Στην  κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία μετά το φιάσκο των προηγούμενων ημερών που έφερε η αντεπίθεση διάρκειας από το Κίεβο με την ανακατάληψη εδαφών,  προχωράει ο  ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, φέρνοντας πάλι στο προσκήνιο την απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων.

Η μερική επιστράτευση που ανακοινώθηκε αποδεικνύει ότι ο Ρώσος πρόεδρος βρίσκεται σε απόγνωση και ότι φοβάται πως η ουκρανική αντεπίθεση μπορεί να συνεχιστεί έχοντας καταστεοφικες συνέπειες φια τη συνέχεια του πολέμου.

Διαβάστε ακόμη: Ουκρανία: Τι θα σημάνει η μερική επιστράτευση του Πούτιν για τα πολεμικά μέτωπα

Ο Πούτιν μετά το χθεσινό διάγγελμα και τους σκληρούς χαρακτηρισμούς  εναντίον της Δύσης , έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο αποδεικνύοντας μέχρι που μπορεί να φτάσει για να διεκδικήσει αυτά που θέλει.

Η απειλή για  χρήση πυρηνικών όπλων σε περίπτωση που απειληθούν ρωσικά εδάφη ήταν μια αναφορά που παραπέμπει επί της ουσίας στις περιοχές που ελέγχονται από φιλορώσους αυτονομιστές στις οποίες έχουν προγραμματιστεί να διεξαχθούν δημοψηφίσματα από 23 έως 27 Σεπτεμβρίου με στόχο την προσάρτησή τους από τη Ρωσία.

Ο  Πούτιν θέλησε να στείλει ένα μήνυμα όχι μόνο στους Ουκρανούς  αλλά και σε όσους τους βοηθούν στον πόλεμο εναντίον των Ρώσων με την παροχή όπλων.

Επί της ουσίας, ο ρώσος πρόεδρος  λέει πως αν πειράξετε τις περιοχές που θέλει να προσαρτηθούν θα μπορούσε να περάσει στο επόμενο βήμα….

 Τι προβλέπει το ρωσικό πυρηνικό δόγμα

Η απόφαση Πούτιν να ρίξει και πάλι την απειλή για χρήση πυρηνικών όπλων σε περίπτωση που απειληθούν ρωσικά εδάφη , δείχνει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν πηγαίνει όπως θα ήθελε.

«Εάν η εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας απειληθεί, τότε θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας για να προστατεύσουμε τον λαό μας», τόνισε, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι αναφέρεται στα πυρηνικά.

Σε αυτό το σημείο αξίζει να θυμηθούμε τι περιλαμβάνει το πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας.

Σε αυτό, λοιπόν, αφού ξεκαθαρίζεται ότι η Ρωσία «θεωρεί τα πυρηνικά όπλα ως μέσο αποκλειστικά για την αποτροπή», περιγράφονται τέσσερις περιπτώσεις που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τη χρήση τους – ή, όπως έχει επικρατήσει, το πάτημα του «κόκκινου κουμπιού».

Η πρώτη περίπτωση είναι να έχει λάβει «αξιόπιστα δεδομένα αναφορικά με την εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων με στόχο το έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και/ή των συμμάχων της». Η δεύτερη είναι ως απάντηση «στη χρήση πυρηνικών όπλων ή άλλων όπλων μαζικής καταστροφής από ένα αντίπαλο κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας και/ή των συμμάχων της».

Η τρίτη περίπτωση έχει να κάνει με την «επίθεση από έναν αντίπαλο κατά κρίσιμων κυβερνητικών ή στρατιωτικών υποδομών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η διατάραξη των οποίων θα μπορούσε να υπονομεύσει τις ενέργειες στο πλαίσιο της απάντησης των πυρηνικών δυνάμεων». Τέλος, χρήση πυρηνικών θα μπορούσε να αιτιολογηθεί εάν εκδηλωνόταν «επίθεση κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας με τη χρήση συμβατικών όπλων, όταν απειλείται η ίδια η ύπαρξη του κράτους».

Πού και πώς θα γίνουν τα «δημοψηφίσματα»

Το διάγγελμα Πούτιν ήρθε λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση εκπροσώπων φιλορωσικών δυνάμεων που βρίσκονται σε υπό κατάληψη εδάφη της Ουκρανίας στις περιοχές Ντονέτσκ, Λουχάνσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια ότι θα πραγματοποιήσουν «δημοψηφίσματα» από 23 έως 27 Σεπτεμβρίου.

Οι αυτοαποκαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατία του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ βρίσκονται ουσιαστικά υπό ρωσικό έλεγχο από το 2014 και αναγνωρίστηκαν από τον Ρώσο πρόεδρο ως ανεξάρτητα κράτη λίγο πριν από την εισβολή του Φεβρουαρίου.

Στο Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ θα υπάρχει μόνο ένα ερώτημα στα ψηφοδέλτια και θα αφορά την προσχώρηση στη Ρωσική Ομοσπονδία. Στη Χερσώνα και στη Ζαπορίζια θα τεθούν τρία ζητήματα: Η απόσπαση από την Ουκρανία, η δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους και η προσχώρηση στη Ρωσία.

Η Ρωσία δεν ελέγχει πλήρως καμία από τις τέσσερις περιοχές.

Η Ρωσία ελέγχει περισσότερα από 90.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (34.750 τετραγωνικά μίλια) εδάφους ή περίπου το 15% της συνολικής έκτασης της Ουκρανίας – περίπου το μέγεθος της Πορτογαλίας ή της Ιορδανίας.

Η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία το 2014. Με την Κριμαία και τα εδάφη στις τέσσερις άλλες περιοχές, η Ρωσία θα κέρδιζε μια έκταση περίπου στο μέγεθος της αμερικανικής πολιτείας της Πενσυλβάνια.