Την τελευταία φορά που ο Οντέτ Κάτας επισκέφτηκε το ΣΕΦ ήταν πριν δύο χρόνια με τον Παναθηναϊκό όταν και είχε φύγει νικητής.
Απέναντι σε έναν Ολυμπιακό άνευρο, ασύνδετο που έπαιζε μόνο στην Ευρώπη, δεν είχε ρυθμό και ήταν η πρώτη χρονιά από την αρχή της σεζόν που ο κόουτς Μπαρτζώκας είχε αρχίσει να στήνει την ομάδα.
Μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια στη νέα επίσκεψη του χθες στο φαληρικό στάδιο ο Οντέτ Κάτας είδε κάτι εντελώς διαφορετικό, αυτό που είχε προαναγγείλει ουσιαστικά μια μέρα πριν με αποτέλεσμα να μην τσιγκουνευτεί τις δηλώσεις του και μετά τον αγώνα.
«Το έργο μας ήταν εκ των πραγμάτων δύσκολο καθώς ανταγωνιστήκαμε την καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας για μένα».
Το πιο εντυπωσιακό σε μια βραδιά που οι Ερυθρόλευκοι δεν έκαναν ένα σπουδαίο παιχνίδι και σίγουρα τους «πάγωσε» ο τραυματισμός του Κώστα Σλούκα, ήταν – για μια ακόμα φορά – το γεγονός ότι όποιος και να έμπαινε δεν υπήρχε σχεδόν καμία αλλαγή στη διακύμανση της ομάδας.
Ο τρίτος σέντερ της ομάδας, ο Τάρικ Μπλάκ δεν δίστασε να παραδεχτεί πριν λίγους μήνες ότι ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη επιλογή στην καριέρα του.
Το λέει δε αυτό ένας παίκτης όχι μόνο με θητεία σε Μακάμπι και Ζενίτ σε επίπεδο Ευρωλίγκας, αλλά και με μια τετραετία στο ΝΒΑ σε πολύ γνωστές και δυνατές ομάδες όπως οι Χιούστον Ρόκετς και (κυρίως) οι Λος Αντζελες Λέικερς.
Και όμως στον Ολυμπιακό του κόουτς Μπαρτζώκα έχει αποδεχτεί το ρόλο του και ακόμα και αν μπει για ένα πεντάλεπτο δίνει το 101% και το κυριότερο παίζει (σε νοοτροπία και τρόπο σκέψης) σαν να είναι ο βασικός σέντερ της ομάδας.
Τρομερές άμυνες, άψογο διάβασμα του παιχνιδιού και κομβική βοήθεια στην ομάδα του σε άμυνα και επίθεση.
«Στα πέντε χρόνια της Ευρωλίγκα είμαι ο ίδιος παίκτης και είμαι εδώ που θέλω να είμαι. Θα κάνω ότι χρειάζεται και ότι θέλει ο προπονητής, όπως να κλείσω κάποιες τρύπες. Αν χρειαστεί να σκοράρω θα το κάνω.
Προσπαθώ να βοηθώ την ομάδα, κάθε φορά που ακούω το όνομά μου πρέπει να είμαι εκεί και χαίρομαι που το έκανα. Έχουμε ταλαντούχο ρόστερ, οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει μεγάλο παιχνίδι, αυτή είναι η ομορφιά του να έχεις τόσο μεγάλο ρόστερ» υπογράμμισε ο Μπλάκ και ξεχωρίζουμε την ατάκα: «Όταν ακούω το όνομά μου πρέπει να είμαι εκεί».
Την ίδια ώρα ένας άλλος ρολίστας, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης έκανε ρεκόρ καριέρας στη συλλογή των ριμπάουντ (9) και πρόσφερε μεγάλες άμυνες ακόμα και μετά από δύο…τούβλα τρίποντα στην επίθεση και δεν είναι τυχαίο ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας τον άφησε στο παιχνίδι και μετά τα δυο άστοχα σουτ.
Λαρεντζάκης και Πίτερς
«Έχω κάνει πρόοδο στο σουτ, έχει βάλει το χέρι του και ο κόουτς, με κράτησε μέσα στις δύο… σέντρες, έβαλα και ένα που μπορεί να μη μετρούσε, τα κάνω κάτι τέτοια. Σημαντικό είναι η ενέργεια που βγάλαμε» είπε ο Λάρι που καταλαβαίνει απόλυτα το πόσο τον βοηθάει ένα μεστό παιχνίδι με μυαλό.
Ο κόουτς στήριξε και τον Πίτερς και αυτος του το ανταπέδωσε – επίσης – αγωνιστικά.
«Κάναμε πολύ καλή δουλειά στο δεύτερο ημίχρονο. Ο πάγκος έκανε εξαιρετική δουλειά, έβαλε το 50% των πόντων. Είναι δουλειά μας να τους ξεκουράσουμε και να τους δώσουμε ενέργεια («να τους δώσουμε χυμούς» είπε χαρακτηριστικά). Πρέπει να διατηρούμε την καλή δουλειά που κάνουν και οι βασικοί μας» αποφάνθηκε ο Αλεξ Πίτερς που δείχνει τον τρόπο που σκέφτεται και ο ίδιος αλλά κυρίως η ομάδα του.
Γενικότερα παρατηρώντας κάποιος ξεχωριστά τις δηλώσεις κάθε παίκτη του Ολυμπιακού διαπιστώσει εύκολα την έννοια της ομάδας που αποτυπώνεται εκτός παρκέ το ίδιο όπως και στο αγωνιστικό κομμάτι.
Ο κόσμος το εισπράττει αυτό και μόνο τυχαίο δεν ήταν το 3ο sold out στον αγώνα με τη Μακάμπι που πλέον ανέβασε τον Ολυμπιακό σταθερά πάνω από τα 10.000 εισιτήρια στο μέσο όρο ανά παιχνίδι.
