Την ενδεκάδα που δοκίμασε ο Πέδρο Μαρτίνς στο φιλικό παιχνίδι με την Άλκμααρ δε νομίζω ότι θα τη δούμε αυτούσια στο πρώτο παιχνίδι με τη Μακάμπι Χάιφα.
Όχι πως θα είναι και πολύ διαφορετική, αλλά δύο με τρεις αλλαγές νομίζω πως θα τις έχει. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίον έπαιξε ο Ολυμπιακός στη φιλική κόντρα με τους Ολλανδούς μάς έδειξε και τον τρόπο που θα προσπαθήσει να πάρει αποτέλεσμα πρόκρισης μέσα στο Ισραήλ.
Ο Ολυμπιακός ήταν σφικτός απέναντι στην ομάδα του Χατζηδιάκου και του Παυλίδη και πρόσεξε πολύ τις επιστροφές του. Και πάλι πίεσε ψηλά, ώστε να αναγκάσει τον αντίπαλο σε λάθη, και είχε μεγάλες κατοχές και καλή κυκλοφορία, αλλά αυτήν τη φορά φρόντισε να μην πιαστεί στον ύπνο στις μεταβάσεις.
Έτσι η Άλκμααρ ανησύχησε μόλις μία φορά τον Βατσλίκ, κι αυτή μάλιστα με ένα σουτ εκτός μεγάλης περιοχής, ενώ είχε και μια διπλή κλασική ευκαιρία στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων (με τον εξαιρετικό Ρέαμπτσιουκ να αποσοβεί εις διπλούν την ισοφάριση), αλλά είχε γίνει τόσο ροκ το παιχνίδι στο τελευταίο πεντάλεπτο, που εγώ τουλάχιστον δε δίνω και μεγάλη σημασία στη συγκεκριμένη φάση. Ο Μαρτίνς βέβαια είμαι σίγουρος ότι θα δώσει και ο Ραντζέλοβιτς που έκανε το λάθος στο ξεκίνημα της συγκεκριμένης φάσης ίσως το πληρώσει.
Ο Ολυμπιακός, πάντως, έτσι θα πάει και στο Ισραήλ. Με πολλή πίεση στο χτίσιμο του αντιπάλου, ώστε είτε να κλέψει μπάλες είτε να του δυσκολέψει την κυκλοφορία και τη δημιουργία επικίνδυνων φάσεων στη συνέχεια, αλλά και με πολλή προσοχή στις επιστροφές και στις αλληλοκαλύψεις.
Αυτό θα είναι το σχέδιο του Μαρτίνς για να πάρει αποτέλεσμα πρόκρισης στο Ισραήλ, και ίσως γι’ αυτό να μην προβληματίζεται και πολύ προς το παρόν με την αδυναμία που εξακολουθεί να έχει η ομάδα στον τομέα της δημιουργίας.
Διότι ξέρει ότι ακόμα και μία φάση, ένα κλέψιμο ή μία στημένη μπάλα μπορεί να του αρκούν, εφόσον παράλληλα έχει αποφύγει τα λάθη και δεν έχει δώσει εύκολες φάσεις στον αντίπαλο.
Και κάτι τελευταίο: το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό μέσα στο καλοκαίρι δεν είναι να προσφέρει θέαμα. Το ζητούμενο είναι να προετοιμάσει μια ομάδα που θα έχει αντοχές, δύναμη και αποφασιστικότητα, ώστε να πάρει ευρωπαϊκές προκρίσεις. Ας κάνει αυτό που πρέπει η ομάδα στα προκριματικά, αποκλείοντας αρχικά τη Μακάμπι, και ας έρθει στη συνέχεια το θέαμα.
ΥΓ1. Ένα 20λεπτο παίζει ο Αμπουμπακάρ Καμαρά και γίνεται απολύτως κατανοητό σε όλους γιατί τον ήθελε σαν τρελός ο Μαρτίνς. Μην τον δούμε ακόμα και βασικό στο Ισραήλ.
ΥΓ2. Ο Ζιγκερνάγκελ, ένας παίκτης που μπορεί να προσφέρει πολλά στον τομέα της δημιουργίας, δεν είναι ούτε στο 50% ακόμα. Κι έτσι, βέβαια, έδωσε την πρώτη του ασίστ.
ΥΓ3. Με Μαντί, Αγκιμπού και Κανέ στη μεσαία γραμμή χάνει πολύ σε ύψος ο Ολυμπιακός, αλλά κερδίζει πολλά στο πρέσινγκ και στη μαχητικότητα. Και ειδικά ο Κανέ έχει κερδίσει με το σπαθί του τις ευκαιρίες που παίρνει από τον Μαρτίνς.
