Για τις εξελίξεις στον πόλεμο στην Ουκρανία γράφει το Modern Diplomacy, επισημαίνοντας ότι λίγες ημέρες πριν συμπληρώθηκαν εννιά μήνες από τη ρωσική εισβολή. Αυτό που αναμενόταν να είναι ένα πικ-νικ για τον στρατό του Βλαντίμιρ Πούτιν, σημειώνεται στην ανάλυση του Μέσου, έχει εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο εφιάλτη.
Ο Ρώσος πρόεδρος μπόρεσε να σαμποτάρει τον κόσμο, ο οποίος υποφέρει από τη διπλή κρίση της ενέργειας και των τροφίμων, αλλά δεν ήταν ικανός να μετατρέψει τη Ρωσία σε μια υπερδύναμη όπως ήταν η Σοβιετική Ένωση μέχρι το τέλος της το 1991.
Πτώση της Ουκρανίας σημαίνει πτώση της Ευρώπης
Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να εκτιμήσουμε πώς θα είναι ο κόσμος μετά το τέλος του ουκρανικού πολέμου, αλλά είναι βέβαιο, τουλάχιστον μέχρι τώρα, ότι ελήφθη μια αποφασιστική απόφαση σε αμερικανικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Το περιεχόμενο της απόφασης είναι ότι ο Πούτιν δεν επιτρέπεται να κερδίσει στην Ουκρανία, ακριβώς επειδή η πτώση της Ουκρανίας σημαίνει την πτώση της Ευρώπης. Είναι σαφές ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν κοίταξε προσεκτικά τον χάρτη της Ευρώπης και τη θέση της Ουκρανίας σε αυτόν πριν πάρει την απόφασή του να εισβάλει στη γειτονική χώρα, σημειώνει το Modern Diplomacy.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκάλυψε, πριν από οτιδήποτε άλλο, την αδυναμία της Ρωσίας και του στρατού της και την αδυναμία των όπλων που παράγει, ενώ αποκάλυψε ακριβώς πόσο πολύ ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν γνωρίζει τον κόσμο, δεν ξέρει τίποτα για την οικονομία και τη σημασία της, καθώς και για την αμερικανική και ευρωπαϊκή τεχνολογική ανάπτυξη.
Αρνείται να παραδεχθεί ότι η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε κυρίως για οικονομικούς λόγους. Το σοβιετικό σύστημα δεν μπόρεσε να δημιουργήσει μια βιώσιμη οικονομία. Ήταν μια τεράστια σιδερένια μπάλα γεμάτη πυραύλους και πυρηνικές βόμβες, αλλά αυτή η μπάλα στεκόταν στα αδύναμα πόδια της μη παραγωγικής σοβιετικής οικονομίας, ικανής να δημιουργήσει το είδος του ανταγωνισμού που θα μπορούσε να ωθήσει τον πολίτη να εργαστεί, υποστηρίζει το Modern Diplomacy.
Πολυπολικός κόσμος;
Ναι, μπορεί να ειπωθεί ότι όλος ο κόσμος υποφέρει από την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά η εισβολή αυτή δεν οδήγησε στην εγκαθίδρυση ενός πολυπολικού κόσμου. Τελικά, δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι η Ρωσία χρειάζεται την αγκαλιά του Ιράν.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν εξαρτάται από τον ιρανικό εξοπλισμό για να συνεχίσει τον ουκρανικό του πόλεμο, καθώς και από τις οβίδες πυροβολικού από τη Βόρεια Κορέα. Οι Ουκρανοί με επικεφαλής τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι εξέπληξαν τον Βλαντιμίρ Πούτιν, η προσωπικότητα του οποίου έμοιαζε πιο κοντά σε εκείνη του Σαντάμ Χουσεΐν, ο οποίος έκανε όλα τα λάθη που θα μπορούσε να κάνει ένας πολιτικός εισβάλλοντας στο Κουβέιτ το καλοκαίρι του 1990. Αυτό συνέβη στις 2 Αυγούστου του ίδιου έτους, υπενθυμίζει η συγκεκριμένη ανάλυση.
Έπεσε στη δική του παγίδα
Δεν ήταν ποτέ αλήθεια ότι οι Αμερικανοί παγίδευσαν τον Σαντάμ. Απλώς ο άνθρωπος αυτός δεν γνώριζε την περιοχή και τον κόσμο. Έτσι έπεσε στη δική του παγίδα. Αυτό που ισχύει για τον εκλιπόντα Ιρακινό πρόεδρο ισχύει και για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο σαφές ότι δεν γνωρίζει τον κόσμο. Δεν γνωρίζει την Ευρώπη, δεν γνωρίζει την Αμερική και δεν γνωρίζει ούτε καν την Κίνα, η οποία κράτησε ψυχρή στάση στον ουκρανικό του πόλεμο.
Ο Πούτιν δεν γνωρίζει, ειδικότερα, ότι μια χώρα της οποίας η οικονομία είναι μικρότερη από το μέγεθος της ιταλικής οικονομίας δεν επιτρέπεται να παίζει τον ρόλο μιας υπερδύναμης, παρά το γεγονός ότι διαθέτει πυρηνικές βόμβες και πυραύλους, μεγάλο πλούτο λόγω του πετρελαίου και του φυσικού αέριου και παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη θα κρυώσει αυτό τον χειμώνα λόγω της έλλειψης ρωσικών προμηθειών φυσικού αερίου.
