν τη ζωή ανάμεσα στα ερείπια του πολέμου της Ουκρανίας
Τα αδέρφια Κοβάλιοβ και οι σύζύγοί τους, μένουν στο κελάρι που είχε φτιάξει ο νεκρός πια, γιος του ενός ως αποθήκη τροφίμων, καθώς τα σπίτια τους καταστράφηκαν. Δεν υπάρχει ρεύμα ή θέρμανση και στα χωράφια τα οποία δούλευαν υπάρχουν νάρκες. «Είμαστε 80 χρονών, όλη μας τη ζωή δουλεύαμε στα ίδια χωράφια και τώρα περιμένουμε το θάνατο μας», είχε πει στον Νάτσο ο ένας εκ των δύο αδερφών, ο Στέπαν.
Ο Στέπαν Κοβάλιοβ, 80, και ο αδερφός του Βολοντίμιρ Κοβάλιοβ, 77, τσουγκρίζουν με χορίλκα, ένα ουκρανικό απόσταγμα, μέσα στο κελάρι όπου ζουν, βορειοδυτικά της Χερσώνας, Ουκρανία, 29 Ιανουαρίου 2023. REUTERS/Nacho Doce
Ο Βολοντίμιρ Κοβάλιοβ, 77, κοιτάζει μία φωτογραφία του με τον αδερφό του, Στέπαν Κοβάλιοβ, 77, βορειοδυτικά της Χερσώνας, Ουκρανία, Ιανουάριος 28, 2023. Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί σε μία στάση λεωφορείου το 1967, όταν τα αδέρφια τελείωσαν τη στρατιωτική θητεία τους στην Κριμαία. REUTERS/Nacho Doce
Ο Στέπαν Κοβάλιοβ, 80, και η σύζυγος του Τετιάνα, 79, κάθονται στο κατεστραμμένο σπίτι τους, βορειοδυτικά της Χερσώνας, Ουκρανία, Ιανοάριος, 27, 2023. REUTERS/Nacho Doce
«Κάτι που ήθελα να φωτογραφίσω και δεν κατάφερα, ήταν κάποιους στρατιώτες που έπαιζαν πιάνο κοντά στις σκάλες Ποτέμκιν στην Οδησσό. Ο ουκρανικός στρατός δεν μας άφηνε να πλησιάσουμε, επειδή το σημείο έχει πολύ υψηλό συμβολισμό», αναφέρει.
Στην ερώτηση ποια φωτογραφία είναι η πιο ξεχωριστή για αυτόν, αν και δυσκολεύεται, επιλέγει αυτή της Μαρίας Τκαντσένκο, 96 ετών, ίδια ηλικία με τη μητέρα του.
REUTERS/Nacho Doce
Η Μαρία είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι της στο Ντονέτσκ, 20 χιλιόμετρα από τη πρώτη γραμμή του πολέμου. Ωστόσο, δεν γνωρίζει τίποτα για τον πόλεμο – η εγγονή της της λέει πως πρόκειται για στρατιωτικές ασκήσεις.
«Η καλύτερη μου φωτογραφία, θα είναι αν καταφέρω να ξαναφωτογραφίσω τη Μαρία στο κρεβάτι της…Θα σημαίνει ότι είναι ζωντανή».
Ποιός είναι ο Νάτσο Ντόθε;
Ο Νάτσο Ντόθε είναι φωτορεπόρτερ από το Φερόλ της Ισπανίας και εργαζόταν για την ισπανική εφημερίδα El Mundo μέχρι που έγινε μέλος του Reuters το 2003. Για χρόνια έμενε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, ενώ πλέον μένει Βαρκελώνη. Ο ίδιος δηλώνει ότι καλύπτει κάθε είδους γεγονότα.
