Η μυθολογία αντιμέτωπη με την λογοτεχνία στην Γκαλερί Δημιουργών, «Ηχοδιάστασις», (Νέα Κηφισιά, Χελιδονούς 28, κάθε Κυριακή βράδυ στις 21:00), τον εφετινό χειμώνα μέσω του έργου «Όταν η Φόνισσα συνάντησε τη Μήδεια» του Γιώργου Α. Χριστοδούλου, υπογράφει και τη σκηνοθεσία και σε μουσική Πηγής Λυκούδη.
Δυο γυναίκες, δύο τραγωδίες, που όμως γίνονται μία από την πέννα ενός συγγραφέα, που μας έχει δείξει ότι δεν κάθεται και τόσο… ήσυχη. Αυτή τη φορά, η Χαδούλα Φραγκογιαννού συναντά την Μήδεια, δύο από τις πλέον τραγικές γυναικείες φιγούρες της Ιστορίας. Γνωρίζονται, συνυπάρχουν, αποφασίζουν, ανατρέπουν τα κάθε λογής υπαρκτά δεδομένα, σπαράζουν κι εν τέλει συγκινούν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τρίλεπτος μονόλογος του μάγειρα προς το τέλος του έργου, διδάσκεται στο Martin University (Ιντιανάπολη, Ηνωμένες Πολιτείες) στο Τμήμα Κοινωνιολογίας. Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Όλγα Πρωτονοταρίου, Σταμάτης Κακαβελάκης, Ανθή Βαφειαδάκη, Παναγιώτης Πραγαλός, Ηλίας Σαρδέλλης, Τάνια Μήλιου, Γιούλη Γκίνη και Αντριάνα Ρωμανού.
Ο θεατρικός συγγραφέας Γιώργος Α. Χριστοδούλου – έχει εργασθεί ως δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου σε ραδιόφωνο, εφημερίδες και περιοδικά – έχει δημοσιεύσει τα έργα «Ο γλύπτης και η κοιμωμένη του» (εκδόσεις Σαββάλας), «Ο λόφος της Ειρήνης» (Βραβείο Ουνέσκο, εκδόσεις Κέδρος), «Ορατός κύκλος» (ποιήματα, εκδόσεις Αγγελάκη, «Ιστορίας λόγος» (ιστορικό δοκίμιο, εκδόσεις Αρχέτυπο), «Το δάκρυ της Τζοκόντα» (εκδόσεις Άγκυρα). Επίσης, έχει γράψει – μεταξύ άλλων – τα θεατρικά έργα: «Η γυναίκα ανεμώνη», «Ξανθίππη, η γυναίκα του Σωκράτη», «Ο Γλάρος και το Αηδόνι», «Γιαννούλης Χαλεπάς: Η κοιμωμένη μου». (Β΄ Βραβείο Κρατικού Θεάτρου), «Ομφάλιος Λώρος», «Το ζεϊμπέκικο της Τζοκόντα» ενώ τα τελευταία χρόνια δίνει διαλέξεις σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Πολυγραφότατος, ο Γιώργος Α. Χριστοδούλου, έχει κατορθώσει να δημιουργήσει την δική του αυτόνομη γραφή, όπου η ιστορία συναντά τον μύθο, όπως τουλάχιστον αντιλαμβάνεται ο ίδιος τόσο την ιστορία όσο και τον μύθο. Η΄ για να ακριβολογούμε όπως αντιλαμβάνεται τους ήρωες και τις ηρωίδες του. Με το ένα πόδι στη Γη και το άλλο στον Ουρανό. Κάτι σαν γήινα ξωτικά.
