Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατάπιε την περηφάνια του, προχωρώντας σε συμφιλίωση με αραβικά κράτη όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που αντιμετώπιζε εδώ και καιρό με ανοιχτή περιφρόνηση, αλλά τώρα χρειάζεται να σώσει την πληγείσα οικονομία της χώρας του.
Τα παραπάνω αναφέρονται σε ανάλυση του Bobby Ghosh στην εφημερίδα Washington Post και το πρακτορείο Bloomberg.
Πώς μπορεί να «βοηθήσει» ο Σίσι
Η απόφασή του να ανταλλάξει θερμή χειραψία με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, στρατηγό αλ Σίσι, αντανακλά όμως τη γεωπολιτική πραγματικότητα περισσότερο από την οικονομική αναγκαιότητα.
Σε αντίθεση με τις χώρες-πετρελαιοπαραγωγούς, η Αίγυπτος δεν μπορεί να προσφέρει στην Τουρκία σημαντικές επενδύσεις ή δάνεια: το ίδιο το Κάιρο χρειάζεται οικονομική βοήθεια από τους Άραβες του Κόλπου, κυρίως για να καλύψει ένα εξωτερικό χρέος 16 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Αλλά ο Σίσι, ο οποίος είναι κοντά στους ηγεμόνες της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων, θα μπορούσε να είναι χρήσιμος στον Ερντογάν για τη διατήρηση αυτών των πρόσφατα απoκατεστημένων σχέσεων. Ο στρατηγός θα μπορούσε, επίσης, να χρησιμεύσει ως ενδιάμεσος κρίκος με τις ΗΠΑ, με τις οποίες ο Ερντογάν συγκρούεται συχνά.
Αλλά ίσως η πιο άμεση… υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ο Σίσι στον τούρκο ομόλογό του είναι ως διαμεσολαβητής με την Ελλάδα. Οι σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας έχουν επιδεινωθεί σε σημείο που ο Ερντογάν πλέον απειλεί τακτικά με στρατιωτική δράση.
Η πολεμική ρητορική του είναι, ως επί το πλείστον, σχεδιασμένη για να ξεσηκώσει την εκλογική του βάση του ενόψει των γενικών εκλογών του επόμενου καλοκαιριού. Θα χρειαστεί όμως τη βοήθεια τρίτων για να μην ξεφύγουν τα πράγματα, επισημαίνεται στο δημοσίευμα.
