«Η εξουσία πάντα νομίζει ότι έχει μεγάλη ψυχή και σπουδαίες απόψεις, τις οποίες δεν μπορούν να κατανοήσουν οι αδύναμοι. Αυτή είναι η βαθύτερη αιτία βαναυσότητας και ηθικολογίας που δηλητηριάζουν (…) κάθε εξουσιαστική και κυριαρχική δομή».
Φαίνεται πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε μόλις διαβάσει την παράγραφο από το άρθρο του Noam
Chomsky, για το Πρακτορείο των «Νew York Times», στις 13 Ιουλίου 2006 -που «έδωσαν» «Τα Νέα» του Σαββάτου και δέχθηκε εχθές στου Μαξίμου τους καλλιτέχνες προτείνοντάς τους για την Παρασκευή μια νομική φόρμουλα «πάνω απ’ το χαλί…. »
Μόνο που και οι καλλιτέχνες είναι πλέον και αυτοί, «εξουσία», επειδή η εξουσία είναι οι «σχέσεις» της, δηλαδή ο χειρισμός των σχέσεων δύναμης όπου η μία εξ αυτών δομεί το ενδεχόμενο πεδίο δράσης των άλλων.
Αλλά από εδώ άρχισε η μεγάλη διαφωνία του Chomsky με τον Foucault.
Και ιδού τα πρακτικά γιά το τι διεμείφθη μεταξύ τους, το 1971, σε συζήτηση που διοργάνωσε η Ολλανδική Ραδιοφωνία -Τηλεόραση:
F: …Όταν διαπράττετε μια καθαρά παράνομη πράξη..
C: …την οποία εγώ βλέπω σαν παράνομη, όχι μόνο το Κράτος…
F: Όχι, όχι, το Κράτος…
C:…που το Κράτος τη βλέπει σαν παράνομη…
F: …που το Κράτος τη θεωρεί παράνομη…
C: Ναι .
F:Διαπράττετε αυτή την πράξη στο όνομα μιας ιδανικής δικαιοσύνης, ή επειδή η ταξική πάλη την καθιστά χρήσιμη και αναγκαία;
Αναφέρεστε στην ιδανική δικαιοσύνη, αυτό είναι το πρόβλημά μου.
ΥΓ.
Στο Μαξίμου κράτησαν πρακτικά;
Στην Αγίου Κωνσταντίνου τα κρατάνε στον δρόμο.
