Τελευταία μέρα του 2022 σήμερα και όπως κάθε χρονιά, έτσι κι εφέτος ήρθε η ώρα για την δεκάδα των καλύτερων ταινιών που είδαμε μέσα στο έτος που μας αποχαιρετά. Περισσότερες από 300 ταινίες Α προβολής διανεμήθηκαν στις ελληνικές αίθουσες από 1/1 ως και 31/12/2022 • αριθμός υπερβολικός όπως κατά καιρούς έχουμε επισημάνει, ιδίως στην μετά COVID 19 εποχή που ο κινηματογράφος της αίθουσας έχει δεχτεί πολλά χτυπήματα και κινδυνεύει με νοκ άουτ από τον «κινηματογράφο του σπιτιού». Θαρρείς ότι η έξοδος για κινηματογράφο τείνει να γίνει αυτό που πριν από μερικά χρόνια είπε ο Μάρτιν Σκορσέζε «αποκλειστικά για τις ταινίες – θεματικά πάρκα» είδος στο οποίο ανήκουν τα προϊόντα της Marvel και της DC, τα franchise, τα κινούμενα σχέδια ή περιπτώσεις σαν το «Avatar the Way of Water» που προβάλλεται με επιτυχία στις ελληνικές αίθουσες εδώ και λίγο καιρό. Η παρακάτω δεκάδα περιλαμβάνει τις ταινίες που πραγματικά απόλαυσα μέσα στις μεγάλες κλειστές αίθουσες, οι οποίες ελπίζουν σε καλύτερες μέρες μέσα στο 2023. Οι ταινίες έχουν καταταχθεί σύμφωνα με την ημεροηνια της Α προβολής τους στις ελληνικές αίθουσες.
—————————————————————–
Το μονοπάτι των χαμένων ψυχών (Nightmare Alley, ΗΠΑ/ Μεξικό/ Καναδάς, 2021)
Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, 20 Ιανουαρίου
Με πρωταγωνιστές τον Μπράντλεϊ Κούπερ, την Κέιτ Μπλάνσετ και την Ρούνεϊ Μάρα, ο Μεξικανός σκηνοθέτης απέδωσε έναν θαυμάσια σκοτεινό φόρο τιμής προς το αγαπημένο του φιλμ νουάρ μέσα από μια ιστορία εποχής (Αμερική ,δεκαετία 1930) με «μάγους», τσίρκα, απάτες και φόνους στην οποία το Μεγάλο Αμερικανικό Όνειρο μετατρέπεται σε Μεγάλο Αμερικανικό Εφιάλτη.
Belfast (Αγγλία, 2021)
Κένεθ Μπράνα, 27 Ιανουαρίου
Έχοντας ως «oδηγό» τα μάτια του alter ego του, ενός εννιάχρονου παιδιού με το όνομα Μπάντι (Τζουντ Χιλ) ο Ιρλανδός ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης θυμάται με αγάπη (και στο ασπρόμαυρο) τα παιδικά του χρόνια στο Μπέλφαστ όπου προσπαθούσε να μεγαλώσει μέσα στο χάος των ταξικών, πολιτικών και θρησκευτικών συγκρούσεων της δεκαετίας του 1960.
Αγαπητοί σύντροφοι! (Dorogie tovarishchi! Ρωσία, 2020)
Αντρέι Κοντσαλόφσκι, 3 Μαρτίου
Σε μια εποχή που η Ρωσία δεν είναι ο τόπος με τον οποίο πολύς κόσμος θα ήθελε ιδιαίτερες «επαφές», αυτή η άκρως πολιτική και υψηλής καλλιτεχνικής αισθητικής ασπρόμαυρη ταινία, μας υπενθυμίζει παρελθούσες καταστάσεις επί Σοβιετικής Ενωσης ,οι οποίες προφανώς έπαιξαν ρόλο στην εξέλιξη και στη σημερινή της κατάληξη της χώρας.
Χ (ΗΠΑ/ Καναδάς, 2022)
Τάι Γουέστ, 7 Απριλίου
Επιτέλους μιας ταινία τρόμου που κάνει την διαφορά στο είδος. Με ρετρό, seventies διάθεση ο Τάι Γουέστ διαχειρίζεται πρωτότυπα μια ιστορία ενταγμένη σε ένα πάνω-κάτω γνωστό πλαίσιο: παρέα νεαρών απομονωμένη κάπου στην επαρχία πιάνεται στη φάκα του κακού. Πρώτος λόγος στην ατμόσφαιρα και την ανάπτυξη χαρακτήρων και όχι στο πως η οθόνη θα λουστεί με αίμα.
