Σε νέα φάση ετοιμάζεται να μπει ο πόλεμος στην Ουκρανία τους επόμενους μήνες με τις δύο πλευρές να προετοιμάζονται προκειμένου να έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων την κρίσιμη ώρα. Εκτενές ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Guardian περιγράφει την παγιωμένη κατάσταση του μετώπου, τις προετοιμασίες και τα πιθανά σημεία των νέων συγκρούσεων.
Πιο συγκεκριμένα, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν περιχαρακωθεί εδώ και 10 μήνες στη γραμμή άμυνάς τους στην ευρύτερη περιοχή της Ζαπορίζια, αν και όπως περιγράφει ο Βιτάλι, αξιωματικός στην 56η μηχανοκίνητη ταξιαρχία πεζικού της Μαριούπολης, το μέτωπο έχει αναθερμανθεί τις τελευταίες εβδομάδες με βολές πυροβολικού που φτάνουν έως και τις 4.000 ημερησίως.
«Η μεγάλη μάχη έρχεται αυτή την άνοιξη, ή ακόμα και νωρίτερα» δηλώνει ο ίδιος με την εφημερίδα να σημειώνει ότι αργά ή γρήγορα κάποια από τις δύο πλευρές θα κάνει την κίνηση προκειμένου να βγει από το αδιέξοδο. Το μεγάλο ερώτημα είναι ποιος θα χτυπήσει πρώτος και πού.
Πλησιάζει η τρίτη φάση του πολέμου
Η πρώτη φάση της εισβολής της Ρωσίας έληξε με καταστροφή για τις δυνάμεις του Πούτιν, οι οποίες εκδιώχθηκαν από τα βόρεια, στη συνέχεια από την περιοχή του Χαρκόβου τον Σεπτέμβριο και από τη βόρεια Χερσώνα στα δυτικά του Δνείπερου ποταμού τον Νοέμβριο.
Η δεύτερη φάση ήταν ουσιαστικά ένας πόλεμος φθοράς, με χιλιάδες Ρώσους μισθοφόρους να θυσιάζονται για μικρά εδαφικά κέρδη γύρω από τις πόλεις Μπακμούτ και Σολεντάρ. Παράλληλα, οι Ρώσοι εξαπέλυσαν μαζικές επιθέσεις πυραύλων σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας προσπαθώντας να γονατίσουν ενεργειακά την Ουκρανία. Αυτή η δεύτερη φάση ήταν σχεδόν εξίσου καταστροφική με την πρώτη για τους Ρώσους. Η Ρωσία χρησιμοποίησε μεγάλο μέρος του οπλοστασίου της με πυραύλους κρουζ, και ενώ το ηλεκτρικό δίκτυο της Ουκρανίας έχει χτυπηθεί, «τα φώτα είναι ακόμα αναμμένα και η ουκρανική βούληση για μάχη είναι αμείωτη» σημειώνει ο Guardian.
Τα στρατιωτικά εγχειρίδια λένε ότι η επιτιθέμενη δύναμη πρέπει να είναι τρεις φορές ισχυρότερη για να επικρατήσει με την Ουκρανία να διαθέτει πλέον μη επανδρωμένα αεροσκάφη, δορυφόρους και πυραύλους ακριβείας HIMARS αμερικανικής κατασκευής. Την ίδια ώρα η Ρωσία παρουσιάζει στο μέτωπο του πολέμου ξεπερασμένο εξοπλισμό και 300.000 νεοσύλλεκτους με μηδαμινή πείρα.
Υπάρχουν επίσης σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το εάν οι ρωσικές δυνάμεις έχουν μάθει τα τακτικά μαθήματα από το φιάσκο πριν από έναν χρόνο και είναι σε καλύτερη κατάσταση τώρα για να πραγματοποιήσουν σωστά συντονισμένες επιθέσεις. «Νομίζω ότι η ρωσική ικανότητα για επιθετικούς ελιγμούς σε μεγάλη κλίμακα αυτή τη στιγμή αμφισβητείται πραγματικά», δήλωσε ο Dara Massicot, πρώην ανώτερος αναλυτής του Πενταγώνου για τις ρωσικές στρατιωτικές δυνατότητες, ο οποίος είναι τώρα ανώτερος ερευνητής πολιτικής στην Rand Corporation. «Το προσπάθησαν πέρυσι, και δεν πήγε καλά, και οι δυνάμεις που έχουν απομείνει δεν είναι τόσο επαγγελματικές και ο εξοπλισμός δεν είναι τόσο καλός».
