Διαβάστε στο BHMAgazino που κυκλοφορεί μαζί με το Βήμα της Κυριακής
Μονακό – Αθήνα επί 6
Εξι αθλήτριες, αληθινές μαχήτριες της ζωής, αποφάσισαν να δαμάσουν τα κύματα της Μεσογείου προκειμένου να αγωνιστούν για έναν καλό σκοπό με διεθνή ακτινοβολία.
Φωτογραφία Νίκος Κόκκας
Πριν από μερικές ημέρες η Μαρί Γκογιενές, η Αλεξάνδρα Λουξ, η Στεφανί Μπαρνέξ, η Μαργκό Καλβέ, η Ιτσιάρ Αμπασκάλ και η Εμανιουέλ Μπεσερόν διένυσαν απόσταση 1.800 χλμ. από το Μονακό ως τον Πειραιά, ανεβασμένες εναλλάξ σε μια σανίδα κωπηλασίας με μοναδικό εργαλείο τα χέρια τους. Ξεκίνησαν την αποστολή τους την Κυριακή 5 Ιουνίου από το Yacht Club de Monaco, με τον πρίγκιπα Αλβέρτο Β΄ να δίνει το εναρκτήριο σύνθημα μαζί με τη σύζυγό του, πριγκίπισσα Σαρλίν, και η δράση τους ολοκληρώθηκε σχεδόν δύο εβδομάδες αργότερα, στις 18 Ιουνίου, στο Μικρολίμανο και στον Ναυτικό Ομιλο Ελλάδος. Μέσα από το τολμηρό αυτό εγχείρημα είχαν σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για λογαριασμό δύο κοινωφελών ιδρυμάτων που αφορούν τα παιδιά, του σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ-Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο» και του Ιδρύματος «Πριγκίπισσα Σαρλίν του Μονακό», το οποίο έχει ως στόχο την αποτροπή του παιδικού πνιγμού μέσα από διάφορες δράσεις και προγράμματα.
H Ντιάνα Καρτσαγκούλη βρέθηκε στο σημείο του τερματισμού και μίλησε με τις έξι γυναίκες που πραγματοποίησαν τη μακρά αυτή θαλάσσια διαδρομή, όλες τους αθλήτριες υψηλού επιπέδου και μέλη του CAP Optimist, ενός παγκόσμιου project όπου συνδυάζονται η άθληση, η παιδεία και η επιστήμη για να βοηθήσουν τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Αλλωστε είναι και οι ίδιες μαχήτριες, καθώς η καθεμία έχει αναγκαστεί να ξεπεράσει μεγάλες αντιξοότητες και σημαντικές απώλειες, και σήμερα θέλουν να δώσουν στους συνανθρώπους τους ένα ηχηρό μήνυμα ότι μέσω του αθλητισμού αποκτάμε εσωτερική δύναμη και μπορούμε όλοι μας να υπερβούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.
The Rolling Stones@60
Tο πιο επιδραστικό συγκρότημα στην ιστορία του ροκ παραμένει ενεργό εξήντα χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση.
φωτογραφία EPA Alejandro Ernesto
Το 1962 το ροκ δεν είχε Ιστορία. Ο Ελβις Πρίσλεϊ είχε στραφεί στον κινηματογράφο. Ο Μπομπ Ντίλαν είχε μόλις κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ. Ο Ντέιβιντ Μπόουι ήταν ακόμη ο Ντέιβιντ Τζόουνς. Ο Τζιμ Μόρισον απείχε τρία χρόνια από το να συναντήσει τους υπόλοιπους Doors. Οι Beatles είχαν κατασταλάξει στο όνομά τους, αλλά δεν είχαν καν απολύσει τον Πιτ Μπεστ. Οταν στις 12 Ιουλίου του 1962 μια μπάντα με το όνομα Rolling Stones ανέβηκε στη σκηνή του Marquee Club του Λονδίνου όλα βρίσκονταν εν τη γενέσει τους, τίποτα δεν ήταν δεδομένο. Κανόνες δεν υπήρχαν, ούτε και περιορισμοί. Η αλλαγή ήταν στον αέρα, κάποιοι τη διαισθάνονταν, κάποιοι την ψηλαφούσαν, ο Ντίλαν θα την τραγουδούσε το 1964 στο «The Times They Are a-Changin’».
