Η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για τους πλειστηριασμούς ανοίγει όχι απλά κερκόπορτα αλλά την κεντρική πύλη της… «κολάσεως» δίνοντας το ελεύθερο στα funds – δήμιους να βάλουν στη λαιμητόμο δεκάδες χιλιάδες δανειολήπτες.
Είναι προφανές πως πρόκειται για ένα σοβαρό, όχι απλά οικονομικό και πολιτικό θέμα, αλλά βαθύτατα κοινωνικό με πολλές προεκτάσεις. Άρα απαιτείται άμεσα πολιτική λύση για το θέμα μετά την απόφαση που δεν την ξέρουμε ακόμα στο συνόλου της, αλλά μπορούμε να προβληματιστούμε και να εξοργιστούμε για την ταχύτητα της έκδοσής της, όταν ξέρουμε τους αργούς ρυθμούς της δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Η κατάσταση κυριολεκτικά έχει ξεφύγει σε χιλιάδες περιπτώσεις που αφορούν ακόμα και κατοικίες ευάλωτων συμπολιτών μας που κυριολεκτικά οι άνθρωποι περνάνε πολύ δύσκολα λόγω οικονομικών δυσχερειών.
Τα funds, δυστυχώς και με τη συνδρομή ορισμένων δικηγορικών εταιρειών, απροκάλυπτα και με εμφανή την τιμωρητική διάθεση και όχι την ευελιξία να βρεθεί βιώσιμη λύση με διευκολύνσεις, αν και το ζητούν χιλιάδες δανειολήπτες και όχι μπαταχτσήδες- συνεχίζουν τις επιθετικές κινήσεις τους. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση η επίδοση εκθέσεων κατάσχεσης.
Μην λησμονούμε ότι αναμένεται ο πλειστηριασμός των ακινήτων, μια διαδικασία που έχει παγώσει για μερικούς μήνες, ακόμα και ευάλωτων συμπολιτών μας που δεν μπορούν να τύχουν προστασίας μέσω του φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης της πρώτης κατοικίας, ο οποίος ακόμα δεν έχει συσταθεί, παρά τις διαβεβαιώσεις.
Την ίδια στιγμή η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο προβληματική για εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες, διότι ο νέος πτωχευτικός κώδικας προβλέπει σύντομη προθεσμία για να υποβληθεί το αίτημα αυτό από την ημέρα κατάσχεσης του ακινήτου.
Όποιος έχει επίγνωση των δεδομένων στο πεδίο των «κόκκινων δανείων» διαπιστώνει ότι οι «κόκκινοι» δανειολήπτες, επιχειρήσεις και ιδιώτες βρίσκονται σε ακόμα πιο δυσχερή θέση.
Όσοι ήλπιζαν σε μια διαφορετική αντιμετώπιση, όχι στη λογική μεγάλων διαγραφών και κουρέματος, αλλά λελογισμένων διακανονισμών με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες της ζωής και άρα του επίπεδου διαβίωσης και των μελλοντικών δυνατότητων για αποπληρωμή των δανείων, βλέπουν άτεγκτη στάση.
Κυριολεκτικά απέναντι στους δανειολήπτες και στους δικηγόρους τους υπάρχει, πρώτα απ’ όλα ένα «παγόβουνο» που δεν μετακινείται καθόλου και δεν σπάει ούτε εκατοστό και από την άλλη βλέπουν αλαζονικές συμπεριφορές που δυσκολεύουν τη ζωή των οφειλετών και κατ’ επέκταση δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα και στην ίδια την οικονομία.
Οι εμπλεκόμενοι στις διαδικασίες διαπραγμάτευσης, που στην ουσία δεν είναι διαπραγμάτευση αλλά μονόλογοι με ευθύνη των εκπροσώπων των funds να αντιδρούν με σκληρότητα και έχοντας ακριβώς την ίδια αντίληψη και νοοτροπία, αλλά και στρατηγική, όπως και όταν ήταν στις τράπεζες. Τιμωρητική διάθεση και έναντι «πράσινων» δανειοληπτών και λογική, «δεν μπορεί να γίνει ρύθμιση γιατί δεν είστε ‘’κόκκινος’’. Άρα σε ωθεί να γίνεις μπαταχτσής για να είσαι δέσμιος των δήμιων-funds.
Επί της ουσίας καμία διάθεση ουσιαστική να βρεθεί λύση και να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα, καθώς οχυρώνονται πίσω από το απλό επιχείρημα, «έχουμε εξασφαλίσεις και εγγυήσεις» με στόχο κυρίως τα ακίνητα των ευάλωτων.
Οι δανειολήπτες έχουν ακόμα όπλα δικονομικά και οι αγωγές εναντίον των servicers είναι προ των πυλών με στέρεη νομική βάση.
H κυβέρνηση πρέπει να δώσει άμεσα λύση γιατί η κοινωνική έκρηξη είναι όρο των πυλών.
Το κλίμα το επόμενο διάστημα θα είναι πολύ χειρότερο και εάν ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί, για τους οποίους πιέζουν τα funds, ενδέχεται να βρεθούμε μπροστά σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις που κανείς δεν δύναται να προβλέψει που θα οδηγήσουν.