Το κείμενο που ακολουθεί μου απεστάλη από τον αναγνώστη μου κ. Χρήστο Ευαγγελίδη. Καθώς συμπλέει με τις απόψεις μου, έκρινα χρήσιμο να το αναδημοσιεύσω:
«Πολύς λόγος γίνεται παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια για τη μόλυνση του περιβάλλοντος από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Στην πατρίδα μας, όπου πάντοτε βρίσκουμε πεδία αντιπαράθεσης, όταν επιβάλλεται να γίνουν κάποια βήματα και να ληφθούν μέτρα για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα, αναλαμβάνουν δράση οι αντιδραστικοί από τις πλευρές όπου θίγονται ατομικά συμφέροντα, με στόχο τη ματαίωση ή τη μετάθεση στο απώτερο μέλλον των όποιων μέτρων. Θα γίνω πιο σαφής με παραδείγματα. Η κατανάλωση ενέργειας, τα μεταπολεμικά χρόνια, που έχω ζήσει, κάνει συνεχώς άλματα.
Στα σπίτια μας ανάβαμε μια γκαζόλαμπα στο δωμάτιο που ήταν συγκεντρωμένη η οικογένεια και μέσα σε 80 χρόνια φθάσαμε να καίνε τα φώτα ταυτόχρονα σε όλα τα δωμάτια όπου είναι σκορπισμένοι γονείς και παιδιά. Ο ηλεκτρικός εξοπλισμός μας λειτουργεί με κάθε ευκαιρία, ακόμα και για το σφίξιμο μιας βίδας (το φέρνω σαν ακραίο παράδειγμα). Εύκολα πετάμε στα σκουπίδια πράγματα που βαρεθήκαμε, άλλαξε η μόδα τους ή θέλουν ένα μαστόρεμα για να επισκευαστούν και πολλά άλλα. Ετσι τροφοδοτούμε επιπλέον τη βιομηχανική παραγωγή. Στη βιομηχανία έγιναν αμέτρητα βήματα τεράστιων αλλαγών που είχαν ως συνέπεια την αντικατάσταση των πολλών χιλιάδων ανειδίκευτων κυρίως εργατών με απλές ή πολυσύνθετες μηχανές.
Ολα αυτά ζητούν τεράστιες ποσότητες κυρίως ηλεκτρικής ενέργειας. Ενα πολύ μεγάλο μέρος αυτής της ενέργειας παρήγετο με την καύση του λιγνίτη, με τις γνωστές πλέον σε όλους συνέπειες. Σε άλλες χώρες, λίγο ή πολύ, συμφώνησαν να ξεκινήσουν προγράμματα απεξάρτησης της παραγωγής από την καύση ορυκτών και τη στροφή σε ΑΠΕ. Σήμερα, ακόμη και μικρές χώρες, π.χ. Κόστα Ρίκα, είναι πλήρως ή σε μεγάλο βαθμό απεξαρτημένες. Στην Ελλάδα πώς γίνεται οι «επαναστατικοί στρατοί» να κάνουν «αγώνες» για τη συνέχιση της καύσης λιγνίτη έπειτα… από αιτήματα των «τοπικών κοινωνιών» για να μειώσουμε την ανεργία! Τα «ευάλωτα νοικοκυριά» ζητούν επιδότηση της τιμής ρεύματος γιατί δεν μπορούν να αλλάξουν κακές συνήθειες.
Σημειώστε ότι είμαι συνταξιούχος των 905 ευρώ με 42 χρόνια στο Ταμείο Ασφαλίσεως Εμπόρων. Αλλά έχω εγκαταστήσει πριν από 43 χρόνια ηλιόθερμο, αντικατέστησα όλες τις λάμπες με οικονομίας κ.λπ. Ο λογαριασμός ρεύματος και νερού πληρώνονται από τη διακοπή του καπνίσματος!».
Προσυπογράφω, αγαπητέ κ. Ευαγγελίδη. Αλλά δυστυχώς η ενεργειακή κρίση, την οποία προκάλεσε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αναστέλλει προς το παρόν την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα με επικίνδυνες συνέπειες για την κλιματική ισορροπία του πλανήτη μας. Μακάρι σύντομα να αρθούν όλες οι συνέπειες της εμπόλεμης κατάστασης και να συνεχισθεί η προσαρμογή στις πρωτοβουλίες για την αποτροπή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η οποία δυστυχώς έχει καθυστερήσει, με κίνδυνο να μην είναι ενδεχομένως πια δυνατή η πρόληψη των δεινών που συνεπάγεται η κλιματική αλλαγή.
ΥΓ.: Ο εκλιπών πολύ πρόωρα αείμνηστος Δημήτρης Μορτόγιας υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης μου στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο». Ο αδελφός του Βασίλης μου γνωστοποίησε ότι τα δύο βιβλία του (Δείγμα γραφής – Ποιήματα), που δεν προβλέπεται να επανεκδοθούν, έχουν αναρτηθεί σε ψηφιακή μορφή στο site της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αμφισσας (abamfiss@gmail.com)
