Καμία έκπληξη δεν αποτελούν οι ιδιαίτερα υψηλοί τόνοι στις ομιλίες τόσο του Κυριάκου Μητσοτάκη όσο και του Αλέξη Τσίπρα. Τα όσα ακούστηκαν από τους δυο πολιτικούς αρχηγούς στις ομιλίες τους, του Πρωθυπουργού από το βήμα της ΔΕΘ και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στο φεστιβάλ της νεολαίας του κομματός του δείχνουν πως θα πορευτούμε έως τις εκλογές.
Εν μέσω τεκτονικών αλλαγών, παγκόσμιας πολυεπίπεδης κρίσης, συνθηκών αβεβαιότητας για το μέλλον, το εγχώριο πολιτικό σύστημα σε επίπεδο κορυφής και βέβαια σε όλες τις βαθμίδες επιλέγει σφοδρές αντιπαραθέσεις.
Το ζήτημα όμως είναι κατά πόσο αυτή η μετωπική σύγκρουση γοητευτεί την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος που έχει πολλαπλά προβλήματα να λύσει. Οι συγκρούσεις αυτές μπορεί να αρέσουν στους σκληρούς κομματικούς αλλά απωθούν τους περισσότερους πολίτες που θέλουν λύσεις στα προβλήματά του.
Προφανώς τα πρόσωπα είναι φορείς πολιτικής και επηρεάζουν καταστάσεις. Το κρίσιμο όμως στοιχείο που αφορά τους πάντες είναι τι είδους πολιτικές πρέπει να προωθηθούν ώστε να δοθούν λύσεις σε κρίσιμα ζητήματα, όπως το ενεργειακό, η ακρίβεια, η ανεργία, η υποστελέχωση του ΕΣΥ, κλπ.
Ωραίο το ροκ των αρχηγών αλλά χωρίς λύσεις ουσιαστικές είναι ενοχλητικό και αφορά ελάχιστους.
Η μάχη των εκλογών θα γίνει επί του πεδίου των προτάσεων για τα κρίσιμα ζητήματα της καθημερινότητας. Προφανώς και τα θεσμικά (σ.σ. Σκάνδαλο υποκλοπών, κλπ) αφορούν, αλλά οι εκλογές κρίνονται στο πεδίο της αποτελεσματικότητας, της αξιοπιστίας, της εμπιστοσύνης, των προτάσεων και των ιδεών.
Η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση όποτε αυτή γίνει πρέπει να επικεντρωθεί στο μείζον που αφορά ιδέες και προτάσεις, δηλ. στο προγραμματικό πεδίο.
Μια τοξική προεκλογική αναμέτρηση θα είναι επιζήμια για πολλούς λόγους. Και η εποχή δεν αντέχει άγονες συγκρούσεις.
