Αίφνης ο πρόεδρος του Βρετανικού Μουσείου Τζορτζ Οσμπορν έσπευσε να δώσει συνέντευξη σε εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού LBC και να δηλώσει ότι μπορεί να υπάρξει συμφωνία για τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Είπε συγκεκριμένα: «Πιστεύω πως είναι εφικτή μια συμφωνία για να αφηγηθούμε την Ιστορία τους τόσο στην Αθήνα όσο και στο Λονδίνο, αν προσεγγίσουμε αυτή την κατάσταση χωρίς προϋποθέσεις, ούτε με υπερβολικά πολλές κόκκινες γραμμές». Ωστόσο, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, οι δηλώσεις Οσμπορν δεν έπεσαν ως άλλος κεραυνός εν αιθρία. Είχαν προηγηθεί παρασκηνιακές ελληνικές κινήσεις και πρωτοβουλίες τόσο εντός όσο και εκτός Μεγάλης Βρετανίας, με αποτέλεσμα η διεθνής πίεση που αντιμετωπίζει εσχάτως το Βρετανικό Μουσείο να είναι αφόρητη. Το ελληνικό λόμπι ήταν πολύ δραστήριο στη τελευταία σύνοδο της UNESCO. Εκεί τοποθετήθηκαν άπαντες υπέρ της επιστροφής και επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ακόμη και οι καναδοί εκπρόσωποι που είχαν προσεγγιστεί από τη Βρετανία απέφυγαν να τοποθετηθούν αρνητικά απέναντι στο διαχρονικό ελληνικό αίτημα.

Η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού θεωρεί ότι ο κ. Οσμπορν πιέζεται αφόρητα και επιχείρησε να αμβλύνει τις διεθνείς εντυπώσεις. Οι προτάσεις του για δανεισμό των Γλυπτών αντιμετωπίζονται απολύτως αρνητικά. Οπως μας είπε η αρμόδια υπουργός κυρία Λίνα Μενδώνη, «δεν μπορούμε να αποδεχθούμε προτάσεις δανεισμού, γιατί έτσι είναι σαν να αποδεχόμαστε δικαιώματα ιδιοκτησίας επί των Γλυπτών στο Βρετανικό Μουσείο». Για να προσθέσει ότι «εμείς θεωρούμε τα Γλυπτά κλεμμένα, ελληνικής ιδιοκτησίας και δεν μπορούμε να αποδώσουμε τέτοια δικαιώματα στο Βρετανικό Μουσείο». Η υπουργός Πολιτισμού δεν κρύβει ότι η χώρα μας θα επιμείνει στην ικανοποίηση του πάνδημου πια αιτήματος. Η ελληνική πλευρά θα επιδιώξει επίσης να αναβαθμίσει το επίπεδο της διαπραγμάτευσης, να υπερβεί δηλαδή τα δεσμευτικά όρια του Βρετανικού Μουσείου και να τη μεταφέρει σε επίπεδο κυβερνήσεων. Εκεί, όπως εξωδίκως μαθαίνουμε, θα μπορούσε η χώρα μας να αποδεχθεί, στον βαθμό που ικανοποιηθεί το αίτημα της επιστροφής των Γλυπτών, τον θεσμό των περιοδικών εκθέσεων στο Βρετανικό Μουσείο, ανά διετία ή ακόμη και σε ετήσια βάση. Το σίγουρο είναι πάντως ότι αυτή τη φορά το Βρετανικό Μουσείο δεν θα προσπεράσει εύκολα. Μπορούμε να σας βεβαιώσουμε ότι πίσω από το ελληνικό αίτημα υπάρχει παρασκήνιο μεγάλο, ισχυρό λόμπι και κινητοποίηση οργανωμένη τόσο στη Βρετανία όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Αναμένουμε…

Ο Μητσοτάκης στη Ρώμη

Η εικόνα των τριών ευρωπαίων ηγετών, κ.κ. Μακρόν, Σολτς και Ντράγκι, στο τρένο προς το Κίεβο σχολιάστηκε δεόντως, τόσο ως προς το ύφος όσο και ως προς τις ενδυματολογικές επιλογές των προσώπων. Αποδίδονταν άλλωστε από το κάζουαλ ντύσιμο και οι προσωπικότητες. Ο Σολτς πρόδιδε την πολιτική του καταγωγή, ο Μακρόν φανέρωνε την ανεμελιά της ελίτ που εκπροσωπεί και ο Ντράγκι τη σοβαρότητα και σεμνότητα του τεχνοκρατισμού που τον συνοδεύει. Βλέποντας πάντως και τους τρεις αντιλαμβάνεται ο καθείς γιατί η πολιτική ισχύς του άλλοτε ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη και νυν πρωθυπουργού της Ιταλίας βαίνει αυξανόμενη. Ισως αυτή την ενισχυόμενη παρουσία του Μάριο Ντράγκι στα ευρωπαϊκά πράγματα να διέγνωσε και ο έλληνας πρωθυπουργός και φρόντισε να οργανώσει συνάντηση μαζί του. Ο κ. Μητσοτάκης θα δειπνήσει με τον κ. Ντράγκι την προσεχή Τετάρτη στο Palazzo Chigi, στο αντίστοιχο Μέγαρο Μαξίμου της Ρώμης.

