Στην γεμάτη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, πραγματοποιήθηκε η επετειακή εκδήλωση της 9ης Δεκεμβρίου ως «ημέρας μνήμης και αξιοπρέπειας των θυμάτων των Γενοκτονιών και αποτροπής του εγκλήματος της Γενοκτονίας».
Στην εκδήλωση, εκτός των άλλων, συμμετείχαν οι Βουλευτές Γιάννης Αμανατίδης, Τόνια Αντωνίου, Χαρά Κεφαλίδου και Παναγιώτης Κουρουμπλής, ενώ για πρώτη φορά συμμετείχαν και δήλωσαν τη στήριξή τους στον αγώνα του Δικτύου, εκπρόσωποι και άλλων οργανώσεων, όπως ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Θεσσαλικών Οργανώσεων «Πανθεσσαλική Στέγη» κ. Στέφανος Κούτρας, ο Πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας κ. Μάκης Κιάμος, ο Πρόεδρος της Παμμακεδονικής Συνομοσπονδίας κ. Γιάννης Αθανασιάδης, ο Γεν. Γραμματέας του Οργανισμού για τη Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας κ. Γιώργος Παυλάκος, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων κ. Γιώργος Συλλούρης, που απηύθυνε και χαιρετισμό, ενώ τη στήριξή του προς τον αγώνα του Δικτύου εξέφρασε με μήνυμά του και ο Πρόεδρος της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ρομά κ. Βασίλης Πάντσιος.
- Διαβάστε επίσης: Εκθεση – κόλαφος για τη γενοκτονία των Γιαζίντι
Στο μήνυμά του ο σκηνοθέτης κ. Μανούσος Μανουσάκης, που δεν μπόρεσε να παρευρεθεί, δήλωσε ότι όλα γίνονται για τα λάφυρα και τόνισε το χρέος όλων μας να «ταρακουνήσουμε» τη διεθνή κοινότητα, ώστε να αναγνωριστεί η Γενοκτονία των χριστιανικών λαών της Ανατολής, αλλά και κάθε άλλης εθνότητας που έχει υποστεί τη φρικαλεότητα. Σ’ αυτό το στόχο ενέταξε και τη σειρά «το κόκκινο ποτάμι», που σκηνοθετεί.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με εισαγωγική ομιλία του Συντονιστή του Δικτύου κ. Αντώνη Παυλίδη, ο οποίος αναφέρθηκε στο ιστορικό της συγκρότησης και εξέλιξης του Δικτύου, καταθέτοντας παράλληλα προτάσεις προς υλοποίηση από το ελληνικό κοινοβούλιο, το Υπουργείο Παιδείας και τους Δήμους της χώρας. Ακολούθησε ο Περιφερειάρχης Αττικής κ. Γιώργος Πατούλης, που τόνισε τη σημασία της εκδήλωσης και δήλωσε τη στήριξή του στο αγώνα για στη διεθνή αναγνώριση των τριών Γενοκτονιών.
Τέλος ο Λουκάς Χριστοδούλου, Πρόεδρος του Κέντρου Μικρασιατικού Πολιτισμού του Δήμου Νέας Ιωνίας και της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας, δήλωσε την ανάγκη του αγώνα για τη διεθνή αναγνώριση των τριών Γενοκτονιών και ζήτησε την ίδρυση Πανεπιστημιακής έδρας για το Μικρασιατικό Ελληνισμό.
Συγκλόνισε το βιντεοσκοπημένο μήνυμα της Thea Halo, Αμερικανίδας ποντιακής και ασσυριακής καταγωγής. Σ’ αυτό περιέγραψε τις συνθήκες πραγματοποίησης του εγκλήματος σε βάρος των τριών χριστιανικών λαών της Ανατολής, παραθέτοντας σημαντικά τεκμήρια, καθώς και τον αγώνα της για την αναγνώριση των τριών Γενοκτονιών από τη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών Γενοκτoνoλόγων (I.A.G.S.) ενώ έκλεισε δηλώνοντας: «Στηρίζω τις ωραίες προσπάθειες του Ελληνικού Δικτύου Αναγνώρισης Γενοκτονιών, που ξεκίνησε στην Κομοτηνή το 2008, στην Αθήνα το 2010 και συνεχίζει μέχρι σήμερα, για να πετύχει την αναγνώριση αυτού του μεγάλου εγκλήματος από όλα τα έθνη, σε όλο τον κόσμο».
Οι δύο κύριοι ομιλητές, ο Υφυπουργός Παιδείας, Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς δικαίου και Βουλευτής Α’ Αθηνών της Ν.Δ κ. Άγγελος Συρίγος και ο Δρ του Παντείου Πανεπιστημίου, Οθωμανολόγος / Τουρκολόγος και Νομικός κ. Δημήτρης Σταθακόπουλος, αρχικά αναφέρθηκαν στην έννοια της Γενοκτονίας και στα ιστορικά γεγονότα της περιόδου 1912-1922, κατά την οποία συντελέστηκαν στυγερά εγκλήματα σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων αθώων, αμάχων, πολιτών της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Τα εγκλήματα αυτά, ήταν σαφώς εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και με τα κριτήρια που ορίστηκαν μετά το 1948, σαφώς πρόκειται για ενιαία Γενοκτονία στο σύνολο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με διάφορες γεωγραφικές και χρονικές υποδιαιρέσεις. Αλλιώς έγινε με τους Αρμένιους, αλλιώς στον Πόντο, αλλιώς στην Ανατολική Θράκη, αλλιώς στην Ιωνία και στη Βιθυνία, αλλά πρόκειται για μία ενιαία Γενοκτονία, οριζόμενη με αναδρομική ισχύ του ορισμού της νομικής έννοιας Γενοκτονία , όπως αυτός έγινε δεκτός και επικυρώθηκε στο διάστημα 1948 -1951. Η παραδοχή της αναδρομικά έχει ισχύ και φυσικά πέραν της ιστορικής και ηθικής αποκατάστασης, γεννά και αξιώσεις αποζημίωσης κατά της Τουρκίας – παράλληλα με αυτές που οφείλει η Γερμανία από τα Ναζιστικά ολοκαυτώματα, σαν των Καλαβρύτων, 13 Δεκ. του 1943.
Η Τουρκία όμως δεν δέχεται καν πως έγιναν εγκλήματα, πολύ περισσότερο Γενοκτονία, αντιστρέφει την ιστορία και δυστυχώς βρίσκει και ευήκοα ώτα Ελλήνων αναθεωρητών της ιστορίας. Ως εκ τούτου αποτελεί ηθικό, ιστορικό και νομικό καθήκον της Ελλάδας ως Πολιτείας, να επιδιώξει την εκ μέρους της Τουρκίας αναγνώριση και αποκατάσταση.
Στο τέλος, πριν τη λήξη των εργασιών, αναγνώστηκε το Ψήφισμα της εκδήλωσης που εγκρίθηκε ομόφωνα από τους παρευρισκόμενους