Σήκωσε κουρνιαχτό βαρύ η «σύμμαχος» Τουρκία τις προηγούμενες ημέρες με τους ελληνικούς S-300, τους αγορασμένους από την Κύπρο το 1998 και μεταφερθέντες στην Ελλάδα με σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και αυτών ακόμα των άσπονδων γειτόνων μας.

Είχαν προηγηθεί κάποιες απόπειρες κατόπτευσης της Κρήτης με drones, αλλά ο μέγας πανικός της τουρκικής αεροπορίας προέκυψε από το μαζικό «λοκάρισμα», από τον μαζικό εγκλωβισμό δηλαδή στα σκόπευτρα των ελληνικών μαχητικών, οκτώ τουρκικών F-16, στη διάρκεια παράνομων υπερπτήσεών τους πάνω από το Αιγαίο.

Το γεγονός ήταν σοκαριστικό για τους τούρκους πιλότους, επειδή δεν τους είχε ξανασυμβεί ταυτόχρονα, σε τέτοια έκταση, και δεν είχαν την εξήγηση. Θεώρησαν λοιπόν ότι επρόκειτο για επίγειο «λοκάρισμα», από επίγεια συστήματα αεράμυνας, και έτσι μπήκαν στη διαδικασία ενοχοποίησης των ελληνικών πια S-300, προκειμένου να καλύψουν τις δικές τους πρόσφατες προμήθειες ρωσικών αμυντικών συστημάτων αεράμυνας και να κάμψουν τις οξύτατες αντιδράσεις των Αμερικανών.

Η αλήθεια όμως είναι, όπως βεβαιώνουν αξιόπιστες στρατιωτικές πηγές, ότι το κλείδωμα των τουρκικών μαχητικών προέκυψε από τα προηγμένα συστήματα των αναβαθμισμένων ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών. Το σοκ για τους τούρκους πιλότους ήταν μεγάλο γιατί ένιωθαν μαζικά εγκλωβισμένοι, σε κόκπιτ εφιαλτικά κουδουνίζοντα, χωρίς αξιόπιστα αντίμετρα αποφυγής και παραπλάνησης. Γνώριζαν ότι σε περίπτωση πραγματικής μάχης δεν θα είχαν οδό διαφυγής και θα έπεφταν και οι οκτώ!

Αυτό συνέβη στις 23 Αυγούστου. Επειδή λοιπόν ήταν απρόσμενο και δεν είχαν την εξήγηση, επινόησαν τους S-300, σηκώνοντας μάλιστα σημαία ευκαιρίας. Η οποία και αυτή κατέπεσε όταν από τους αποδέκτες του σήματος, δηλαδή από τους Αμερικανούς, δηλώθηκε κατηγορηματικά ότι δεν συσχετίζονται οι ελληνικοί S-300 με τους προσφάτως αποκτηθέντες, σε άλλη συγκυρία και σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, από την Τουρκία.

Ωστόσο πλέον ξέρουν τι μπορεί να τους συμβεί εάν αποπειραθούν οτιδήποτε. Η δυνατότητα αποτροπής επιδείχθηκε κατά τρόπο μη αμφισβητήσιμο από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Οσο για το εδώ εγκατεστημένο πυραυλικό ρωσικό αμυντικό σύστημα, oι επιτελείς των Ενόπλων Δυνάμεων, που ρωτήσαμε αρμοδίως, μας εξήγησαν χωρίς περιστροφές και επιφυλάξεις ότι οι S-300 δεν είναι κρυφοί, παρά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής επίγειας αεράμυνας, μαζί με πλήθος άλλων επίγειων αντιαεροπορικών συστημάτων. Με τη διαφορά ότι δεν εμπίπτουν στα παρόντα επίπεδα ετοιμότητας και ακόμα ότι μέχρι τώρα δεν χρειάστηκε η εμπλοκή τους με την τακτικά παραβιάζουσα τον ελληνικό εναέριο χώρο τουρκική αεροπορία.