***

Η ενισχυμένη εποπτεία φεύγει αλλά οι συνήθειες δεν σβήνουν μονομιάς από τους σκληρούς ευρωπαϊκούς ελεγκτικούς μηχανισμούς. Σε μια τελευταία εποπτική διαδικασία στελεχών του SSM σε ελληνική συστημική τράπεζα, η πίεση των ελεγκτών ήταν αφόρητη. Επέμειναν φορτικά να καταγράψουν, πέραν των άλλων, την επαύξηση του ενεργειακού κόστους στην ελληνική βιομηχανία και τα προβλήματα που αυτή μπορεί να μεταφέρει στην κερδοφορία και κατ’ επέκταση στη  βιωσιμότητά τους. Απαντούσε ο ελεγχόμενος σημειώνοντας ότι οι περισσότερες βιομηχανίες μας έχουν μακροπρόθεσμα συμβόλαια και επί του παρόντος δεν επηρεάζονται υπέρμετρα, αλλά εκείνοι επέμειναν κατά τρόπο βασανιστικό. Εξανέστη κάποια στιγμή ο καρτερικός ελεγχόμενος, δεν άντεξε και ξεστόμισε το ανείπωτο: «Τη γερμανική βιομηχανία ψάξτε, που είναι απόλυτα εξαρτημένη από το ρωσικό αέριο, η ελληνική έχει πολύ μικρότερη έκθεση». Αυτό ήταν και εκεί τελείωσε ο έλεγχος!

Επενδύσεις και ρίσκα

Μιας και το έφερε η συζήτηση στην ελληνική βιομηχανία, την περασμένη εβδομάδα διεξήχθη η ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ, η οποία επανεξέλεξε για ακόμη μία διετία στις καίριες θέσεις του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και του προέδρου της Εκτελεστικής Επιτροπής του Συνδέσμου τους κ.κ. Δ. Παπαλεξόπουλο και Ευθ. Βιδάλη. Κατά σύμπτωση το θέμα του ενεργειακού κόστους απασχόλησε μεν, αλλά δεν ήταν το κυρίαρχο. Ούτε το θέμα της αύξησης των αμοιβών απασχόλησε ιδιαιτέρως. Αλλωστε πώς θα μπορούσε. Οι παραγωγοί μας απολαμβάνουν σίγουρα καλύτερες τιμές, η ζήτηση δεν έχει περιορισθεί αντιστοίχως. Με πληθωρισμό στο 11%, τη μέση αύξηση των αμοιβών κοντά στο 3% και την παραγωγικότητα αυξημένη κατά 1%, μάλλον για πάρτι κερδοφορίας και επενδύσεων πρέπει να ετοιμάζονται οι περισσότεροι παρά για οτιδήποτε άλλο. Ακόμη και με την αύξηση του κόστους του χρήματος, σε αυτά τα επίπεδα πληθωρισμού, τα επιτόκια των επενδυτικών δανείων παραμένουν εντόνως αρνητικά. Κοινώς, όσοι τούτο τον καιρό τα κάνουν μασούρια απλώς χάνουν. Γι’ αυτό όσοι κατανοούν τις οικονομικές συνθήκες παίρνουν το ανάλογο ρίσκο και επενδύουν. Τώρα χτίζονται καινούργιες αξίες, που λένε και οι εμπειρότεροι…

Το «δόγμα του φθόνου»

Εκτός βεβαίως από εκείνους που καταδιώκονται από το «δόγμα του φθόνου» και θέλουν νεκρή την κατσίκα του γείτονα, επειδή απλούστατα δεν αντέχουν να τον βλέπουν να την αρμέγει. Επανήλθε, όπως μου λένε, ο «άρχων του Αμαρουσίου» στη σκοτεινή φημολογία από «μαύρα κακοφωνεία» ότι δήθεν το ντιλ, που δεν του αρέσει, δεν βγαίνει και άλλα παρόμοια. Αδίκως παιδεύεται και χαλάει τη ζαχαρένια του, το μέγα ντιλ οδεύει προς ολοκλήρωση και συντόμως θα λάβει τα νέα που τόσο δεν θέλει. Και θα ακολουθήσουν νομοτελειακά και άλλα, ακόμη πιο σπουδαία. Του φθονερού «άρχοντος του Αμαρουσίου» θα του μείνει η κακία και ο φθόνος που τον συνοδεύει και τον σημαδεύει βεβαίως…

