Mια δεκαετία μετά τον θάνατο της θρυλικής «Εμμανουέλας», της Ολλανδής ηθοποιού Σίλβια Κριστέλ, ο δημιουργός αυτής της ταινίας, σκηνοθέτης και φωτογράφος Ζιστ Ζακέν, άφησε επίσης την τελευταία πνοή του στο Σαν-Μπριάκ-Σουρ-Μερ της Ιλ-ε-Βιλέν της Γαλλίας.
Πέθανε την 6η Σεπτεμβρίου στα 82 του.
Σπανίως ντεμπούτο στην κινηματογραφική σκηνοθεσία έχει κάνει τόσο θόρυβο, όσο στην εποχή του, το 1974 έκανε το ντεμπούτο του Ζακέν, η «Εμμανουέλα». Στην ταινία (που απέκτησε πολλές συνέχειες αλλά καμία δεν σκηνοθετήθηκε από τον ίδιο) παρακολουθούμε το ταξίδι σεξουαλικής ανακάλυψης της συζύγου ενός Γάλλου διπλωμάτη στην Μπανγκόκ.
Κορωνίδα του «μαλακού» πορνό της δεκαετίας του 1970, η «Εμμανουέλα» παραμένει μια από τις πιο εμπορικές ταινίες που έχει παράξει ως σήμερα ο γαλλικός κινηματογράφος.
Γιος Ολλανδού και Γαλλίδας, ο Ζακέν γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου 1940 στο Βισί της Γαλλίας και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο Λονδίνο. Το 1959, ενώ υπηρετούσε την στρατιωτική θητεία του, εκπαιδεύτηκε στην φωτογραφία και πριν ακολουθήσει τον δρόμο της σκηνοθεσίας η δουλειά του ως φωτογράφος είχε φιλοξενηθεί με επιτυχία σε περιοδικά όπως τα Vogue, Elle, και Harpers Bazaar.
Η επιτυχία της «Εμμανουέλας» βέβαια, εγκλώβισε τον Ζακέν σε ανάλογου τύπου ερωτικές δημιουργίες που δεν είχαν την απήχηση της «Εμμανουέλας» αλλά άρεσαν επίσης. Η «Ιστορία της Ο» με την Κορίν Κλερί γυρίστηκε ένα χρόνο αργότερα και το 1977 ήρθε η σειρά της «Μαντάμ Κλοντ» με την Φρανουάζ Φαμπιάν, στον ρόλο της διαχειρίστριας ενός φημισμένου οίκου ανοχής στο Παρίσι.
Με αφορμή την «Μαντάμ Κλοντ» που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Ζακ Κιρέζ «Allo oui, les mémoires de Madame Claude» (και είναι με την σειρά του εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα), ο Ζακέν είχε παραδεχτεί ότι την γύρισε όταν «είχα αρχίσει να νιώθω κάπως παγιδευμένος στον ερωτισμό. Οπότε αποφάσισα να δείξω τι άλλο μπορούσα να κάνω, κάτι πιο ρομαντικό.. Νομίζω ότι ο πραγματικός αστέρας μιας ταινίας είναι το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε ή το σενάριο, οπότε κατά μια έννοια είμαι πιο ευχαριστημένος με αυτή την ταινία από οποιαδήποτε άλλη, επειδή είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου».
Ο Ζακέν συνεργάστηκε ξανά με την Κριστέλ το 1981 όταν γύρισαν τον «Εραστή της λαίδης Τσάτερλι» από το βιβλίο του Ντ. Χ. Λόρενς. Ένα χρόνο πριν είχε γυρίσει τα «Κορίτσια» όπου παρακολουθούμε τις έξαλλες νύχτες μιας παρέας κοριτσιών ανάμεσα στις οποίες και μια νεότατη Αν Παριγιό.
