Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μετά το διάγγελμά του με το οποίο ανακοίνωσε την μερική επιστράτευση και προχώρησε σε απειλές για χρήση πυρηνικών όπλων, έχει καταφέρει να συσπειρώσει για μία ακόμη φορά τη Δύση εναντίον, φέρνοντας όμως και πάλι στο προσκήνιο τον τρόμο από τον κίνδυνο ενός πυρηνικού χτυπήματος στην Ευρώπη.

Την ίδια στιγμή, ξεκίνησαν σήμερα τα «ψευδο-δημοψηφίσματα» στις κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας καθώς στόχος του Πούτιν είναι να προχωρήσει με ταχύτατες διαδικασίες στην προσάρτησή τους.

Η διαδικασία, που ξεκίνησε στις 08:00 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας) και αναμένεται να διαρκέσει ως τις 27 Σεπτεμβρίου, διεξάγεται στις αυτονομιστικές, φιλορωσικές επαρχίες Ντονέτσκ και Λουχάνσκ (στην ανατολική Ουκρανία) καθώς και στις περιοχές που βρίσκονται υπό ρωσική κατοχή στις επαρχίες Χερσώνα και Ζαπορίζια.

Τα επόμενα βήματα

Το ερώτημα όλων αυτή τη στιγμή είναι ποια στρατηγική θα ακολουθήσει εφεξής ο ρώσος πρόεδρος στον πόλεμο της Ουκρανίας μετά την ανακατάληψη εδαφών από ουκρανικές δυνάμεις, μία εξέλιξη που προκάλεσε την οργή του και να αναγκάστηκε να προχωρήσει σε μερική επιστράτευση.

Πάντως, οι νέες απειλές για χρήση πυρηνικών, που αυτή τη φορά ήρθαν από το αναπληρωτή πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ  αποτυπώνουν τη ρωσική βούληση να συνεχίζουν να κρατούν το θέμα στο προσκήνιο εκβιάζοντας την Ουκρανία και τη Δύση με έναν πυρηνικό όλεθρο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μεντβέντεφ, ανέφερε πως η Ρωσία δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει «στρατηγικά πυρηνικά όπλα» σε περίπτωση που απειληθούν το Ντονμπάς και άλλες περιοχές της νοτιοανατολικής Ουκρανίας, μετά τα δημοψηφίσματα που έχουν προκηρυχθεί για την προσάρτησή τους στη ρωσική ομοσπονδία.

Άλλωστε αντίστοιχες δηλώσεις είχε κάνει και ο ρώσος πρόεδρος στο πλαίσιο του διαγγέλματος της Τετάρτης, τονίζοντας μάλιστα για όσους είχαν αμφιβολίες για τις προθέσεις του ότι «δεν μπλοφάρω».

«Η Ρωσία ανακοίνωσε ότι όχι μόνο οι δυνατότητες κινητοποίησης, αλλά και οποιαδήποτε ρωσικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων των στρατηγικών πυρηνικών όπλων και των όπλων που βασίζονται σε νέες τεχνολογίες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προστασία του Ντονμπάς και άλλων εδαφών μετά τα δημοψηφίσματα για την ένταξή τους στη Ρωσία», έγραψε ο Μεντβέντεφ στο κανάλι του στο Telegram.

Ο Πούτιν εξάλλου, με το μέτρο της μερικής επιστράτευσης που ανακοίνωσε, προκαλώντας αντιδράσεις ακόμη και στο εσωτερικό της χώρας, επιχειρεί να αποδείξει ότι η Ρωσία είναι πάντα έτοιμη να στείλει στρατιώτες στο πολεμικό μέτωπο, τόσο για να υπερασπιστεί τα υπό κατάληψη εδάφη, όσο και για να συνεχίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, ενδεχομένως και σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας.

Αμέσως μετά την λήξη των «δημοψηφισμάτων» στις περιοχές που ελέγχονται από ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία και αφορούν περίπου στο 15% των εδαφών της χώρας, ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναμένεται να προχωρήσει στην άμεση προσάρτησή τους.

Τι λένε ειδικοί για τις πυρηνικές απειλές

Το ζήτημα της χρήσης πυρηνικών όπλων, προκαλεί σε κάθε περίπτωση τρόμο, ακόμη και αν δεν συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες.

Ειδικοί αναλυτές, προσπαθούν να «διαβάσουν» τον Πούτιν σχετικά με τις πυρηνικές απειλές.

«Από την αρχή του πολέμου έχουμε ακούσει επανειλημμένα ο Πούτιν να υπονοεί τέτοιες απειλές», ανέφερε στην DW ο Βόλφγκανγκ Ρίχτερ, απόστρατος Γερμανός συνταγματάρχης και νυν ειδικός σε θέματα ασφαλείας στο Ίδρυμα Επιστήμης και Πολιτικής του Βερολίνου. Από την πλευρά της η Ρόουζ Γκοτεμέλερ, πρώην αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας του ΝΑΤΟ σε συνέντευξή της στο BBC δεν απέκλεισε ότι η Ρωσία μπορεί να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα. «Φοβάμαι ότι οι Ρώσοι μπορεί να αντεπιτεθούν με απρόβλεπτο τρόπο» ανέφερε χαρακτηριστικά, «ακόμη και με χρήση όπλων μαζικής καταστροφής.»

Ο Βόλφγκανγκ Ρίχτερ πάντως δεν βλέπει την κατάσταση τόσο δραματική, αναλύοντας το ρωσικό δόγμα περί καταφυγής στη χρήση πυρηνικών όπλων, το οποίο προβλέπει ότι: «πρώτον, η Ρωσία θα πρέπει να έχει δεχθεί η ίδια επίθεση με πυρηνικά όπλα ή άλλα όπλα μαζικής καταστροφής. Δεύτερον, θα πρέπει να διακυβεύεται η ύπαρξη και επιβίωση του ρωσικού κράτους». Κατά τον Ρίχτερ πρόκειται για δύο επιχειρήματα που δεν έχουν κανένα έρεισμα στο διεθνές δίκαιο.