Η Ουκρανία θα προσπαθήσει να χτυπήσει οπουδήποτε κρίνει ότι οι ρωσικές γραμμές είναι οι πιο αδύναμες και αυτό μπορεί να είναι στα ανατολικά στο Λουχάνσκ όπου τα εχθρικά στρατεύματα είναι πιο εξαντλημένα και με χαμηλό ηθικό.
Υπάρχουν τρία μέτωπα στα οποία θα μπορούσαν να διεξαχθούν αυτές οι κρίσιμες μάχες τους επόμενους μήνες και θα αλληλοεπιδράσουν μεταξύ τους με διαφορετικούς τρόπους. Μια επίθεση σε ένα μέτωπο μπορεί να είναι μια εκτροπή για μια μεγαλύτερη επίθεση αλλού ή θα μπορούσε να σχεδιαστεί για να μειώσει την ικανότητα ενός αντιπάλου να εξαπολύσει τις δικές του επιθέσεις.
Το ανατολικό μέτωπο
Τα μέτωπα του Λουχάνσκ και του Ντόνετσκ, το σκηνικό της πιο έντονης μάχης τους τελευταίους μήνες, είναι αναμφισβήτητα οι πιο πιθανοί τόποι για μεγάλες επιθέσεις εκατέρωθεν την άνοιξη.
Η υποστήριξη των ρωσόφωνων και στις δύο περιφέρειες ήταν το αρχικό πρόσχημα του Πούτιν για τον πόλεμο. Η Μόσχα έχει ήδη θυσιάσει χιλιάδες άνδρες στο συγκεκριμένο πεδίο μάχης και για καθαρά πολιτικούς λόγους, υποστηρίζουν οι αναλυτές, μια νέα επίθεση στα ανατολικά συγκεντρώνει ισχυρή πιθανότητα.
Θα μπορούσε να έχει νόημα για την Ουκρανία στρατιωτικά. Ο Massicot σκέφτηκε ότι το άμεσο αδύναμο σημείο στη ρωσική άμυνα θα μπορούσε να είναι στο Λουχάνσκ, όπου οι Ουκρανοί πίεζαν ανελέητα γύρω από την πόλη της Κρεμίννας, με στόχο να κόψουν τις ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού στο Λουχάνσκ και το βόρειο Ντόνετσκ. «Η ρωσική πρώτη γραμμή εκεί μου φαίνεται προβληματική, με περισσότερες ελλείψεις, με στρατιώτες να παραπονιούνται και περισσότερα προβλήματα πειθαρχίας», είπε.
Ο νότος με το βλέμμα στην Κριμαία
Αυτό που θα συμβεί στο νότιο μέτωπο θα κρίνει τελικά την έκβαση όλου του πολέμου. Είτε οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας ξεκινήσουν είτε όχι την πρώτη την επίθεση στα ανατολικά, κάποια στιγμή φέτος θα πρέπει να στραφούν νότια εάν θέλουν να απελευθερώσουν την Χερσώνα και τη Ζαπορίζια και ενδεχομένως να κινηθούν προς την Κριμαία. Ένα από τα πεδία των συγκρούσεων ενδέχεται να είναι στον Δνείπερο ποταμό με τη χρήση ειδικών δυνάμεων.
Ο βορράς και η Λευκορωσία
Τέλος, μπορεί μερικά ρωσικά στρατεύματα εκπαιδεύονται στη Λευκορωσία, αλλά οι περισσότεροι στρατιωτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι μια άλλη μεγάλη επίθεση από τον Βορρά είναι απίθανη. Η εμπλοκή της Λευκορωσίας, λένε, είναι ένας αντιπερισπασμός για να αποσπάσει η Ουκρανία δυνάμεις μακριά από τα νότια και τα ανατολικά. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ρωσικά στρατεύματα εκεί είναι οργανωμένα με τη μορφή μιας ομάδας κρούσης προκειμένου να εξαπολύσουν μια επιθετική ενέργεια.
«Η Λευκορωσία δεν πρόκειται να κηρύξει πόλεμο στην Ουκρανία γιατί θα είναι πολιτικός θάνατος για τον Λουκασένκο», δήλωσε ο Oleksiy Danilov, γραμματέας του συμβουλίου εθνικής ασφάλειας και άμυνας της Ουκρανίας.
Ωστόσο, ακόμη και η πιο επιτυχημένη επίθεση σε κάθε μέτωπο είναι απίθανο να τερματίσει τον πόλεμο. Οι Ουκρανοί έχουν διαπιστώσει τις προθέσεις της Ρωσίας στα κατεχόμενα εδάφη ώστε να μην σκέφτονται σκεφτούν την παράδοση, ενώ ο Πούτιν από την άλλη έχει κάνει τη νίκη υπαρξιακή υπόθεση για το καθεστώς του.
