…το σύμπτωμα απέδραμε αυτόματα. Οι θάνατοι παρά ταύτα παραμένουν.
Αλλά τι υπουργός Υγείας θα ήταν αν δεν έβλεπε την αρρώστια σαν μία ζωντανή προοπτική πάνω στην υγεία και τον τουρισμό;
Σημειωτέον ότι αυτό επέτρεπε στον Νίτσε «να χαίρει μιάς καλύτερης υγείας τη στιγμή ακριβώς που ήταν ασθενής».
(Όμως δεν τον συγκρίνω με τον Πλεύρη.)