Το θαύμα (Miracol, Ρουμανία/ Τσεχία/ Λετονία, 2021)
Μπόγκτναν Γκέργκι Απέτρι, 26 Μαίου
Μοιρασμένη σε δύο μέρη – τις συνθήκες που οδήγησαν στην δολοφονία μιας κοπέλας και την έρευνα της αστυνομίας για την ανεύρεση του ενόχου – η δεύτερη αυτή ταινία μιας τριλογίας του Ρουμάνου Απέτρι με φόντο την γενέτειρά του Πιάτρα Νέαμτ, είναι μια ασυνήθιστη παρέλαση ανθρώπινων συμπεριφορών μέσα από στιβαρούς, γεμάτους εκπλήξεις, ενδιαφέροντες ήρωες.
Το τέλειο αφεντικό (El buen patrón ,Ισπανία, 2021)
Φερνάντο Λεόν Ντε Αρανόα, 16 Ιουνίου
Το πορτρέτο ενός πάντα χαμογελαστού επιχειρηματία (Χαβιέ Μπαρδέμ), ο οποίος αν και αντιμετωπίζει σαν «οικογένεια» την οικογενειακή επιχείρησή του, δεν παύει να έχει το πορτοφόλι του καλύτερο σύμβουλο. Κυνικό χιούμορ και αλήθειες για τις εργασιακές συνθληκες των καιρών μας με την σφραγίδα του δημιουργού του αριστουργήματος «Δευτέρες με λιακάδα».
Moonage Daydream (Γερμανία/ ΗΠΑ, 2022)
Μπρετ Μόργκεν, 13 Οκτωβρίου
Κάτι σαν ντοκιμαντέρ για τον κορυφαίο βρετανό καλλιτέχνη Ντέιβιντ Μπάουι (1947–2016), ένα γεμάτο ενέργεια ψυχεδελικό ταξίδι εικόνων και λόγου που ξαφνιάζει με τον εντελώς αυθαίρετο, χύμα τρόπο που έχει γυριστεί. Χωρίς γραμμική αφήγηση, χωρίς κανέναν να μιλά για τον Μπάουι αλλά με όλες τις πλευρές του τελευταίου να ξετυλίγονται πάνω στην οθόνη, είτε με δικά του λόγια είτε μέσω των ευφάνταστων νέων εικόνων του σκηνοθέτη.
EO (Πολωνία/ Iταλία, 2022)
Γέρζι Σκολιμόφσκι, 20 Οκτωβρίου
Ο βετεράνος Πολωνός σκηνοθέτης κατάφερε να βάλει τον θεατή στην θέση ενός γαϊδουριού μέσω του οποίου αφηγείται ένα μαρτυρικό οδοιπορικό σε αυτό το μοναδικό «καλλιτεχνικό κατηγορώ» απέναντι στο τεράστιο ζήτημα της βαρβαρότητας του ανθρώπου απέναντι στα ζώα.
Φυγή (Flugt, διεθνής συμπαραγωγή με βάση από τη Δανία, 2021)
Γιόνας Πόερ Ράσμουσεν, 3 Noεμβρίου
Πρωτότυπη, απρόβλεπτη, σχεδόν είδος από μόνη της, έγραψε Ιστορία φέτος στα Οσκαρ έχοντας προταθεί σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες για μεγάλου μήκους παραγωγή: καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, καλύτερου ντοκιμαντέρ και καλύτερης διεθνούς ταινίας. Μια οπτική πανδαισία που συγκλονίζει με τον μεγαλείο της εικαστικής ομορφιάς, το πολυσχιδές του περιεχομένου αλλά και την πολυεπίπεδη δραματουργία της.
Κορσές (Corsage, Αυστρία/ Λουξεμβούργο/ Γερμανία/ Γαλλία, 2022)
Mαρί Κρόιτσερ, 17 Νοεμβρίου
Μακριά από τις λαμπρά στολισμένες ταινίες – «τούρτες» που έκαναν διάσημη την Ρόμι Σνάιντερ στη δεκαετία του 1950, αυτό το κοκτέιλ Ιστορίας και μυθοπλασίας δίνει μια διαφορετική διάσταση στην προσωπικότητα της Αυτοκράτειρας της Αυστρίας Ελισάβετ (1837-1898) και μετατρέπεται σε ενα υπέροχο, σύγχρονο γυναικείο πορτρέτο χάρη στην «λοξή» σκηνοθετική προσέγγιση της Κρόιτσερ και την θαυμάσια ερμηνεία της Βίκι Κριπς.