Η ρητορική της Αγκυρας και η αντίφαση στο πεδίο

Κατά τα λοιπά, σύμφωνα με τις ίδιες στρατιωτικές πηγές, το εφετινό καλοκαίρι ήταν πολύ πιο ήσυχο από ό,τι αναμενόταν. Διευκρίνιζαν μάλιστα πως η ρητορική των γειτόνων απέχει παρασάγγας από τα  συμβαίνοντα στα πραγματικά πεδία της αντιπαράθεσης, ήτοι στην ξηρά, στη θάλασσα και στον αέρα. Με την άκρως επιθετική ρητορική σύσσωμης της τουρκικής ηγεσίας οι στρατιωτικοί μας ανέμεναν πολύ θερμότερο καλοκαίρι. Τώρα, τις κατασκοπεύσεις των drones και τις υπερπτήσεις τις θεωρούν δεδομένες και στις περισσότερες των περιπτώσεων ανούσιες, χωρίς περιεχόμενο. Γιατί απλούστατα από αέρος κυριαρχία δεν προσβάλλεται. Χωρίς κατάκτηση εδάφους δεν νοείται απώλεια κυριαρχίας. Και αυτή επίσης δεν επιτυγχάνεται με λόγια, απαιτεί αποβατικές δυνάμεις και στρατεύματα. Κάτι που, όπως εξηγούν οι αξιωματικοί μας, απαιτεί θυσίες,  γιατί όποιος αποπειραθεί να καταλάβει ελληνικό έδαφος πρώτα θα καεί και μετά θα αναζητηθεί από πού ήρθε.

Πάντως, για να είμαστε ακριβείς, δεν υπάρχει τίποτε αυτή τη στιγμή στο πεδίο που να παραπέμπει σε θερμό επεισόδιο ή κάτι ανάλογο, επιμένουν οι γνωρίζοντες. Κατά μια εκδοχή μάλιστα, οι Τούρκοι ξέρουν την ευαισθησία τόσο των πολιτών όσο και των ελληνικών μέσων ενημέρωσης και σπεύδουν κάθε τόσο να ρητορεύουν επιθετικά ωσάν να είμαστε στα πρόθυρα πολεμικής σύγκρουσης. Τίποτε ωστόσο, επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά, στο πεδίο, επί του παρόντος τουλάχιστον, δεν δηλώνει πολεμική προετοιμασία. Δεν μπορούν βεβαίως να προεξοφλήσουν ότι δεν θα αλλάξει κάτι στο μέλλον.

Στο παρόν περιβάλλον ωστόσο, οι στρατιωτικοί μας πιστεύουν ακράδαντα ότι η στρατηγική της αποτροπής δουλεύει. Και η επίδειξη της 23ης Αυγούστου, κατά τα φαινόμενα, απέδωσε τα μέγιστα. Αυτά από το πεδίο. Τα υπόλοιπα τα χαρίζουμε στους θιασώτες της εντυπωσιοθηρίας… τηλεοπτικής και μη.

«Με ποιον θα μιλάμε τώρα στο Μαξίμου;»

Ας πάμε τώρα στο επίμαχο θέμα των παρακολουθήσεων. Οπως λένε ορισμένοι από τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου, πέραν των άλλων, επικρατεί πυρετός ανασύνταξης και αναδιοργάνωσης. Βλέπετε, ο πολυπράγμων Γρηγόρης Δημητριάδης ήλεγχε σχεδόν τα πάντα και κινούσε τις περισσότερες των κυβερνητικών υποθέσεων. Οπότε το κενό είναι μέγα, δυσαναπλήρωτο, κατά την έκφραση των περισσοτέρων. Ρωτήσαμε λοιπόν ποιος τώρα θα αναλάβει τις δουλειές που εκείνος άφησε πίσω του. «Ο κ. Μπρατάκος είναι πιο τετράγωνος» μας είπαν, χωρίς άλλο σχόλιο. Για να προσθέσουν ότι «μάλλον θα κινηθούμε στον αστερισμό του Γεραπετρίτη, σε μια πιο νομικίστικη προσέγγιση των πραγμάτων». Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αν το κενό θα καλυφθεί και αν οι ταχύτητες θα πέσουν…

