Από τις υποκλοπές στις κάλπες σε πολιτικό déjà vu

Η υπόθεση των υποκλοπών φαίνεται ήδη ότι διαμορφώνει πολιτικό περιβάλλον. Μπορεί να κυριαρχεί μία (ψευδ)αίσθηση ότι το θέμα δεν ενδιαφέρει τους πολίτες, ωστόσο τα δεδομένα είναι ήδη ορατά και θα φανεί πώς θα επιδράσουν. Και πάντως, ακόμη και αν δεν τους ενδιαφέρει, κακώς. Θα έπρεπε και μάλιστα πολύ.

Η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση της Παρασκευής δεν έκανε κανέναν σοφότερο και δεν φώτισε τίποτε.

Έδειξε όμως ότι οι πολιτικοί συσχετισμοί αλλάζουν, οι εκλογικές επιδιώξεις και στρατηγικές μεταβάλλονται και ότι ο δρόμος προς τις εκλογές θα είναι πολύ πιο περιπετειώδης απ’ ό,τι κάποιος θα φανταζόταν.

Είναι πλέον αισθητό και μπορεί βασίμως να προεξοφληθεί, ότι η προεκλογική περίοδος θα είναι θορυβώδης. Πιθανώς δε να θυμίζει άλλες εποχές. Κατά έναν παράδοξο τρόπο, ενώ προ ημερών η χώρα άφησε πίσω της και τυπικά την 12ετή περιπέτεια των μνημονίων, η πολιτική ατμόσφαιρα αρχίζει να θυμίζει το διχαστικό περιβάλλον που κυριάρχησε κατά τη διάρκεια της.

Χαρακτηρισμοί, προσωπικές επιθέσεις, αλληλοκατηγορίες, πολιτική ουσία μηδέν και αντιπαραθέσεις με ασαφές επίδικο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει πλέον απέναντι του, με τους ίδιους όρους, ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ. Φαίνεται ότι θα προχωρήσει προς τις εκλογές με στόχο την αυτοδυναμία, σε έναν ιδιότυπο διμέτωπο αγώνα. Πιθανώς αυτό να σημάνει, ότι αν οι συνθήκες το απαιτήσουν, θα «ζυγίσει» τη βαρύτητα των απωλειών του στο χώρο του Κέντρου και τα πιθανά οφέλη του από τη συγκράτηση απωλειών προς τα δεξιά. Και ίσως αυτά να καθορίσουν και τις επιλογές του εν όψει εκλογών.

Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας, θα φορτσάρουν στο πεδίο που γνωρίζουν, με τυφλές επιθέσεις, επιστρατεύσεις ομάδων στα κοινωνικά δίκτυα και τον λαϊκιστικό ακτιβισμό, σε μία προφανή απόπειρα να καπελώσουν και να αφαιμάξουν το ΠαΣοΚ.

Το τελευταίο, φαίνεται ότι έχει μία ευκαιρία, αλλά το πώς θα την αξιοποιήσει δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο. Συνήθως, η ακραία πόλωση δεν ωφελεί τους αδύναμους του πολιτικού συστήματος.

Εν προκειμένω, πάντως, το ζήτημα κατόπιν όλων αυτών τίθεται επί της ουσίας και πολύ απλά: Ποιες είναι οι πιθανότητες σχηματισμού κυβέρνησης σε αυτές τις συνθήκες και με αυτούς τους όρους, έπειτα από την διπλή εκλογική περιπέτεια;

Η απάντηση μοιάζει τώρα πολύ πιο περίπλοκη από ποτέ.