Αντλεί την καταγωγή της από τη Ζάκυνθο, όμως απαντάται και στο νομό Αχαΐας, όπου και έχει λάβει επισήμως την ιθαγένεια, έχοντας μετονομαστεί σε «Ζαχάρω». Οι οινοποιοί την αντιμετωπίζουν ως πρόκληση, καθώς αποτελεί ιδανική κατοικία για ζυμομύκητες διαφόρων ειδών, που μπορούν να συμβάλουν στη μετατροπή της σε φίνο κρασί, αλλά και να απειλήσουν το τελικό αποτέλεσμα. Συνήθως απαντάται σε λευκά χαρμάνια, όμως εμφιαλώνεται στην πιο ευγενή της μορφή στον οίνο της Achaia Clauss που έχει ονοματιστεί προς τιμήν της.
Και το όνομα αυτής, ποικιλία «Σκιαδόπουλο».
Προκειμένου η απαιτητική ποικιλία να δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα, χρειάζεται υψηλή τεχνογνωσία, υπομονή και επιμονή. Με την ασύγκριτη εμπειρία του στην τέχνη του οίνου υψηλών προδιαγραφών, το παλαιότερο οινοποιείο της Ελλάδας εντόπισε έπειτα από πολυετή έρευνα τα ιδανικά αμπελοτεμάχια, ηλικίας 40 έως 50 ετών, που μπορούσαν να αποδώσουν στο μέγιστο τα μοναδικά χαρακτηριστικά της, με στόχο τη μετατροπή της σε έναν οίνο ικανό να αναβαθμίσει κάθε ξεχωριστή μας στιγμή.
Φυτεμένα σε αμμώδη εδάφη και με πολύ χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις, τα αμπέλια της Achaia Clauss παράγουν σταφύλια τα οποία, έπειτα από τη γλευκοποίηση και την οινοποίηση δίνουν ένα κρασί που, όταν είναι φρέσκο, χαρακτηρίζεται από αρώματα κίτρου, φλούδας μοσχολέμονου και εσπεριδοειδών και διαθέτει τραγανή οξύτητα και επίγευση που διαρκεί.
Γεμάτο κρυμμένες εκπλήξεις, το κρασί «Σκιαδόπουλο» αντέχει στο χρόνο και, αν συντηρηθεί σωστά, μπορεί να συνεχίσει να ωριμάζει για τα επόμενα δυο χρόνια, δίνοντας ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Συνεπώς, αν δείξουμε την αναγκαία υπομονή – πράγμα όχι και τόσο εύκολο δεδομένης της εκπληκτικής, ιδιαίτερης γεύσης του – έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τόσο την αρχική του μορφή, όσο και τη μεταμόρφωσή του.
Στην πρώτη μας γνωριμία μαζί του, πάντως, γοητευόμαστε από το φίνο λευκοκίτρινο χρώμα του, με τις πράσινες ανταύγειες στο ποτήρι, αλλά και από τα πλούσια αρώματά του, στα οποία κυριαρχούν τα εσπεριδοειδή, το μάνγκο, η κρέμα λεμονιού και τα λευκά άνθη. Ο συναρπαστικά πλούσιος όγκος του, η τραγανή οξύτητα και η μακρά του επίγευση, αναλαμβάνουν να επιβεβαιώσουν την (εξαιρετική) πρώτη εντύπωση, όταν ο οίνος περάσει από το ποτήρι στους γευστικούς μας κάλυκες.
Με λίγα λόγια, η ιδιότροπη ποικιλία αξίζει και με το παραπάνω μια θέση στο ποτήρι μας. Για να αναδείξουμε περαιτέρω τις ιδιαίτερες νότες του «Σκιαδόπουλο», το σερβίρουμε στο πλευρό ενός λαχταριστού λιπαρού ψαριού, ψημένου με επιμέλεια στη σχάρα, με τη συντροφιά ενός ψητού λευκού κρέατος ή αγκαζέ με ένα πιάτο λεμονάτο ή ένα comforting λιπαρό τυρί. Και για να δώσει τον καλύτερό του εαυτό, φροντίζουμε να βρεθεί στο ποτήρι μας σε θερμοκρασία 13°C.
Ανακαλύψτε το ιδιαίτερο «Σκιαδόπουλο» της Achaia Clauss.
