Πέρασε κιόλας ένας χρόνος. Η Φώφη Γεννηματά, στις 25 Οκτωβρίου του 2021, άφησε την τελευταία της πνοή. Κανείς, όταν μπήκε στον «Ευαγγελισμό», λίγες μέρες νωρίτερα, δεν πίστευε ότι τα πράγματα θα έπαιρναν αυτή τη μοιραία τροπή. Η είδηση του θανάτου της, αναπάντεχη, σκόρπισε θλίψη παντού.
Γράφοντας αυτές τις γραμμές, με αφορμή και το ετήσιο μνημόσυνο που πραγματοποιεί η οικογένειά της, ζωντανεύουν μπροστά μου οι εικόνες από την ημέρα της κηδείας της Φώφης. Από το βουβό, συγκινημένο πλήθος, που περίμενε στην ουρά για να αφήσει ένα λουλούδι στο παρεκκλήσι, δίπλα στη Μητρόπολη. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, ο καθένας για ξεχωριστούς λόγους, ένοιωσαν την ανάγκη να πουν το τελευταίο αντίο στη γυναίκα, τη μητέρα, τη σύζυγο, την αγωνίστρια της ζωής και της πολιτικής.
Πήγαν να αποχαιρετήσουν τη Φώφη. Που ανέπνεε για την πολιτική. Που ζούσε για το ΠαΣοΚ. Που πίστευε ότι η δημοκρατική παράταξη μπορούσε να αναγεννηθεί. Ότι μπορούσε και πάλι να ξαναγίνει πρωταγωνιστής της πολιτικής ζωής. Για αυτό το στόχο πάλευε. Αυτόν υπηρέτησε. Και έφυγε όρθια. Ως πρόεδρος του ΠαΣοΚ και του Κινήματος Αλλαγής. Στις επάλξεις της καθημερινής πολιτικής μάχης, μέχρι και την τελευταία στιγμή.
Έχουν γραφτεί πολλά για την πολιτικό Φώφη Γεννηματά. Για τα όρια της. Για το πόσο ψηλά μπορούσε να οδηγήσει εκλογικά το ΠαΣοΚ.
Υπάρχει κάτι αναμφισβήτητο. Η Φώφη Γεννηματά ανέλαβε την ηγεσία του ΠαΣοΚ σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας του. Διασπασμένο και με εκλογικά ποσοστά που έδειχναν ότι μπορεί να είχε την τύχη της Ένωσης Κέντρου. Η μεγάλη προσφορά της Φώφης στην παράταξη, ήταν αυτό ακριβώς. Ότι το ΠαΣοΚ δεν πέθανε, κατάφερε να το κρατήσει στη ζωή. Και στη συνέχεια, ενώνοντας τα κομμάτια του, να καταφέρει με το Κίνημα Αλλαγής να το οδηγήσει στο 8%. Θα μπορούσε το ποσοστό αυτό να ήταν μεγαλύτερο; Ναι, θα μπορούσε. Έκανε λάθη; Ναι, έκανε. Με κορυφαίο την, επί της ουσίας, εκδίωξη του Ευάγγελου Βενιζέλου, παραμονές των εκλογών του 2019. Αλλά αυτό το 8% ήταν μια καλή βάση για το επόμενο βήμα.
Η Φώφη δεν ζει πιά. Αλλά είναι εδώ, ολοζώντανη, η πολιτική της κληρονομιά. Με αυτή, σε μεγάλο βαθμό πορεύεται σήμερα το ΠαΣοΚ. Ενότητα, αυτόνομη πορεία, προοδευτική ταυτότητα. Θα καταφέρει κάτι καλύτερο σε αυτές εκλογές; Η Φώφη θα το ήθελε και θα έδινε όλες τις δυνάμεις της για αυτό ακόμα και ως απλός στρατιώτης.