Τα επτά αμύγδαλα και η γουρουνοπούλα

Εντύπωση προκάλεσε σε όσους γνωρίζουν τις διατροφικές συνήθειες του Πρωθυπουργού η επίσκεψή του σε ψαροταβέρνα στην Καλαμάτα, όπου αντί να φάει ψάρι ή έστω γαριδομακαρονάδα (σπεσιαλιτέ της καλαματιανής ψαροταβέρνας «Το Ξημέρωμα»), προτίμησε μια μεσσηνιακή ροδοκοκκινισμένη γουρουνοπούλα, με συνδαιτυμόνες τους βουλευτές Μεσσηνίας της ΝΔ, τον περιφερειάρχη και τους τρεις δημάρχους της περιοχής. Εκανε όντως εντύπωση γιατί ο Πρωθυπουργός είναι γνωστό ότι προσέχει τη διατροφή του και δεν συνηθίζει τέτοια εδέσματα. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη των συνεργατών του που ξέρουν ότι ο κ. Μητσοτάκης πολύ συχνά ζητεί μόνον επτά αμύγδαλα για δεκατιανό. Αυστηρά επτά. Μία φορά μάλιστα ζήτησε δύο ακόμα, για να παρατηρήσει ο παριστάμενος Κωνσταντίνος Ζούλας (τότε εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ): «Τι βλέπω; Το ρίχνουμε έξω σήμερα, κύριε πρόεδρε;». Αλλο όμως αμύγδαλα και άλλο γουρουνόπουλο και μάλιστα μέσα σε… ψαροταβέρνα. Εάν θέλετε δε να μάθετε πώς η γουρουνοπούλα έφτασε στην ψαροταβέρνα, σας πληροφορώ ότι σύμφωνα με μαρτυρίες συνεργατών του Πρωθυπουργού, η αποστολή έκλεισε την προηγούμενη ημέρα της περιοδείας του στην Καλαμάτα, όταν τον επισκέφθηκε στο Μαξίμου ο περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας.

Η νέα «μάχη της Κρήτης»

Πριν από έναν μήνα εξεστράτευσε στην Κρήτη σύσσωμη, υπό τον Βασίλη Ψάλτη, η ηγεσία της ALPHA BANK και γύρισε εντυπωσιασμένη από τον πλούτο και τον δυναμισμό της τοπικής επιχειρηματικότητας. Το Σαββατοκύριακο επισημοποιείται στο Ηράκλειο η συγχώνευση της Παγκρήτιας Τράπεζας με τη Συνεταιριστική Χανίων και το ελληνικό τμήμα της HSBC. Το ενοποιημένο σχήμα θα αποτελέσει τη βάση επανάκαμψης του Μιχάλη Σάλλα στην εγχώρια τραπεζική αγορά. Και τη Δευτέρα αποβιβάζεται στο νησί μεγάλη αποστολή της Eurobank υπό τον διευθύνοντα σύμβουλο κ. Φ. Καραβία. Παρακολουθώ τη διεκδίκησή τους και νιώθω να αναβιώνει η «μάχη της Κρήτης».

Στην κυβέρνηση βγάζουν αφρούς για τον «άριστο», προερχόμενο εκ Λονδίνου, πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού κ. Ιωάννη Λιανό (φωτογραφία). Και όχι μόνο για την άστοχη αποστολή επιστολής προς τον αρμόδιο υπουργό Ανάπτυξης και προς τα μέλη της Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας με την οποία εξέφραζε τις αντιρρήσεις για την τοποθέτηση της κυρίας Χαρίκλειας Νικολοπούλου στη θέση της αντιπροέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Κυβερνητικά στελέχη μιλάνε με τα χειρότερα λόγια για τον κ. Λιανό, ότι δεν ασκεί καμία εποπτεία στις ευαίσθητες τούτο τον καιρό αγορές, παρά ετεροαπασχολείται με άσχετα θέματα, χωρίς αξία τούτη την εποχή. Διευκρινίζουν μάλιστα ότι η τοποθέτηση της κυρίας Νικολοπούλου έχει σκοπό να καλύψει τα κενά που αφήνει αυτός. Τώρα, πώς θα συμβιώσουν στην Επιτροπή Ανταγωνισμού είναι ένα άλλο θέμα. Αυτά παθαίνουν όσοι αναζητούν απλώς «αρίστους» και αγνοούν εντελώς το προτέρημα της συναισθηματικής νοημοσύνης.