Την εκτίμηση ότι «η Ρωσία θα συνεχίσει να δημιουργεί αβεβαιότητα σχετικά με τις ροές πετρελαίου, φυσικού αερίου και γεωργικών προϊόντων στις παγκόσμιες αγορές. Δεν έχει τίποτα να χάσει, ενώ έχει πολλά να κερδίσει», εκφράζει σε άρθρο του ο αρθρογράφος του Bloomberg, Τζούλιαν Λι.

Και σημειώνει «μην εφησυχάζεστε για τις πρόσφατες εξελίξεις οι οποίες μπορεί να υποδηλώνουν ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν οπισθοχωρεί από τη διακοπή της ροής ενέργειας, τροφίμων και λιπασμάτων. Δεν το πράττει».

Ο αρθρογράφος αναφέρεται στο ότι τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ένα ρωσικό δικαστήριο απέρριψε την 30ήμερη αναστολή των αποστολών φορτίων μέσω του αγωγού της Caspian Pipeline Consortium (CPC), ο οποίος μεταφέρει ως επί το πλείστον αργό από το Καζακστάν σε τερματικό εξαγωγών στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσίας.

Η αναστολή

Η αναστολή – όπως επισημαίνει – θα είχε αφαιρέσει έως και 45 εκατομμύρια βαρέλια αργού από την παγκόσμια προσφορά αργού, με αξία άνω των 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ωστόσο το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην εταιρεία αντί της αναστολής ήταν μόλις 200.000 ρούβλια, τα οποία  ισοδυναμούν με 3.200 δολάρια.

Σημειώνει ότι η επιτυχής έφεση ήταν αναμφίβολα μια νίκη για την εταιρεία του αγωγού και μια ανακούφιση για τα ευρωπαϊκά διυλιστήρια. Ωστόσο, για την κυβέρνηση του Καζακστάν και τις ξένες εταιρείες πετρελαίου που δραστηριοποιούνται εκεί, η απειλή μελλοντικής αναταραχής δεν έχει εξαφανιστεί.

Οι ροές έχουν ήδη διακοπεί δύο φορές

Οι ροές μέσω του συστήματος της CPC έχουν ήδη διακοπεί δύο φορές από τότε που τα ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ουκρανία, στις 24 Φεβρουαρίου. Στα τέλη Μαρτίου, ο τερματικός σταθμός έκλεισε μερικώς για έναν μήνα αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, μια καταιγίδα κατέστρεψε δύο από τους τρεις σημαδούρες φόρτωσης.

Στη συνέχεια, στα μέσα Ιουνίου, οι φορτώσεις ανεστάλησαν ξανά από δύο αγκυροβόλια για μια έρευνα της γύρω υδάτινης περιοχής, η οποία οδήγησε στην ανακάλυψη ορισμένων ναρκών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένας σκεπτικιστής θα περίμενε ότι η αφαίρεση ναρκών θα ήταν προτεραιότητα όταν εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά οι σημαδούρες.

Προς ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία για τις ευρωπαϊκές χώρες – τονίζει το άρθρο – το χέρι του Κρεμλίνου κρατά σταθερά τον έλεγχο των ροών φυσικού αερίου της Ρωσίας. Για το μεγαλύτερο μέρος του περασμένου έτους, οι παραδόσεις ήταν περίπου 400 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ημέρα.

Τονίζεται δε ότι αυτή η ποσότητα μειώθηκε απότομα κατά περίπου 25% καθώς πλησίαζε ο χειμώνας του 2021-2022, με τις ροές να μειώνονται στον αγωγό Yamal-Europe μέσω Πολωνίας. Μειώθηκαν ξανά τον Ιανουάριο, όταν περιορίστηκαν επίσης σοβαρά οι όγκοι οι οποίοι αποστέλλονταν μέσω Ουκρανίας.

Μείωση στο 40%

Και συνεχίζει αναφέροντας ότι μέχρι τον Ιούνιο, οι συνολικές ροές φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς την Ευρώπη μειώθηκαν περίπου στο 40% των κανονικών επιπέδων, κάτω από το 20% τις τελευταίες δύο εβδομάδες, όταν ο αγωγός Nord Stream είχε κλείσει για ετήσια συντήρηση.

Οι φόβοι – όπως σημειώνει – ότι η απευθείας σύνδεση της Ρωσίας με τη Γερμανία δεν θα επαναλειτουργούσε μόλις ολοκληρωνόταν το έργο έχουν αμβλυνθεί – προς το παρόν. Οι αποστολές κατά μήκος της διαδρομής ξεκίνησαν ξανά στις 21 Ιουλίου, ωστόσο ο πρόεδρος Πούτιν έσπευσε να προειδοποιήσει ότι θα μπορούσαν να υποχωρήσουν ξανά εντός ημερών, εκτός εάν επιστραφεί μια τουρμπίνα η οποία είχε σταλεί στον Καναδά για σέρβις πριν τεθεί εκτός λειτουργίας μία από τις υπόλοιπες τουρμπίνες που εξυπηρετούν τον αγωγό.

Η απειλή διακοπής

Η απειλή διακοπής της ροής φυσικού αερίου παραμένει εξόχως πραγματική.

Και, στη συνέχεια, υπάρχει η συμφωνία να επιτραπούν οι αποστολές σιτηρών από τα λιμάνια της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα. Αν και οποιαδήποτε συμφωνία για την αποκατάσταση αυτών των ζωτικών εξαγωγών είναι ευπρόσδεκτη, μην έχετε αυταπάτες ότι δεν μπορούν να σταματήσουν ξανά οποιαδήποτε στιγμή. Η κλοπή ουκρανικών σιτηρών από τη Ρωσία είναι καλά τεκμηριωμένη, το ίδιο και η απρόβλεπτη καταστροφή των καλλιεργειών στα χωράφια, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος.

Προσοχή στα βήματα υποχώρησης της Ρωσίας

Σύμφωνα με το δημοσίευμα τα βήματα υποχώρησης της Ρωσίας από το χείλος της κρίσης και στους τρεις αυτούς τομείς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή. Το γεγονός ότι τα «όπλα» της δεν χρησιμοποιήθηκαν αυτή τη φορά, δεν σημαίνει ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν αργότερα.

Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι ακριβώς όπως οι πυρηνικοί πύραυλοι τους οποίους απειλούν να χρησιμοποιήσουν ο Πούτιν και τα πρωτοπαλίκαρά του, μεγάλο μέρος της μόχλευσης που αποκτάται από την δυνατότητα της Ρωσίας να διακόψει τις εξαγωγές τροφίμων και ενέργειας έγκειται στην αβεβαιότητα που δημιουργείται από την υπαρκτή πιθανότητα χρήσης τους και όχι απαραίτητα από την πραγματική χρησιμοποίησή τους.

Ο ρόλος της απειλής

Μόλις χρησιμοποιηθεί, αν και καταστροφική, μια απειλή έχει εξαφανιστεί. Διατηρώντας την σε εφεδρεία, η πίεση μπορεί να διατηρείται ουσιαστικά επ’ αόριστον.

Αναμείνατε από τη Ρωσία να συνεχίσει να απειλεί τις ροές πετρελαίου, φυσικού αερίου και γεωργικών προϊόντων καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, ακόμα κι αν τελικά δεν τις περιορίσει, τονίζει καταλήγοντας.