Ο Ρώσος πρόεδρος άλλαξε τον κόσμο, αλλά η απόφαση που ελήφθη στην Ευρώπη και την Αμερική είναι να μην καταναλώσουν το ρωσικό φυσικό αέριο από τη μία πλευρά και να μη συναλλαγούν με τον σημερινό Ρώσο πρόεδρο από την άλλη.
Σε φάση μετάβασης ο κόσμος
Ο κόσμος βρίσκεται ακόμη σε μια φάση μετάβασης. Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για μια ισορροπία με την Αμερική που θα δημιουργήσει η Κίνα, η οποία αντιμετωπίζει τεράστια εσωτερικά προβλήματα, παρά την παρουσία ενός ισχυρού άνδρα σε αυτήν, του Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος επιδιώκει να γίνει ένας άλλος δικτάτορας, γράφει το Modern Diplomacy.
Αργά ή γρήγορα, ο Σι θα ανακαλύψει ότι πρέπει να επικεντρωθεί στην εσωτερική κατάσταση της Κίνας, η οποία εξακολουθεί να υποφέρει από την COVID-19 και μια βαθύτερη οικονομική κρίση. Το βάθος αυτής της κρίσης δεν αντικατοπτρίζεται περισσότερο από την αγορά ακινήτων, η οποία επιδεινώνεται καθημερινά, γεγονός που έκανε τις κινεζικές αρχές να καταστρέψουν τεράστια κατασκευαστικά έργα σε πολλές πόλεις από φόβο για την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων.
Για το Ιράν
Είναι βέβαιο ότι πολλές χώρες του τρίτου κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, υποφέρουν από σοβαρές οικονομικές κρίσεις που προκλήθηκαν, μεταξύ άλλων, από τις επιπτώσεις του ουκρανικού πολέμου, αλλά είναι επίσης βέβαιο ότι μια χώρα όπως το Ιράν δεν θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί τη ρωσική αδυναμία για να αποδείξει ότι η «Ισλαμική Δημοκρατία» έχει γίνει κέντρο διεθνούς πόλωσης και ότι μπορεί να κυριαρχήσει στον Κόλπο και τη Μέση Ανατολή.
Παρόμοια με ό, τι συνέβη με τη Ρωσία, το Ιράν θα ανακαλύψει σύντομα ότι το πρόβλημά του είναι με την εσωτερική κατάσταση της χώρας και με τους ιρανικούς λαούς που λαχταρούν να ανήκουν στην κουλτούρα της ζωής και όχι στην κουλτούρα του θανάτου, την οποία η «Ισλαμική Δημοκρατία» προσπαθεί να διαδώσει στο Ιράκ, τη Συρία, το Λίβανο και την Υεμένη… Προσπαθεί επίσης να την εξάγει σε περιοχές της Βόρειας Αφρικής μέσω του «Πολιζάριο», το οποίο δεν είναι παρά ένα εργαλείο του καθεστώτος της Αλγερίας.
Ο κόσμος έχει αλλάξει προς το χειρότερο
Δεν μπορεί κανείς να είναι υπερβολικά αισιόδοξος προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, αλλά το βέβαιο είναι ότι ο κόσμος, χάρη στον Βλαντίμιρ Πούτιν, έχει αλλάξει ριζικά προς το χειρότερο. Δεν θα του επιτραπεί να νικήσει, σημειώνει το Modern Diplomacy. Όποιο κι αν είναι το τίμημα που θα πληρώσει η Ευρώπη και όποιες αρνητικές επιπτώσεις κι αν έχει ο πόλεμος στην Ουκρανία για τις χώρες του τρίτου κόσμου, προσθέτει.
Παραμένει ένα φωτεινό σημείο μέσα σε όλο αυτό το παγκόσμιο σκοτάδι. Αυτό το σημείο είναι η κατάρρευση των αραβικών ψευδαισθήσεων σχετικά με την εξάρτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρκετές αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αναζητούν τα συμφέροντά τους μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο που υπερβαίνει την Αμερική, η οποία αποσύρθηκε από το Αφγανιστάν με τον τρόπο που αποσύρθηκε πριν από περισσότερο από ένα χρόνο και δεν θέλει στην παρούσα φάση να λάβει σοβαρά υπόψη της την ιρανική απειλή για την περιφερειακή ασφάλεια, ιδίως από την Υεμένη.
Ο κόσμος θα υποφέρει για πολύ καιρό από τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος αργά ή γρήγορα θα πρέπει να φύγει από την εξουσία… Αλλά αφού προκαλέσει μια καταστροφή σε όλα τα επίπεδα, ποιος θα αντιμετωπίσει αυτή την καταστροφή και πώς θα αντιμετωπιστεί; Δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό το ερώτημα σε έναν κόσμο όπου η Αμερική συνεχίζει, μέχρι νεοτέρας, να παίζει ένα ρόλο που κανένας άλλος δεν μπορεί να παίξει…
