Καμιά φορά τέτοιες ήττες σε οδηγούν από μόνες τους σε restart. Δυστυχώς, όμως, είναι τέτοια η εικόνα της ομάδας, που ούτε σε restart δεν μπορείς να ελπίζεις.
Τα αναθέματα και οι αφορισμοί τέτοιες ώρες είναι πολύ εύκολα, ειδικά όταν σου έχει δώσει αυτό το δικαίωμα το οικτρό θέαμα που παρακολούθησες λίγες ώρες νωρίτερα. Σχεδόν 100 λεπτά ήταν η διάρκεια του αγώνα με τη Μακάμπι μαζί με τις καθυστερήσεις και ο Ολυμπιακός έκανε… μισή φάση. Καμινάδα στην καμινάδα και βοήθα Παναγιά μπας και κερδίσουμε κανένα στημένο.
Μέχρι και ο Βατσλίκ (ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει σοβαρή ευθύνη τουλάχιστον σε δύο γκολ) στις γιόμες το έριξε από ένα σημείο και μετά, βλέποντας ότι η ομάδα αδυνατεί να βάλει κάτω την μπάλα.
Και να ήταν μόνο ο Βατσλίκ; Ο Ρέαμπτσιουκ, τον οποίον έχω εκθειάσει πολλές φορές στο παρελθόν, έπαιζε λες και αντίπαλος ήταν η Μπαρτσελόνα του Μέσι. Ο Μπουχαλάκης, ο Καμαρά, ο Σισέ, ο Μανωλάς, ο Μασούρας, ο Ζιγκερνάγκελ (πιο soft από τον Δανό που είδαμε με τη Μακάμπι πεθαίνεις…), ο ένας χειρότερος από τον άλλον ήταν. Αν εξαιρέσεις τον Βρσάλικο, συν τους Κανέ και Τικίνιο, που αν μη τι άλλο το πάλεψαν, όλοι οι άλλοι ήταν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων.
Και όταν μια ομάδα παρουσιάζει τέτοια εικόνα, τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει ο προπονητής φυσικά. Από τα μέσα της περασμένης σεζόν φωνάζαμε κάποιοι για το πρόβλημα στη δημιουργία και για το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός «διαβάζεται» εύκολα από τους αντιπάλους του, αλλά τέτοια εικόνα ούτε οι χειρότεροι επικριτές του Μαρτίνς δεν πρέπει να περίμεναν.
Όσον αφορά το «αύριο»; Θα επαναλάβω αυτό που τόνισα και στον πρόλογο, ότι αυτή η ήττα από μόνη της δεν μπορεί να οδηγήσει σε restart, διότι είναι τέτοια η εικόνα της ομάδας που δεν σου επιτρέπει να ελπίζεις σε κάτι τέτοιο.
Μακάρι να διαψευστούμε, αλλά όταν ο Ολυμπιακός, που κέρδιζε Μίλαν και Άρσεναλ (και τόσες άλλες), έχει φθάσει στο σημείο να κάνει ντέρμπι τα ματς με την Αντβέρπ και να τρώει τέσσερα από τη Μακάμπι Χάιφα στο Καραϊσκάκη, ένα συμπέρασμα βγαίνει: ότι χρειάζεται αλλαγές για να ξαναγίνει ο Ολυμπιακός που θέλουμε όλοι. Κάποιες έχουν ήδη γίνει, αλλά χρειάζονται κι άλλες…
