Είναι προφανές ωστόσο, ότι το «αλλά» του Μητσοτάκη ως προς την εξάντληση ή όχι της τετραετίας του, εμπίπτει όχι στην εγνωσμένη νεοφιλελεύθερη νοοτροπία του αλλά στον συνακόλουθο νεοπραγματισμό ενός «autoritas non veritas facit legem» *
Και επειδή ο Θεός δεν μπορεί να παγιδεύσει με πειράματα- ενώ ο Πρωθυπουργός μπορεί- γιατί το «αλλά» του Μητσοτάκη να μην είναι ένα «ναι μεν», με την ίδια αινιγματικότητα που μετέρχεται το θείο όταν επιθυμεί να εμπαίξει τον άνθρωπο;
Έτσι κι αλλιώς «μηδενισμός» υποκρύπτεται πίσω από τις εξουσίες.
Και μην ρωτήσετε αν ένας μηδενισμός διακονεί αξίες. Διακονεί κάτι ουσιοδέστερο για την πολιτική: αποτελεσματικότητα, επειδή ακριβώς δεν είναι απόλυτος, «πλήρης μηδενισμός», όπως τον εξέθετε ο ιδιοφυής Παναγιώτης Κονδύλης.
Και τότε, ιδού τι συμβαίνει που αφορά πολλούς από εμάς: είτε περιοριζόμαστε στην διεκτραγώδηση ενός κόσμου που δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να ανήκουμε, είτε παίρνουμε τα βουνά.
* Η κυριαρχία όχι η αλήθεια κάνει τον νόμο
