Βαθμολογία
5: εξαιρετική
4: πολύ καλή
3: καλή
2: ενδιαφέρουσα
1: μέτρια
0: απαράδεκτη
————
Χαμένος αλλά αφοσιωμένος
Στο ντυμένο ως αστυνομικό θρίλερ ψυχολογικό δράμα «Η συγκάλυψη» (Marco Effecten, Δανία/ Γερμανία/ Τσεχία, 2022), ο Δανός ηθοποιός Ούλριχ Τόμσεν κρατά τον ρόλο του Καρλ Μερκ, αστυνομικού ντετέκτιβ της σύγχρονης σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας αρκετά οικείου και στην χώρα μας μέσω των μυθιστορημάτων του Γιούσι Αντλερ – Ολσεν (το συγκεκριμένο κυκλοφόρησε ως «Αναμονή» από τις εκδόσεις Λιβάνη). Η ψυχικά τραυματισμένη προσωπικότητα του Μερκ, ο οποίος εξαιτίας της τραγωδίας που τον στοιχειώνει μοιάζει να κινείται σαν χαμένος στον κόσμο, δείχνει σίγουρα περισσότερο ενδιαφέρουσα από την αστυνομική πλοκή: ένας άντρας που μπορεί να είναι και παιδόφιλος έχει εξαφανιστεί και ένα παιδί προερχόμενο από άλλη χώρα ενδεχομένως να γνωρίζει πληροφορίες. Ακολουθώντας αυτή την «γραμμή ιστορίας», ο σκηνοθέτης Μάρτιν Ζαντβλιετ προσπαθεί να γεμίσει την δίωρη και βάλε διάρκεια της ταινίας με διάφορες συναντήσεις που προκύπτουν από την έρευνα του Μερκ αλλά τελικά πέφτει στην παγίδα της εικονογραφημένης φλυαρίας. Είναι η μαγνητική παρουσία του Τόμσεν εκείνη που τον βοηθά να διατηρήσει σε σταθερό επίπεδο το ενδιαφέρον μας • ο εξαιρετικός ηθοποιός παίζει με διαπεραστική εσωτερική ένταση αυτόν τον απρόβλεπτο στις κινήσεις του αστυνομικό που εκτονώνεται μασώντας με μανία την αντικαπνιστική τσίχλα του φτιάχνοντας έτσι το δικό του τέμπο.
Βαθμολογία: 2 ½
ΑΘΗΝΑ: ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ – ΕΛΛΗΝΙΣ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΑΛΙΚΗ – ΔΑΝΑΟΣ – ΔΙΑΝΑ – ΑΝΟΙΞΙΣ – ΛΙΛΑ – ΑΕΛΛΩ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΛΕΞ- ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΡΝΕΣ
——————————————–
«Τρελό» ντεμπούτο
Το «Broadway» (Ελλάδα, 2022) είναι το «τρελό» ντεμπούτο στον χώρο της μεγάλου μήκους κινηματογραφικής μυθοπλασίας του σκηνοθέτη Χρήστου Μασσαλά, ένα γεμάτο ζωντάνια και πάθος, σκληρό αλλά και με έναν τρόπο τρυφερό. Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα στον θόρυβο του χάους της Αθήνας και σε μια εποχή η οποία προφανώς αντανακλά τους καιρούς μας. Περιθωριακοί τύποι (Στάθης Αποστόλου, Ελσα Λεκάκου, Φοίβος Παπαδόπουλος όπως και ο Χρήστος Πολίτης αλλά και ο Λάκης Γαβαλάς) ζουν όλοι μαζί σε ένα περίεργο κτίριο, ένα παλιό σινεμά, κινούνται σαν φαντάσματα μέσα στο μπετόν, την άσφαλτο και τα σκουπίδια • ξωτικά που καλούνται να επιβιώσουν σε μια εχθρική πόλη. Ερωτεύονται, τσακώνονται, έρχονται σε σύγκρουση με την αστυνομία, αλληλοβοηθιούνται, κλέβουν πορτοφόλια • μοιάζουν λίγο με απόηχο παρεών σε ταινίες του Νίκου Νικολαΐδη. Ο φακός του Μασσαλά (διευθυντής φωτογραφίας ο Κωνσταντίνος Κουκουλιός, επίσης σε κέφια) παρατηρεί με αγάπη αυτούς τους ανθρώπους, προσπαθεί να τους κατανοήσει, τους πονάει, όπως πονάει και το μέσον του, το ίδιο το σινεμά (τα γυρίσματα έγιναν στο παλιό Broadway της Πατησίων και το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης επέλεξε το παρακμιακό σημείο ενός ένδοξου παρελθόντος ως βασικό χώρο γυρισμάτων δεν είναι καθόλου τυχαίο). Μια έκπληξη που ξαφνιάζει είναι οι «ηλεκτρισμένες» νότες του σπουδαίου Γκάμπριελ Γιαρντ που υπογράφει την μουσική.