Ο Μάρκος Καρασαρίνης διατρέχει τα εξήντα χρόνια των Rolling Stones, από την πρώτη εμφάνιση ως την τωρινή «Sixty Tour», καθώς οι πρώτοι διδάξαντες του ροκ, παρά τις συνέπειες των καταχρήσεων, τις αναπόφευκτες απώλειες και την ανελέητη φθορά του χρόνου, παραμένουν ακόμη στις επάλξεις.
Γιάννης Μόσχος «Πρέπει να ανοίξουμε τις προσλαμβάνουσές μας προς όλες τις ενδιαφέρουσες φωνές»
Ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου μιλάει για τα σχέδιά του και τη νέα εποχή που θέλει να χαράξει για τη μεγαλύτερη κρατική σκηνή της χώρας.
Φωτογραφία Ανδρέας Σιμόπουλος
Πέντε μήνες έχουν περάσει από την ημέρα που ο Γιάννης Μόσχος βρέθηκε στην καρέκλα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου ως o πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής που προέρχεται από εισήγηση επιτροπής και όχι από απευθείας διορισμό. Ανθρωπος ευγενής, βαθύς γνώστης της θεατρικής πράξης, φαίνεται να μην αγαπά τις μεγάλες εξαγγελίες, ωστόσο μοιάζει ιδιαιτέρα διεκδικητικός για μια νέα εποχή για το Εθνικό Θέατρο.
Η Ερη Βαρδάκη συνομιλεί μαζί του για τα σχέδιά του και για τις καινοτομίες που θέλει να φέρει στην πρώτη κρατική σκηνή της χώρας. «Δεν θέλουμε ένα Εθνικό Θέατρο μίας γραμμής, αλλά ένα Εθνικό Θέατρο που θα εκπροσωπεί όλο το θεατρικό τοπίο της χώρας, χωρίς να αποκλείει τάσεις και θεατρικούς τρόπους. Η συμπερίληψη μάς ενδιαφέρει» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ταξίδι στην Ανάφη
Η βραβευμένη συγγραφέας Μάγκι Νέλσον μιλάει στο ΒΗΜΑgazino λίγο πριν από την άφιξή της στην Ελλάδα.
Photo by John D. & Catherine T. MacArthur Foundation
Eνα πρόγραμμα δημόσιων δράσεων οι οποίες προγραμματίζονται από τις 27 Ιουνίου έως και τις 4 Ιουλίου και μία έκθεση σύγχρονης τέχνης που θα εγκαινιαστεί στις 2 Ιουλίου και θα διαρκέσει έως τις 11 Ιουλίου περιλαμβάνει η τέταρτη διοργάνωση Phenomenon στην Ανάφη. Οσον αφορά στις πρώτες εκδηλώσεις, ξεχωρίζει σίγουρα η βραδιά ανάγνωσης (την 1η Ιουλίου, στο «Πού πας καραβάκι», στην παραλία του Ρούκουνα) με τη φημισμένη αμερικανίδα συγγραφέα Μάγκι Νέλσον. To συναρπαστικό, ακατάτακτο βιβλίο της «Οι Αργοναύτες» (κυκλοφόρησε το 2020 και στα ελληνικά) αφηγείται την ιστορία της ασυμβίβαστης σχέσης της και τον κατοπινό γάμο της με τον τρανς καλλιτέχνη Χάρι Ντοτζ, μια ένωση που οδήγησε στη δημιουργία μιας ξεχωριστής οικογένειας.
O Γιώργος Νάστος μιλάει με τη βραβευμένη λογοτέχνη, η οποία λέει, μεταξύ άλλων, πως: «Η δουλειά μου δεν προκαλεί σε όλους ευχαρίστηση, ειδικά τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους μπορεί να τους δυσκολέψει, κάτι σύνηθες σε όσους ασχολούνται με την αυτοβιογραφία. Είναι σημαντικό για εμένα να ξέρω ότι κάποιοι άγνωστοι βρίσκουν ουσιαστικό αυτό που κάνω, ειδικά αν τους βοηθά να αισθάνονται ότι δεν είναι μόνοι (…) Το να γράφεις είναι ένα αλλόκοτο πράγμα που κάνεις για τον εαυτό σου και σχεδόν αψηφά τη λογική. Υποθέτω ότι ο πραγματικός αγώνας έγκειται στο να αφήνω στα γραπτά μου το ευάλωτο κομμάτι του εαυτού μου εκτεθειμένο – μια απαραίτητη αλλά πολύ δύσκολη διαδικασία».
Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»
