Όταν ο πολωνός ρέφερι Σίμον Μαρτσίνιακ θα σφυρίξει σε λίγες ώρες για τελευταία φορά στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ αυτόματα θα ξημερώσει μία νέα μέρα στην ιστορία της σημαντικότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης.
Το μικρό εμιράτο θα το θυμόμαστε -μεταξύ πολλών άλλων- ως την τελευταία χώρα που είχε τη δυνατότητα να διοργανώσει μόνη της το Μουντιάλ.
Στο εξής μόνο συμμαχίες δύο, τριών ή και περισσότερων χωρών θα μπορούν να ανταπεξέρχονται στις τεράστιες απαιτήσεις που γεννά η αύξηση κατά 50% των φιναλίστ- από 32 σε 48.
Το ποσοστό της αύξησης του αριθμού των αγώνων θα ανέβει ωστόσο κατά 62,50% αν επικρατήσει η πρόταση οι 48 ομάδες να χωρίζονται σε 12 ομίλους των τεσσάρων. Σ’ αυτή την περίπτωση οι 64 αγώνες του Κατάρ θα γίνουν 104 στην επόμενη διοργάνωση. Στην μετριοπαθή πρόταση των 16 ομίλων των τριών ο αριθμός των αγώνων αυξάνεται στους 80.
Καμία χώρα, όσο μεγάλη, πλούσια, ισχυρή και με υπόβαθρο σε αθλητικές υποδομές κι αν είναι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα logistics αυτών των αριθμών.
Το γεγονός ό,τι το 23ο Παγκόσμιο Κύπελλο θα φιλοξενηθεί για πρώτη φορά σε τρεις χώρες -ΗΠΑ, Μεξικό, Καναδάς- αποτελεί προπομπό για όσα θα ακολουθήσουν.
Για να διεξαχθεί το Μουντιάλ του 2026 απαιτούνται 16 πόλεις και είκοσι στάδια. Χρειάζονται φυσικά 48 προπονητικά κέντρα και αντίστοιχα ξενοδοχεία και υποδομές, κυρίως αεροδρόμια, που να μπορούν να ανταποκριθούν στα εκατομμύρια των φιλάθλων που θα σπεύσουν να υποστηρίξουν τις ομάδες τους.
Με εξαίρεση τη διοργάνωση του 2002 όταν το τουρνουά φιλοξενήθηκε από την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, όλα τα υπόλοιπα Μουντιάλ διοργανώθηκαν από μία μόνο χώρα.
Η αύξηση των φιναλίστ καθιστά τη συγκεκριμένη συνθήκη ουσιαστικά άκυρη. Στο εξής το Παγκόσμιο Κύπελλο θα διοργανώνεται από τουλάχιστον δύο χώρες που μπορεί να φτάσουν ακόμα και ολόκληρη ήπειρο, όπως συνέβη με το Euro 2020.
Τα συναρμολογούμενα γήπεδα όπως το περίφημο «974» στο Κατάρ θα αποτελούν καθεστώς και είναι πιθανό να μεταφέρονται από διοργανώτρια σε διοργανώτρια χώρα. Το «974» βρίσκεται σε φάση αποσυναρμολόγησης και τα κομμάτια του ετοιμάζονται να μεταφερθούν στην Ουρουγουάη η οποία διεκδικεί μαζί με τις Αργεντινή, Παραγουάη και Χιλή το Μουντιάλ του 2030. Ισως να μην είναι τυχαία η επιλογή της μικρής χώρας της Λατινικής Αμερικής ως ο επόμενος προορισμός του.
Φυσικά τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα θα εκτοξευτούν -αυτός άλλωστε είναι ο αντικειμενικός στόχος της FIFA – ενώ θα είναι ακατόρθωτο ένα τηλεοπτικό δίκτυο να ανταποκριθεί στη μετάδοση 80 ή 104 αγώνων.
Το Μουντιάλ μεγαλώνει υπερβολικά σε μέγεθος λόγω της απληστίας της FIFA. Είναι ωστόσο τόση η δίψα του κόσμου για εθνικές ανυψώσεις μέσω της στρογγυλής θεάς, όπως μας υπενθύμισε η περίπτωση του Μαρόκου, ώστε είναι βέβαιο πως θα έχει επιτυχία το εγχείρημα.
