«Εγκλήματα του μέλλοντος» («Crimes of the future», Καναδάς/ Ελλάδα, 2022)
Αμέσως μετά τους τίτλους αρχής τη τελευταίας ταινίας του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, βλέπουμε ένα παιδάκι να παίζει σε μια κάπως τρομακτική παραλία και λίγα λεπτά αργότερα κλεισμένο σε μια τουαλέτα να καταβροχθίζει έναν πλαστικό κάλαθο αχρήστων. Πάντα γοητευτικά «ενοχλητικός» και πάντα απρόβλεπτος, ο Καναδός σκηνοθέτης δεν θα χρειαστεί πολύ χρόνο ώστε να βάλει τον θεατή για μια ακόμα φορά μέσα στο σύμπαν των μυστηρίων (και των μυστηριωδών αναγκών) του ανθρώπινου σώματος. Ενα ζήτημα που δεν έπαψε ποτέ να τον απασχολεί μέσα από ακραίες αλλά τόσο ιδιαίτερες δημιουργίες («Videodrome», «Μύγα», «Διχασμένοι», «eXistenZ»).
Γυρισμένη σε μια Αθήνα μελαγχολικά υποφωτισμένη (λίγες οι εξωτερικές σκηνές, κυρίως νυχτερινές και αυτές κάποιων κτιρίων σε παρακμή) με συμπαραγωγο εταιρία την «Αργοναύτες ΑΕ» του Παναγιώτη Παπαχατζή (και την συνδρομή των ΕΚΟΜΕ, ΕΚΚ και Athens Film Office) αυτή η σκοτεινή (αισθητικά και θεματικά) αλλά συγχρόνως ελκυστική – με έναν υπόγειο τρόπο – ταινία φαντασίας, μας οδηγεί σε ένα ακαθόριστο αλλά όχι και τόσο μακρινό μέλλον, όπου το ανθρώπινο είδος φαίνεται προσαρμοσμένο σε ένα συνθετικό περιβάλλον, με το ανθρώπινο σώμα να υφίσταται νέους μετασχηματισμούς και μεταλλάξεις. Στην καρδιά της ιστορίας βρίσκονται δύο καλλιτέχνες του body performance (Βίγκο Μόρτενσεν – Λεά Σεϊντού), που μεταμορφώνουν τα όργανά τους για τις ανάγκες των αβάν γκαρντ παραστασεων τους.
Περισσότερο φιλοσοφική και «μπολιασμένη» με σκηνές τόσο χαρακτηριστικές στο γενικότερο έργο του Κρόνενμπεργκ, η ταινία τα «Εγκλήματα του μέλλοντος» δείχνει νυστέρια να ανοίγουν στομάχια, εντόσθια να σπαρταράνε βγάζοντας ανησυχητικούς ήχους, καλώδια μικροσκοπίων να μπαινοβγαίνουν σε σώματα, αιώρες που θυμίζουν τεράστιες κατσαρίδες, καρέκλες που θυμίζουν κινούμενους σκελετούς και τον Μόρτενσεν να κρατάει το τέμπο της ερμηνείας του βήχοντας συνέχεια. Ταυτόχρονα ο Κρόνενμπεργκ φλερτάρει με το νουάρ ποτίζοντας με στάλες μυστηρίου την ιστορία γύρω από αυτή τη νέα, «φυσικά αφύσικη» πραγματικότητα στην οποία ο ανθρώπινος πόνος είναι ένα ξεπερασμένο πλέον σύστημα προειδοποίησης.
Με όρους όπως «Υπηρεσία Μητρώου Οργάνων» και φράσεις όπως «η χειρουργική είναι η νέα μορφή σεξ», οι διάλογοι ζητούν την όσο το δυνατόν σχολαστικότερη προσοχή σου, γραμμένοι από έναν καλλιτέχνη που δείχνει πραγματικά συνεπαρμένος από τα θέματα της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους και που αγωνιά να μοιραστεί αυτές τις ανησυχίες του με το κοινό (θυμίζω ότι προσφάτως, συζητήθηκε αρκετά η προσφορά των πετρών στα νεφρά του προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως Τέχνη Μη Εναλλάξιμων Κρυπτοπαραστατικών / Non Fungible Token / NFT).
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: VILLAGE MALL – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – VILLAGE ΠAΚΡΑΤI – ESCAPE TOWN CINEMAS – ΑΕΛΛΩ – ΝΑΝΑ – ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ – ΨΥΧΙΚΟ – ΔΑΝΑΟΣ – ΡΙΒΙΕΡΑ – ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – MAKEΔONIA – CINEΜΑ ΟΝΕ – ΑΠΟΛΛΩΝ
