«Πως η ποίηση μπορεί να κυρτώσει, να λυγίσει μιά στιγμή, το σίδερο της μοίρας. Όλα τ’ άλλα, ας τ’ αφήσουμε για τους φλύαρους.»*
Προς στιγμήν εξέλαβα την πρώτη πρόταση του εξαιρετικού αυτού ποιήματος ως ερωτηματική, εξ αιτίας του τονούμενου, εναρκτήριου «πώς».
Παράβλεψα όμως ότι οι εκδόσεις Άγρα χρησιμοποιούν ( ευτυχώς) το πολυτονικό .
Αντιγράφοντας λοιπόν τον στίχο για το «Βήμα», αφαίρεσα από τον ειδικό αυτό σύνδεσμο (πως) τον τόνο .
Παρ όλα αυτά, ο στίχος δεν παύει να μου θέτει μονοτονικά το ερώτημά: » Πώς η ποίηση μπορεί να κυρτώσει, να λυγίσει μια στιγμή, το σίδερο της μοίρας;»
Και να, που πάλι φλυαρώ…
* Philippe Jaccottet, » Το τετράδιο της χλόης», εκδόσεις Άγρα, 2015
