Η υπουργός Ενέργειας του Ισραήλ Καρίν Ελχαράρ απέρριψε την εκτίμηση ότι η πώληση του ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη θα προκαλέσει κρίση μεταξύ Μόσχας και Τελ Αβίβ.

Μνημόνιο συνεργασίας με ΕΕ

«Δεν φοβάμαι ότι η πώληση του ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη θα οδηγήσει σε κρίση με τη Ρωσία», δήλωσε η Ελχαράρ, δύο ημέρες μετά την υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας μεταξύ Ισραήλ, Αιγύπτου και Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Το μνημόνιο συνεργασίας, το οποίο επιτρέπει την εξαγωγή μεγάλων ποσοτήτων ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, υπογράφηκε στο Eastern Gas Regional Gas Forum (EMGF), παρουσία της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.


Στιγμιότυπο από την υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας Ισραήλ, Αιγύπτου και ΕΕ (φωτογραφία από το Διαδίκτυο)

Αφορά στην προώθηση των εξαγωγών φυσικού αερίου από το Ισραήλ, την Αίγυπτο ή άλλες χώρες στην Ευρώπη, μέσω σταθμών υγροποίησης φυσικού αερίου στην Αίγυπτο, έχει διάρκεια τριών χρόνων και μπορεί να ανανεωθεί αυτόματα για άλλα δύο χρόνια.

Μια ημέρα μετά την υπογραφή του μνημονίου, ο αιγύπτιος υπουργός Πετρελαίου και Φυσικών Πόρων, Τάρεκ αλ Μούλα, συνόδευσε την ισραηλινή ομόλογό του και την Επίτροπο Ενέργειας της ΕΕ Κάντρι Σίμσον σε μια επίσκεψη σε εγκατάσταση διανομής αερίου στην Αίγυπτο για να δείξει πώς οι Αιγύπτιοι σκοπεύουν να μεταφέρουν ισραηλινό αέριο στην Ευρώπη.

Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι συναντήθηκε επίσης με την ισραηλινή υπουργό, αυτή είναι η δεύτερη συνάντηση μεταξύ τους, και τη συνεχάρη για την υπογραφή της συμφωνίας.

Η Ελχαράρ είπε ότι αυτή η συμφωνία, την οποία χαρακτήρισε «ιστορική», αποτελεί συνέχεια της αυξανόμενης συνεργασίας μεταξύ Τελ Αβίβ και Καΐρου στο πεδίο φυσικού αερίου.

Και πρόσθεσε: «Μέχρι στιγμής έχουμε μεταφέρει αέριο στην Αίγυπτο και αυτοί (οι Αιγύπτιοι) μπορούν να το παραδώσουν σε όποιον θέλουν».

Συνεργασία με την Τουρκία

Η Ελχαράρ ανέφερε τη δυνατότητα συνεργασίας με την Τουρκία για την εξεύρεση τρόπων μεταφοράς φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή ήπειρο, μετά την πρόσφατη βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στην Αγκυρα και το Τελ Αβίβ.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία οδήγησε τις χώρες της ΕΕ, που επιβάλλουν κυρώσεις στη Μόσχα, να υπολογίσουν εκ νέου την εξάρτησή τους από τον ρωσικό ενεργειακό εφοδιασμό.

Η ενεργειακή κρίση ξεκίνησε στην Ευρώπη πέρυσι, μετά τη βελτίωση της βιομηχανικής οικονομικής δραστηριότητας και την άρση των περιορισμών που επιβλήθηκαν εξαιτίας της πανδημίας του κοροναϊού και εντάθηκε με την κλιμάκωση των μαχών στην ουκρανική αρένα.

Είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ εισέρχεται στην ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά αφού προμήθευσε την Αίγυπτο και την Ιορδανία με φυσικό αέριο, τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Από τις 16 Ιανουαρίου 2020, το Ισραήλ έχει αρχίσει να προμηθεύει με φυσικό αέριο την Αίγυπτο και την Ιορδανία, το οποίο παράγει από δύο κοιτάσματα στη Μεσόγειο, το Λεβιάθαν και το Ταμάρ (κεντρική φωτογραφία, επάνω, από το Reuters).

Για περίοδο 70 ετών

Υπό το πρίσμα της «επιθυμίας των Ηνωμένων Πολιτειών να μειώσουν την εξάρτηση των ευρωπαίων συμμάχων τους» από το ρωσικό φυσικό αέριο, τα κοιτάσματα φυσικού αερίου του Ισραήλ στη Μεσόγειο είναι μία από τις αμερικανικές λύσεις για την αντιστάθμιση της έλλειψης προμηθειών φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Σύμφωνα με παλαιότερη δήλωση του γενικού διευθυντή του υπουργείου Ενέργειας, Ούντι Αντίρι, το Ισραήλ έχει πλεόνασμα που επαρκεί για μια περίοδο 70 ετών ακόμη και αφού εξάγει πέντε δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως σε μονάδες διανομής αερίου στην Αίγυπτο το ποσό μπορεί να αυξηθεί όπως έχει προγραμματιστεί.

Το Ισραήλ και η Αίγυπτος είναι οι δύο πιο εξέχοντες σύμμαχοι στη Μέση Ανατολή στον τομέα της ενέργειας και συνδέονται σε μια περιφερειακή συμμαχία φυσικού αερίου, το «Ανατολικό Φόρουμ Αερίου της Μεσογείου (EMGF).

Σκοπός του φόρουμ, που συγκροτήθηκε στις αρχές του 2019 και έχει έδρα στο Κάιρο, είναι να βοηθήσει τα μέλη του να απολαύσουν τους πόρους και τις υποδομές φυσικού αερίου τους.

Οι δύο χώρες, έχοντας αποκτήσει φυσικό αέριο, αναμένουν να προμηθεύουν με αυτό ξένες αγορές υπό το φως της κρίσης φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Ακύρωση του EastMed;

Το Ισραήλ διερευνά μια σειρά από επιλογές για τη μεταφορά φυσικού αερίου, οι περισσότερες θαλάσσιες, συμπεριλαμβανομένου του αραβικού αγωγού φυσικού αερίου, που ξεκινά από το αλ Αρίς της Αιγύπτου, μέσω Ιορδανίας, Συρίας και Λιβάνου, και στη συνέχεια στην Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη.

Η τελευταία εναλλακτική θα μπορούσε να αποτρέψει την κατασκευή του θαλάσσιου αγωγού προς την Ευρώπη μέσω Κύπρου και Ελλάδας που εκτιμάται ότι θα κοστίσει πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.

Πηγή: nziv.net, echedoros-a.gr