Μετά την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου στο οποίο κρίθηκε ομόφωνα ένοχος, ο Νίκος Παππάς προέβη σε ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter.
Ο πρώην υπουργός τονίζει στο Twitter πως η απόφαση είναι στο ίδιο πνεύμα με εκείνες για τις υποθέσεις Novartis και Siemens.
«Φαίνεται ότι για κάποιους δικαστές αθώος είναι όποιος ζημιώνει το δημόσιο και ένοχος όποιος με τις ενέργειες του εξασφαλίζει χρήματα για το δημόσιο», ανέφερε στην πρώτη του αντίδραση ο τομεάρχης Υποδομών και Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ υπογραμμίζει πως «η δίκη ήταν πολιτική».
Δείτε την ανάρτηση του Νίκου Παππά
Η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου
Την ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος, δύο χρόνια φυλάκιση, με τριετή αναστολή επέβαλε το Ειδικό Δικαστήριο στον πρώην υπουργό Νίκο Παππά, ενώ στον Χρήστο Καλογρίτσα επιβλήθηκε χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων ευρώ, ενώ απέρριψε το αίτημα των συνηγόρων του για την αναγνώριση ελαφρυντικών.
Ο εισαγγελέας του Ειδικού Δικαστηρίου Δημήτρης Ασπρογέρακας ζήτησε να σταλούν στον εισαγγελέα τα πρακτικά με την κατάθεση της γραμματέως του Χρήστου Καλογρίτσα Ευθαλίας Διαμαντή που είχε καταθέσει ότι «φάκελοι και τσάντες έφευγαν από το γραφείο Καλογρίτσα για το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ».
Oμόφωνα το Δικαστήριο διαβίβασε στον εισαγγελέα την κατάθεση της γραμματέως Καλογρίτσα για περαιτέρω έρευνα. Αμέσως μετά η πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου Ιωάννα Κλάππα κήρυξε το τέλος των συνεδριάσεων του πέμπτου κατά σειρά του Ειδικού Δικαστηρίου ευχαριστώντας όλους τους παράγοντες για τη συμβολή τους στη διαδικασία.
Τι ανέφερε ο κ. Μαντζουράνης
«Εδώ και τώρα επιβάλλονται δύο σχόλια:
Πρώτον, όταν η πολιτική εισέρχεται στην αίθουσα του δικαστηρίου, τότε η δικαιοσύνη εξέρχεται.
Και δεύτερον, ο σεβασμός στη Δικαιοσύνη δεν επιβάλλεται. Κερδίζεται, όταν οι λειτουργοί της έχουν το σθένος να κρίνουν μόνο με βάση το Σύνταγμα, το νόμο και τη συνείδησή τους και κυρίως όταν δεν συμβιβάζονται παρά μόνο με την αλήθεια.
Καμία απόφαση δικαστηρίου δεν αυτοδικαιώνεται. Μόνο ο δημόσιος έλεγχος της αιτιολογίας της επιτρέπει τη διακρίβωση της ορθότητας ή μη αυτής και μπορεί να προσφέρει σε οποιαδήποτε δικαστική απόφαση εκτός από δεσμευτικότητα και πειστικότητα και συνακόλουθα τον σεβασμό των πολιτών.
Μετά από όλα αυτά η Προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν είναι απλά δεδομένη, αλλά και απολύτως αναγκαία».
