Σε μια σπάνια και εκ βαθέων εξομολόγηση, προχώρησε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Ο σπουδαίος στιχουργός μίλησε στην εκπομπή της ΕΡΤ «Στούντιο 4» για μερικά από τα πιο «φλέγοντα» ζητήματα της ζωής του.
Στα 28 του χρόνια, με τη σημαντική συμβολή του Σταύρου Ξαρχάκου, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος δημιούργησε την «Άπονη ζωή».
«Είμαι αγωνιστής. Πολλά τραγούδια μου είναι πολιτικά, εναντίον της άρχουσας τάξης. Είναι υπέρ του λαού που αγωνίζεται. Και βέβαια είναι και τα τραγούδια του έρωτα, που είναι σημαντικό πράγμα ο έρωτας. Γιατί και ο έρωτας είναι ένας αγώνας. Αν αγαπάς ένα κορίτσι, θέλεις να το φτιάξεις πιο ωραία κι αυτό να ζει πιο ωραία. Αυτό απαιτεί αγώνα» είπε αρχικά.
Τη σύζυγό του, Ράϊα Μουζενίδου, όπως εξομολογείται τη λάτρεψε, παρά το ταξικό χάσμα που υπήρχε μεταξύ τους, αφού εκείνη «ήταν πριγκίπισσα».
«Για τη γυναίκα μου έχω γράψει όλα τα τραγούδια. Τη γυναίκα μου τη λάτρεψα, είναι ο άνθρωπος που με βοήθησε να αλλάξω τη ζωή μου. Αυτή ήταν από οικογένεια υψηλής τάξεως, εμένα ο πατέρας μου ήταν τσαγκάρης και η μάνα μου δούλευε σε σπίτια. Αυτή ήταν πριγκίπισσα, αλλά ήρθε κοντά μου, πάλεψε κοντά μου και στάθηκε δίπλα μου παλικαρίσια».
Μάλιστα, ο σπουδαίος στιχουργός αποκάλυψε ότι έγραψε για εκείνη το εμβληματικό τραγούδι «Τι σου ‘κανα και πίνεις». «Αυτό το τραγούδι μου έδωσε μια ανυπόκριτη χαρά και γιατί το έγραψα για τη γυναίκα μου και γιατί το αγάπησε αμέσως η κόρη μου» είπε χαρακτηριστικά.
Οι δυσκολίες του Γιώργου Νταλάρα και το πρώτο τραγούδι για την Χάρις Αλεξίου
Για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο Γιώργος Νταλάρας, πριν γίνει γνωστός, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο τον «εντόπισε», ο κ. Παπαδόπουλος είπε: «Ο Νταλάρας ήταν ένα παιδί φτωχό, πέρναγε πολύ δύσκολα. Έκανε του κόσμου τις δουλειές για να μπορέσει να έχει ένα πιάτο φαΐ. Αλλά είχε και μυαλό και ευαισθησία. Τον άκουσα εγώ που ήταν νέος και έλεγε ένα τραγουδάκι την εποχή του Πάγκαλου και είδα ότι έχει μια φωνή ξεχωριστή».
Με τον ίδιο τρόπο γνωρίστηκε και με την Χαρούλα Αλεξίου και το πρώτο τραγούδι που της έγραψε ήταν το «Όλου του κόσμου οι Κυριακές λάμπουν στο πρόσωπό σου».
Το κουράγιο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου
Όταν τα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου ξεκίνησαν να ακούγονται ευρέως, έφτασαν στα αυτιά της εξίσου σπουδαίας Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Λέγεται μάλιστα πως υποστήριξε για τον κ. Παπαδόπουλο ότι «θα τους στείλει όλους στη σύνταξη».
«Εγώ ήμουν νέος, αυτή ήταν φτασμένη και είπε την πιο ωραία κουβέντα για να μου δώσει κουράγιο. Μπράβο της».
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια
Στα δύσκολα παιδικά χρόνια και την πείνα που βίωσε οφείλει την επιτυχία του γιατί όπως είπε, χωρίς αυτά, δεν θα είχε γράψει αυτά που έγραψε.
«Εγώ γεννήθηκα στην κατοχή, πέρασα πολύ μεγάλες δυσκολίες. Ανατρέχω πολύ συχνά στα παιδικά μου χρόνια. Εάν δεν είχα νιώσει τόσο βαριά παιδικά χρόνια, δεν θα είχα γράψει αυτά που έγραψα. Είναι δύσκολα αυτά τα πράγματα, δεν ξεχνιούνται. Γιατί υπήρξαν βράδια που δεν έφαγα τίποτα. Να είσαι μικρό παιδί και να μην έχεις να φας;» είπε.
«Όλα τα χρωστάω στη μάνα μου. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να της πάρω ένα σπίτι και μετά της πήρα και δεύτερο σπίτι. Ήταν σπουδαία γυναίκα. Έμαθα από εκείνη ότι το ψωμί αξίζει, όταν δουλεύεις για το ψωμί, πρέπει να το τιμάς» κατέληξε.
