Τα σπίτια μας καίγονται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Όπως καίγονται τα σπίτια μας αυτό το καλοκαίρι σε διάφορα μέρη της Ευρώπης.
Και ευτυχώς λειτουργούν οι διαδικασίες εκκένωσης, την ώρα που πυροσβέστες και διασώστες δίνουν μάχη και οι πολίτες προσπαθούν να οργανώσουν την αλληλεγγύη.
Μόνο που τα σπίτια μας καίγονται καιρό τώρα και οι πυρκαγιές δεν ξεκινούν με την πρώτη σπίθα.
Τα σπίτια μας καίγονται σε έναν πλανήτη που υπερθερμαίνεται με αποκλειστικά δική μας ευθύνη, καθώς κυβερνήσεις αλλά ως ένα βαθμό και πολίτες κωφεύουν απέναντι στις προειδοποιήσεις των επιστημόνων ότι η κλιματική καταστροφή δεν είναι ενδεχόμενο από το μέλλον, αλλά ένας άνεμος πύρινης καταστροφής που έρχεται από τα λάθη του παρελθόντος μας.
Τα σπίτια μας καίγονται από ένα μοντέλο «συνύπαρξης» κατοικίας και δάσους που δοκιμάστηκε σε πολλές περιοχές του πλανήτη, αλλά τώρα δείχνει τους κινδύνους του, σε μια εποχή με πιο συχνές και πιο έντονες δασικές πυρκαγιές.
Τα σπίτια μας καίγονται από πάγια προβλήματα οργάνωσης και διάρθρωσης των υπηρεσιών δασοπυρόσβεσης σε μια εποχή που οι καταστροφές που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν θα είναι ολοένα και μεγαλύτερες.
Γι’ αυτό και τώρα είναι η ώρα να καταλάβουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα.
Να καταλάβουμε ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι «επιστημονική φαντασία» αλλά οδυνηρή πραγματικότητα και υπαρκτός διαρκής επιβαρυντικός παράγοντας και γι’ αυτό χρειάζονται τολμηρά μέτρα και αλλαγή του τρόπου που παράγουμε και καταναλώνουμε.
Να καταλάβουμε ότι πλέον πρέπει να δούμε τελείως διαφορετικά τον χωροταξικό σχεδιασμό και το πώς δεν μπορούμε πια να χτίζουμε σε περιοχές που πλέον έχουν όντως αυξημένο κίνδυνο.
Να καταλάβουμε ότι η αντιμετώπιση των πυρκαγιών απαιτεί πολύ μεγαλύτερη κινητοποίηση και στήριξη των υπηρεσιών πυρόσβεσης και πολιτικής προστασίας, αλλά και μια κοινωνία με πολύ μεγαλύτερη επίγνωση του προβλήματος, κατανόηση του τι πρέπει να κάνει σε έκτακτη περίπτωση και ενεργή συμμετοχή σε όλα τα βήματα προστασίας και πρόληψης.
Κοντολογίς να δείξουμε ότι μπορούμε να αλλάζουμε απέναντι σε μια πραγματικότητα που αλλάζει και φέρνει νέους κινδύνους.