Στη Βουλή πάντως, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας φάνηκε η διαφορά μεταξύ των κ.κ. Ρουμπάτη, Δραβίλλα και Κοντολέοντος. Οι δύο πρώτοι, σύμφωνα με νεοδημοκράτες βουλευτές, απέπνεαν γνώση και σιγουριά, απάντησαν σε όλες τις ερωτήσεις και ουδέποτε επικαλέστηκαν εντός της Επιτροπής το απόρρητο των μυστικών υπηρεσιών. Ο κ. Κοντολέων, αντιθέτως, οχυρώθηκε εξαρχής πίσω από το απόρρητο, δεν έδωσε απαντήσεις και γενικώς δεν εκτιμήθηκε για το πνεύμα και την καλλιέργειά του…

Το ξήλωμα του «συστήματος Δημητριάδη»

Τα απόνερα των παρακολουθήσεων και η έκταση του ντόμινο που η υπόθεση θα προκαλούσε ήταν ένα θέμα που τέθηκε από την πρώτη στιγμή.

Οι παραιτήσεις Δημητριάδη – Κοντολέοντος φάνηκε ότι δεν ήταν επαρκείς για την καταλλαγή των παθών και των αντιδράσεων στο παρασκήνιο και πάντως το θέμα παραμένει πολιτικά ανοιχτό και με αδιόρατες ακόμη πτυχές.

Ωστόσο, επιβεβαιώνονται όσοι επέμεναν από την πρώτη στιγμή ότι οι ενδοκυβερνητικοί κλυδωνισμοί δεν θα σταματήσουν εύκολα.
Κατά τα όσα δηλώνουν εμφατικά οι πηγές που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, μια σοβαρή παρενέργεια της υπόθεσης ήταν και το ξήλωμα με συνοπτικές διαδικασίες και με μια λιτή ανακοίνωση το πρωί της Πέμπτης του γενικού γραμματέα του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, Κωνσταντίνου Τσουβάλα, και η αντικατάστασή του από τον επίτιμο αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., στρατηγό ε.α. Μιχάλη Καραμαλάκη.

Οσοι γνωρίζουν, σημειώνουν ότι ο κ. Τσουβάλας ήταν ένα από τα πρόσωπα του «συστήματος Δημητριάδη». Και επιμένουν ότι μάλλον έπεται και συνέχεια αλλαγών, η οποία θα είναι πιο θορυβώδης, αφού πιθανολογείται πως θα περιλαμβάνει τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, Λευτέρη Οικονόμου.

***

Ομόθυμη – και δικαίως – ήταν η καταδίκη του Μητροπολίτη Δωδώνης Χρυσόστομου  για όσα σκοταδιστικά και εξόχως ανατριχιαστικά εκστόμισε από τηλεοπτικού άμβωνος, όχι μόνο χαρακτηρίζοντας «έγκλημα» την άμβλωση αλλά φτάνοντας να ισχυριστεί πως για να συλλάβει μια γυναίκα σε βιασμό σημαίνει πως συμμετέχει σε αυτόν (!). Οταν όμως εκφράζονται τόσο «διαβολικές» θέσεις από «άγιους» πατέρες δεν αρκεί η καταδίκη του πολιτικού κόσμου. Το αντελήφθη – ευτυχώς – και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, εκδίδοντας σχετική ανακοίνωση με την οποία και «αδειάζει» τον Χρυσόστομο αλλά και επισημαίνει πως τέτοιες δηλώσεις αμαυρώνουν την εικόνα της Εκκλησίας και το έργο της. Αυτό που μένει τώρα να φανεί είναι εάν η αντίδραση κοσμικών και κληρικών θα επαναφέρει αυτόν αλλά και άλλους εκπροσώπους της στον δρόμο της αρετής. Η ταπεινότητά μου, από τη μεριά της, τους προτρέπει να βουτούν τη γλώσσα τους στον νου τους πριν ομιλήσουν. Κι αν αποδειχθεί πολύ σκοτεινός, να κάνουν και καμιά μετάνοια…