Τι συνέβη λοιπόν όταν η Φόνισσα συνάντησε τη Μήδεια; Ποια ήταν η αιτία και η αφορμή του εν λόγω θεατρικού;
«Συνέβη ένα κ μόνο γεγονός: Η Μυθολογία ανταμώνει Θεατρικά την Λογοτεχνία! Η αιτία κι αφορμή ήταν μια ιδέα του Βασίλη Πλατάκη και σίγουρα ήταν εξαιρετική. Έγραψα το έργο σχετικά γρήγορα. Ο Βασίλης το σκηνοθέτησε πέρυσι και φέτος ο γράφων με τη δική του ματιά. »
Γιατί κάποιος να έρθει στην εν λόγω παράσταση;
«Υπάρχει αποκάλυψη στους χαρακτήρες των δύο αυτών γυναικών πριν τους φόνους με χρονολογική διαφορά 2.500 ετών. Υπάρχει επίσης η εκπληκτική μουσική της Πηγής Λυκούδη. Υπάρχουν οι διάλογοι μεταξύ των δύο αυτών γυναικών και όχι μόνο. Όλα αυτά νομίζω πως έχουν ένα ενδιαφέρον για το κοινό. »
Τι είναι αυτό πού σας οδηγεί στη συγγραφή;
«Δεν είναι ένα πράγμα. Η αντίσταση απέναντι σε σαθρές πολιτικές και στα φρικτά σημερινά δεδομένα. Η αντίσταση στα παιδικά μου βιώματα. Ο θυμός μου για όλα αυτά τα άθλια που παίζονται πια κατά κόρον στην Επίδαυρο. Που να πάρει γράφω για να αντισταθώ κ όχι για να προβληθώ. Το έχω ξαναπεί: Για μένα το θέατρο δεν είναι διασκέδαση, είναι αποκάλυψη»
Τι σας οδήγησε ώστε να γράψετε προσωπογραφίες;
«Με συγχωρείτε, αλλά ο «Ομφάλιος Λώρος», η «Γκιλοτίνα», «Η Κούνια», «Το Βαλς της Κόκκινης βροχής», το «Γράμμα απ τη Μικρά Ασία» και η «Ανεμώνη» δεν είναι προσωπογραφίες. Πάντως, ότι προσωπογραφίες έγραψα, το έκανα γιατί θεώρησα πως αυτοί οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να είχαν πεθάνει ποτέ. (Χαλεπάς, Αττίκ, Ξανθίππη, Καραγιάννη, Νικηταράς κλπ) Ε, λοιπόν, ως θεατρικός συγγραφέας ταράχτηκα με τη ζωή τους, με τις δυσκολίες…. τα βάσανά τους… Όλα τούτα με συγκίνησαν και προσπάθησα με τον απόλυτο σεβασμό, να τους αναστήσω θεατρικά.»
Με τους ήρωες σας, συνομιλείτε;
«Αλίμονο! Δεν υπάρχει συγγραφέας στον κόσμο, που να μην συνομιλεί και να μη τσακώνεται ενίοτε με τους ήρωές του. Αυτός που δεν το κάνει, δεν είναι συγγραφέας. Απλά γράφει κάτι. »
Γιατί κάποιος να πάει θέατρο, σήμερα;
«Όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν στο θέατρο και τους αγγίζει το έργο, είναι σα να παίρνουν ένα ποτήρι γεμάτο ισχυρές πολυβιταμίνες. Σ΄ αυτό το σημείο, να διευκρινίσουμε κάτι. Για μένα δεν υπάρχει δράμα και κωμωδία. Υπάρχει το σοβαρό θέατρο και το ασόβαρο. Στην δεύτερη περίπτωση, δεν γνωρίζω γιατί πάει ο κόσμος. Στο σοβαρό θέατρο πάντως, πηγαίνει για να εξελιχθεί ως άνθρωπος. Πιστεύω πως ο άνθρωπος γεννήθηκε για να αναθεωρεί τις απόψεις του. Αυτός που δεν αναθεωρεί τίποτα, θεωρώ πως είναι ένα ανόητο ξεροκέφαλο ρομπότ»
Ποια η πηγή έμπνευσή σας; Υπάρχουν «κλειδιά» στο γράψιμο;
«Πηγές υπάρχουν παντού για οτιδήποτε. Να τις βλέπεις μόνο… Όσο για το γράψιμο υπάρχουν 45 κλειδιά. Όσες και οι σελίδες ενός θεατρικού έργου. Καταλαβαίνετε… »
Ποια η αποδοχή του κοινού στα έργα σας;
«Το χειροκρότημα του κόσμου πια, εμένα δεν με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει όμως το πρόσωπό του, την ώρα που χειροκροτεί. Δεν έγραψα ποτέ μου για τους λίγους. Γράφω για όλους. Η λέξη «Οικουμενικότητα», μου είναι απόλυτα ερωτεύσιμη. Χαίρομαι που κάποια έργα μου έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα σέρβικα. Να δούμε… »
Πολυγραφότατος. Το γράψιμο είναι και ένα είδος «ψυχοθεραπείας»;
«Θα έλεγα λυτρωτικής ψυχοθεραπείας! Η πιο σπουδαία ανταμοιβή μου στο Θέατρο είναι πως έχω απολαύσει όλα τα συναισθήματα. Συναρπαστικό! Ακούστε… Με έχουν πει δραματικό, καταθλιπτικό, πως είμαι ερωτευμένος με τον Θάνατο γιατί σκοτώνω τουλάχιστον το 50% των ηθοποιών μου στα έργα μου κλπ, Λένε επίσης, πως αν θέλεις να συγκινηθείς και να κλάψεις, να πάς θέατρο και να δεις …Γιώργο Α. Χριστοδούλου. Αυτά.»
