Ελαφρώς ετεροχρονισμένες, αλλά ουσιαστικές είναι οι αυξήσεις που συμφώνησε με τους εργοδότες το συνδικάτο της μεταλλουργίας IG Metall στη Βάδη-Βυρτεμβέργη, μετά από προειδοποιητικές απεργίες στη γερμανική βαριά βιομηχανία: πρώτη αύξηση 5,2% από τον Ιούνιο του 2023, δεύτερη αύξηση 3,3% τον Μάιο του 2024. Συν ένα εφάπαξ, αφορολόγητο βοήθημα για την αντιστάθμιση του πληθωρισμού, συνολικού ύψους 3.000 ευρώ, αλλά σε δύο δόσεις: τα πρώτα 1.500 ευρώ τον Μάρτιο του 2023 και τα υπόλοιπα τον Μάρτιο του 2024. Εγκώμια από τη Süddeutsche Zeitung: «Οι εργοδότες και η IG Metall απέδειξαν, με τη συμφωνία τους, ότι έχουν στο μυαλό τους τη ‘μεγάλη εικόνα’. Αποφεύγουν μεγάλες απεργίες,που θα έβλαπταν την οικονομία λόγω της επαπειλούμενης ύφεσης. Εκατομμύρια εργαζόμενοι λαμβάνουν περισσότερα χρήματα, τα οποία έχουν ανάγκη λόγω της ακρίβειας και γίνονται λιγότερο επιρρεπείς στα κηρύγματα των εθνολαϊκιστών».
Όσο για το αντεπιχείρημα περί ανακύκλωσης του πληθωρισμού, η εφημερίδα του Μονάχου παρατηρεί ότι «μία μισθολογική αύξηση 4% ετησίως για τους εργαζόμενους στη μεταλλουργία δεν πυροδοτεί πληθωρισμό, αυτό το επιβεβαιώνουν ακόμη και φιλελεύθεροι οικονομολόγοι. Υψηλότερος μισθός σημαίνει άλλωστε ότι τέσερα εκατομμύρια εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους ξοδεύουν περισσότερα, κατά συνέπεια αυξάνουν τον τζίρο των επιχειρήσεων. Περισσότερη κατανάλωση και όχι απεργίες. Αυτό ακριβώς χρειάζεται η οικονομία».
«Στοίχημα για το μέλλον» χαρακτηρίζει τη συμφωνία η εφημερίδα Tagesspiegel του Βερολίνου. Και εξηγεί: «Οι κοινωνικοί εταίροι εκτιμούν ότι το καλοκαίρι θα σημάνει το τέλος της ύφεσης. Αλλά οι εργαζόμενοι στη μεταλλουργία, που έχουν πληγεί από τον πληθωρισμό, δεν μπορούν να περιμένουν ως τότε, γι αυτό στις αρχές του επόμενου χρόνου λαμβάνουν ένα αφορολόγητο επίδομα πληθωρισμού, ύψους 1.500 ευρώ, ώστε να καλύψουν, εν μέρει τουλάχιστον, το αυξανόμενο κόστος της ενέργειας. (…) Το επίδομα που επινόησε ο καγκελάριος εκπληρώνει τον σκοπό του. Οι μεν εργαζόμενοι εισπράττουν γρήγορα ένα σημαντικό ποσό, οι δε εργοδότες αναβάλλουν για αργότερα τη διαρκή επιβάρυνση με μία μόνιμη, ποσοστιαία αύξηση των μισθών». Επιφυλάξεις εκφράζει ωστόσο η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ): «Βραχυπρόθεσμα οι επιχειρήσεις, εκτός όλων των άλλων επιβαρύνσεων, θα έχουν να αντιμετωπίσουν και ένα σημαντικά αυξημένο μισθολογικό κόστος. Μία γενικά παραδεκτή αρχή, μέχρι σήμερα, ήταν ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν πρέπει να διεξάγονται με το βλέμμα στο παρελθόν, αλλά στο μέλλον. Αυτή τη φορά συμβαίνει το αντίθετο».
Γιάννης Παπαδημητρίου