Από 98 ευρώ το ιρανικό Beluga.
Το ελληνικό, από υπερσύγχρονη φάρμα, στην Άρτα, παρακαλώ- είναι φθηνότερο.
Αλλά γιατί όχι; Ο πειρασμός του υπάρχειν ισχύει και για την Αριστερά. Άλλωστε οι πολιτικές πεποιθήσεις πλέον δεν έχουν αυστηρό διαιτολόγιο.
Στις μέρες μας, πιο πολύ και από την εντιμότητα της εξέγερσης θεμελιώνονται στο καλό γούστο.
Και το παλαιό εκείνο ρεμπέτικο όπου στις φυλακές του Ωρωπού «την περνάμε φίνα πιο καλά κι απ’ την
Αθήνα», τρώγοντας Τρίτη- Πέμπτη μακαρόνια, ίσχυε μόνο για τους ποινικούς.
Τότε δεν λειτουργούσαν τα Ειδικά Δικαστήρια.
Και τα στρατοδικεία καταδίκαζαν μόνο κομμουνιστές.
Ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να το ξέρει: «Όποιος ανήκει οργανικά σ’ έναν πολιτισμό δεν μπορεί να εντοπίσει τη φύση του κακού που τον υπονομεύει».
Πολύ περισσότερο όταν αγοράζει το χαβιάρι από τον Hediard και τον Petrossian στο Παρίσι. (Το μετσοβόνε όμως πάντα από το Μέτσοβο).