Πότε πρωτογράψατε και γιατί;
«Έγραφα κάποιες εκθέσεις στο σχολείο. 20 στην έκθεση, 5 στα μαθηματικά! Η φιλόλογος και ο μαθηματικός δεν ήξεραν τι συμβαίνει… Πλάκα είχε… Μετά εργάσθηκα στις εφημερίδες ως δημοσιογράφος… (Ελευθεροτυπία, Αδέσμευτος, Βραδυνή κ.α.) Με τη θεατρική γραφή ασχολήθηκα αργότερα. Σήμερα νοιώθω πως βρίσκομαι σε μια πληρότητα που αυτή με κάνει πιο ελεύθερο. Δεν με νοιάζουν πλέον και πολλά πράγματα… Μου έχουν επανειλημμένως προτείνει να γράψω για την τηλεόραση σε κάποια καλά σήριαλ. Αρνήθηκα. Θέλω να κρατήσω την ταυτότητά μου ως θεατρικός συγγραφέας. »
Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί με τη γραφή. Και δη τη θεατρική;
«Σε μια συγκέντρωση νέων θεατρικών συγγραφέων τους είπα: «Στην Ελλάδα η Τέχνη της Θεατρικής συγγραφής έχει υποβαθμιστεί. Όταν παραδίδετε λοιπόν εσείς οι συγγραφείς, ένα έργο οπουδήποτε, να πληρώνεστε. Έχω κατηγορηθεί πως είμαι ο πιο ακριβοπληρωμένος Έλληνας συγγραφέας. Όμως δεν θα πληρωθώ όταν παραδίδω ένα κείμενο; Η τιμή είναι δική μας. Γιατί τότε, πού είναι η αξία του κειμένου, η αξία μου, η αξία σας;;;»
Τελικά, τι σημαίνει Πολιτισμός; Έχουμε περίσσεμα ή έλλειμμα ;
«Πολιτισμός για ένα τόπο, σημαίνει 3 λέξεις που εμπεριέχουν μόνο σεβασμό. ΓΛΩΣΣΑ, ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ και ΙΣΤΟΡΙΑ. Ας απαντήσουν τώρα οι αναγνώστες του «Βήματος,» αν έχουμε περίσσεμα ή έλλειμμα»
Τα επόμενά σας σχέδια;
«Κατ΄αρχήν υπάρχει μια ένθερμη ανταπόκριση του κοινού στο έργο «Αι γενεαί πάσαι… Νικηταράς!» που παρουσιάζεται σε διάφορους Νομούς ανά την Ελλάδα. Η παράσταση «Όταν η Φόνισσα συνάντησε τη Μήδεια», θα συνεχίσει, ενώ «Το Ζεϊμπέκικο της Τζοκόντας», παρουσιάζεται και πάλι στο «Θέατρο της Ημέρας». Παράλληλα έχουμε αρχίσει να ετοιμάζουμε μια πρωτότυπη μουσικο-θεατρική παράσταση με τίτλο «Κρατώντας ένα τόσο δα μικρό όνειρο», με μουσική και ζωντανά τραγούδια της Πηγής Λυκούδη. Τα κείμενα θα ερμηνεύσουν η Γεωργία Αγγέλου, ο Σταμάτης Κακαβελάκης και η Σάρα Τερζή. Τον Μάρτιο πρώτα ο Θεός, θα είμαστε έτοιμοι. Σε αυτόν τον κόσμο που ήρθαμε για λίγο, θεωρώ πως ότι μπορούμε, το οφείλουμε»