Βαθμολογία: 2 ½
ΑΘΗΝΑ: ΔΑΝΑΟΣ – ΣΙΝΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ – ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΗΛΕΚΤΡΑ – ΦΛΕΡΥ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΟΛΥΜΠΙΟΝ – ΑΠΟΛΛΩΝ
——————————————–
Σουρεαλισμός και ρεαλισμός
Συναίσθημα βρίσκεις και στο σουρεαλιστικό αλλά συγχρόνως ρεαλιστικό δράμα «Φτερά και πούπουλα» (Feathers, διεθνή συμπαραγωγή, 2021), ντεμπούτο στη μεγάλου μήκους μυθοπλασία του Αιγυπτίου σκηνοθέτη Ομάρ Ελ Ζοχάιρι, γυρισμένο και με Ελληνες συμπαραγωγούς, τους Γιώργο Καρναβά, Κωνσταντίνο Κοντοβράκη της Heretic («Τρίγωνο της θλίψης»). Ο Ελ Ζοχάιρι πλάθει μια σύγχρονη ιστορία μέσα από την υπερβολή της μεταμόρφωσης ενός άνδρα σε πτηνό • για την ακρίβεια κοτόπουλο. Η προσπάθεια της γυναίκας (Ντεμιάνα Νασάρ) να επιβιώσει με τα παιδιά της μετά από αυτή την μεγάλη ανατροπή είναι η κινητήρια δύναμη μιας ταινίας που βεβαίως μετατρέπεται σε καίριο σχόλιο για την γυναίκα στην σημερινή πατριαρχική κοινωνία της Αιγύπτου. Χωρίς να λέει πολλά, η γυναίκα της ιστορίας είναι ο πιο δυναμικός χαρακτήρας της και εκείνος που σου επιβάλλεται μόνο με το βλέμμα ακόμα και όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση εξαιτίας της ανδρικής εκμετάλλευσης.
Βαθμολογία: 2 ½
AΘHNA: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΘΕΣ/ΚΗ: ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ
——————————————–
Στιλάτος αχταρμάς
Στην δεύτερη μετά το «Booksmart» μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί η αμερικανίδα ηθοποιός Ολίβια Γουάιλντ, την «Μην ανησυχείς αγάπη μου» (Don’t worry darling, ΗΠΑ, 2022), παρακολουθούμε τις καταστάσεις που ζει μια γυναίκα (Φλόρενς Πιου) από την στιγμή που αντιλαμβάνεται ότι το περιβάλλον της ίσως δεν είναι το πραγματικό. Μήπως έχει πέσει θύμα κάποιας συνωμοσίας και ποια ακριβώς τα καθήκοντα του αντρός της (Χάρι Στάιλς) που εργάζεται για λογαριασμό του μεγάλου ηγέτη (Κρις Πάιν) αυτής της απομονωμένης, σφιχτής κοινότητας πλουσίων; Εικόνες δεκάδων ταινιών και σειρών φαίνεται ότι είχε στο μυαλό της η Γουίλαντ γυρίζοντας αυτήν • σε σημείο που νιώθεις ότι βραχυκύκλωσε το μίξερ του εγκεφάλου της: το συνολικό αποτέλεσμα, πολύ απλά, είναι ασυνάρτητο, ένας στιλάτος αχταρμάς. Γιατί πράγματι, αν κάτι αξίζει σε αυτή την ταινία που εκτυλίσσεται σε διάφορα σύμπαντα χωρίς ποτέ να αποκτά το δικό της, είναι τα ντεκόρ, τα κοστούμια και οι κομμώσεις των fifties • το περίβλημα μιας ιστορίας με πολύ σοβαρό σεναριακό πρόβλημα.
Βαθμολογία: 1
AΘHNA: ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – GROUPER ESCAPE ΙΛΙΟΝ – TOWN CINEMAS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΦΛΟΙΣΒΟΣ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΚΑΡΜΕΝ – ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ – ΑΕΛΛΩ – ΝΑΝΑ –
ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ – ΣΙΝΕ ΔΑΦΝΗ – ΦΟΙΒΟΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – CINEMA ONE κ.α.
——————————————–
Και τα υπόλοιπα
Το μενού των νέων ταινιών συμπληρώνουν τα ισπανικά κινούμενα σχέδια των Τόνι Γκαρσία, Στίβεν Χιουζ «Ο Ντογκτανιαν και τρεις Σωματοφύλακες» (D’Artacán y los tres Mosqueperros, 2021) όπου ένας σκύλος ονειρεύεται να γίνει μέλος των θρυλικών Σκύλων Σωματοφυλάκων ενώ υπάρχουν και δύο επανεκδόσεις: για όσους επιθυμούν να ξαναθυμηθούν ή να δουν για πρώτη φορά σε αίθουσα το τεχνολογικά ριζοσπαστικό για την εποχή του «Avatar» (2009), η ταινία του Τζέιμς Κάμερον φιλοξενείται σε 37 επιλεγμένα σινεμά όλης της Ελλάδας, σε remaster έκδοση και σε 4K. Προφανώς η επαναπροβολή της είναι κάτι σαν ορντέβρ για το μεγάλο δείπνο του «Avatar: The way of water», δηλαδή της πρώτης συνέχειάς της, με την υπογραφή του ιδίου σκηνοθέτη (θα διανεμηθεί σε λίγο καιρό). Προβάλλεται επίσης η κλασική τσέχικη ταινία «Αδελαΐδα» (Adelheid, 1970) του Φράντισεκ Βλάτσιλ σε ψηφιακά αποκατεστημένη έκδοση.
