«Αποδείξαμε ότι δίκαια είμαστε διεκδικητές της οκτάδας» είπε σεμνά και ταπεινά (όπως πρέπει άλλωστε) ο κόουτς Μπαρτζώκας λίγα λεπτά μετά το τέλος του νικηφόρου αγώνα με τη Ρεάλ.
Κακά τα ψέματα όμως (και ας χτυπήσει όσο…ξύλο θέλει ο προπονητής του Ολυμπιακού) το ταβάνι αυτής της ομάδας είναι μίνιμουμ η συμμετοχή στο φάιναλ φορ του Κάουνας και εκεί ότι ήθελε προκύψει.
Δεδομένου ότι δύσκολα θα χάσει την είσοδο στα πλέι οφ ο πρωταθλητής Ελλάδος θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να «κλειδώσει» την πρόκριση και θα ήταν ιδανικό αν το έκανε με πλεονέκτημα έδρας. Από εκεί και πέρα να περιμένει τον αντίπαλο και να καταστρώσει τα πλάνα του.
Σαφώς καμία νίκη η μεγαλειώδη εμφάνιση τον Δεκέμβριο η τον Ιανουάριο δεν σου εξασφαλίζει εισιτήριο για το φάιναλ φορ αλλά είναι ένα σημαντικό δείγμα γραφής.
Και όταν ο Ολυμπιακός κρατάει μια…πολεμική μηχανή 84.4 πόντων στους 48 για 35 λεπτά (εκεί που κρίθηκε το παιχνίδι δηλαδή) και στους 60 (με χαλαρό τέμπο στο τελευταίο τρίλεπτο και από τις δύο ομάδες καθώς δεν μπορούν να μην κάνουν επιθέσεις από τόσο νωρίς) συνολικά, τότε δείχνει ένα μέρος από του τι μπορεί να πετύχει.
Όλα αυτά με τον ηγέτη σου (Βεζένκοβ) να έχει 0/6 τρίποντα και όλη η ομάδα μόλις 21% (6/26). Όμως τα πράγματα είναι απλά, όταν ο Ολυμπιακός κάνει καλά, αυτό που γνωρίζει καλύτερα ίσως από τον καθένα, το να παίζει επιθετική άμυνα στα όρια της «ασφυξίας» του αντιπάλου.
Ο Τόμας Γουόκαπ ήταν ο κορυφαίος, ο Βεζένκοβ έκανε τη δουλειά έστω από κοντά, ο Σλουκας μοίρασε τις ασίστ του, ο Φάλ περιόρισε αισθητά τον Ταβάρες, ο Παπανικολάου έπαιξε την καλή του άμυνα, αλλά η προσωποποίηση της φιλοσοφίας του Γιώργου Μπαρτζώκα και του Ολυμπιακού είχε χθες ονοματεπώνυμο.
Τάρικ Μπλάκ
Ο 3ος στη σειρά (μετά τους Φάλ και Μπολομπόϊ) σέντερ της ομάδας όταν τον έριξε στη «φωτιά» ο προπονητής του έπαιξε αυτά τα 15 λεπτά του στα…κόκκινα και με νοοτροπία βασικού.
Ακριβώς αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας και της μέχρι τώρα εξαιρετικής πορείας του Ολυμπιακού. Κανένας παίκτης δεν νιώθει αναπληρωματικός και συμπληρωματικός, αλλά αντίθετα έχει ξεκάθαρο το ρόλο του και όταν μπαίνει στο γήπεδο καλείται να τον υπερασπιστεί και σχεδόν όλοι το κάνουν με επιτυχία.
Ο Μπλάκ έδωσε ομηρικές μάχες (και) με τον Ταβάρες, σημείωσε πέντε πόντους πήρε 9 ριμπάουντ, αλλά το κυριότερο έπαιξε με απαράμιλλη αυταπάρνηση σαν να ήταν στην ομάδα 10 χρόνια και είχε «ποτιστεί» από το dna της.
Και αν κάποιος δεν έχει πειστεί, ιδού και μια δήλωση του Σακίλ ΜακΚίσικ:
« Το μπάσκετ μου ήταν το σκορ πριν έρθω εδώ. Ο κόουτς με άλλαξε, βρήκα τον ρόλο μου στην ομάδα και θέλω να κερδίζουμε. Ξέρω πλέον το σώμα μου. Μου αρέσει να διαβάζω τις επιθέσεις, αλλά αν χρειαστεί θα καρφώσω μπροστά στον Ταβάρες», είπε χαρακτηριστικά ο Αμερικανός τον οποίο ο κόουτς Μπαρτζώκας βρήκε στον Ολυμπιακό κατά την επιστροφή του. Του εξήγησε τι θέλει και μετά από ένα στάδιο προσαρμογής ο Αμερικανός που πείστηκε ότι ο κόουτς τον υπολογίζει όπως και οι παίκτες που έφερε ο ίδιος, έχει μεταμορφωθεί – ιδιαίτερα την τελευταία διετία – σε έναν από τους κορυφαίους παίκτες των Ερυθρολεύκων.
Υ.Γ. Ο Χρήστος Μπαφές δεν μπορούσε να βρίσκεται χθες στο ΣΕΦ, αλλά όλοι έπαιξαν και για αυτόν και του αφιέρωσαν τη νίκη. Με τον τίμ μάνατζερ της ομάδας να περνάει ένα θέμα υγείας, ευτυχώς πηγαίνοντας πολύ καλά.
Μετά τον κόουτς Μπαρτζώκα που του αφιέρωσε τη νίκη στη συνέντευξη Τύπου, ο Γουόκαπ και ο Μπλακ εκαναν το ίδιο στο γήπεδο και όλοι οι παίκτες και το προπονητικό τιμ στα αποδυτήρια στο καθιερωμένο ζντό μετα τον αγώνα. Αυτό είναι ένα ακόμα δείγμα γραφής το τι (και πόσο) ομάδα είναι ο Ολυμπιακός εντός και εκτός παρκέ.
