Όπως ο κινηματογράφος μπορεί και τέμνει τον χρόνο εντός του πλαισίου ενός μονοπλάνου, έτσι και η παράσταση «Κόκκινη Κλωστή» είναι η απόπειρα συμπύκνωσης της πορείας της ζωής μιας γυναίκας μέσα στα όρια του ίδιου χώρου.
Στην πρωτότυπη αυτή περφόρμανς της Ελευθερίας Ρίζου που στις 4 Νοεμβρίου, 20.30 ανεβαίνει στο Θέατρο Φούρνος στα Εξάρχεια στον Βοτανικό, το ανθρώπινο σώμα, αντικείμενα κοινής χρήσης και μουσικές νότες «συνεργάζονται» σε μια μόνιμη κίνηση προς τα εμπρός, ξετυλίγοντας σαν όνειρο στιγμές από τον συναισθηματικά πολυτάραχο βίο μιας γυναίκας.
Η «Κόκκινη Κλωστή» είναι επίσης μια ιστορία απόδρασης από το αφιλόξενο Εδώ και Τώρα. Και η δημιουργία ενός ιδιωτικού χώρου στον οποίο η ηρωίδα μπορεί να υπάρχει σε διαφορετικούς ρόλους, εποχές και ηλικίες.
Στην μοναχική της περιπλάνηση, προσπαθεί να κατανοήσει τον χώρο και τον χρόνο, παρατηρεί τον εαυτό της να αλλάζει, συμμαχεί με καθημερινά αντικείμενα σε αλλότριες χρήσεις, ανακαλεί μνήμες, επαναπροσδιορίζεται.
Η Ελευθερία Ρίζου σε στιγμιότυπο της «Κόκκινης κλωστής»
Που βρίσκονται οι ρίζες της σύλληψης του έργου «Κόκκινη Κλωστή»;
Ελευθερία Ρίζου: «Όπως πάντα, στο Σώμα. Το Σώμα που αισθάνεται, που αλλάζει, που θυμάται, που λυπάται και χαίρεται, που αποφασίζει, που επικοινωνεί. Και στην επικοινωνία, σε ένα δεύτερο επίπεδο, βαθύ και ονειρικό, κοινό τόπο όλων των ανθρώπων όταν σωπαίνει ο νους. Έναν τόπο προλεκτικό, αρχέγονο. Εκεί βαθιά βρίσκονται οι ρίζες του έργου. Κάποια στιγμή ένιωσα την ανάγκη να πάρω ανάσα, να βουτήξω στα σκοτεινά νερά μου και να αναδυθώ. Η «Κόκκινη κλωστή» είναι η ‘ψαριά’ αυτής της βαθιάς κατάδυσης.»
Και γιατί ο συγκεκριμένος τίτλος; Τι συμβολίζει η κλωστή και το χρώμα της στο έργο σας;
«Ο τίτλος με παίδεψε πολύ. Τελικά, η πληθωρική παρουσία του κυρίως κόκκινου νήματος κυριάρχησε με όλο το συμβολισμό του. Κόκκινο, το χρώμα του αίματος, το χρώμα της ζωής και η κλωστή η ίδια η ζωή με τις διαδρομές, τα μπλεξίματα και τους γόρδιους δεσμούς της.»
Κατά πόσο πιστεύετε πως η κινηματογραφική τέχνη έχει επηρεάσει εκείνη του χοροθεάτρου;
«O κινηματογράφος ως η κυρίαρχη λαϊκή τέχνη έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την αισθητική όλων μας. Όσον αφορά στον χορό, αυτό το διαπιστώνουμε σε πολλές σύγχρονες προσεγγίσεις όπου η οθόνη συμπρωταγωνιστεί ως μέσο εξέλιξης της δράσης, συνομιλεί με τον χορευτή και δεν είναι απλά τμήμα της σκηνογραφίας. Πέρα από αυτό, μοτίβα του σινεμά, ακόμα και των videogames έχουν περάσει στο χορό, όπως και μία γενικότερη κινηματογραφική λογική που επηρεάζει τη δόμηση των έργων πολλών δημιουργών. Τέλος, ένα νέο είδος προέκυψε από αυτή τη σχέση και συνεχώς κερδίζει έδαφος, ο χορός για την κάμερα, το video dance, με εξαιρετικά έργα τις τελευταίες δεκαετίες.»
Σε ποιο βαθμό θεωρείτε ότι η «ιδεοκινητική παράσταση» έχει βρει ένα κοινό στην χώρα μας;
«”Ιδεοκινητική” είναι μία όμορφη λέξη που δεν υπάρχει, ένας νεολογισμός. Η ιδέα που κινεί ή που κινείται. Θα μπορούσε να αφορά οποιοδήποτε έργο. Εν προκειμένω, στο χορευτικό-επιτελεστικό έχει ένα ‘ιδεολογικό’ υπόβαθρο. Τέτοια έργα είναι συνήθως αφηγηματικά, διηγούνται μία ιστορία, χτίζονται κυρίως γύρω από την ανάγκη της έκφρασης, σε αντίθεση με άλλα τα οποία ακολουθούν, για παράδειγμα, μία τεχνική κίνησης και την διερευνούν. Στην Ελλάδα τέτοιου είδους προσεγγίσεις πάντα είχαν το κοινό τους.»
Χρήσιμες πληροφορίες
Κόκκινη Κλωστή
Σύλληψη ιδέας – Ερμηνεία: Ελευθερία Ρίζου
Μουσική – Ερμηνεία: Νίκος Λιάσκος
Φωνητική ερμηνεία: Σταυρούλα Γιαννακοπούλου
Παραγωγή: Ελευθερία Ρίζου
4, 5, 6, 19 και 20 Νοεμβρίου, 20.30
Θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη168, Εξάρχεια
Εισιτήρια: viva.gr
