Τι ήθελε να το πει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ότι θα περιφράξει «περιαστικά» τα δάση το καλοκαίρι διότι φοβάται υβριδικό πόλεμο;
Αλλά τότε πώς θα πηγαίνει φαΐ διασχίζοντας το δάσος η Κοκκινοσκουφίτσα στην γιαγιά -που θα την φάει ο Χαρδαλιάς για να φάει μετά και τον Παναγιωτόπουλο- ώστε να τις σώσει ο στρατηγός που θα τις βγάλει από την κοιλιά του κακού λύκου για να γίνει Χαρδαλιάς στη θέση του Παναγιωτόπουλου και πάει λέγοντας το «παραμύθι» του επιτελικού επιτελίου όπου ο υπουργός Άμυνας δεν είχε προσκληθεί;
Πάντως ούτε οι αδελφοί Γκριμ δεν θα περιέγραφαν τέτοια ευφάνταστη εξέλιξη!
Ο Σαρλ Περώ ωστόσο, της πρώτης και καλύτερης εκδοχής της «Κοκκινοσκουφίτσας» του 1697, επιφυλάσσει για όλους κακό τέλος.
Ας πρόσεχαν τις μεταμφιέσεις τουλάχιστον.