Επίθεση στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη εξαπολύει με συνέντευξή του στην «Αυγή της Κυριακής», ο τομεάρχης Υποδομών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Νίκος Παππάς, ο οποίος αναφερόμενος στην υπόθεση Novartis υποστηρίζει ότι «στο πλαίσιο του προεκλογικού σχεδιασμού εργαλειοποιεί την Δικαιοσύνη».
Πολιτική ανωμαλία
Συγκεκριμένα ο κ. Παππάς αναφέρει: «Τις εκλογές σχεδόν τις έχουν αναγγείλει. Ήδη ξεδιπλώνουν τον προεκλογικό σχεδιασμό συκοφάντησης, ο οποίος καταρρέει κομμάτι-κομμάτι καθώς περνά ο χρόνος. Στην υπόθεση Novartis με τις αθωώσεις των δημοσιογράφων, στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών με την απόσυρση του κορμού του κατηγορητηρίου από την Προανακριτική, αλλά και στην υπόθεση της Μάνδρας με την αθώωση της Ρένας Δούρου. Δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει. Ο κ. Μητσοτάκης είναι πολιτικός γόνος μιας παράδοσης που ταυτίζεται με την πολιτική ανωμαλία. Οι έννοιες «Μητσοτάκης» και «πολιτική ανωμαλία» είναι ιστορικά ταυτισμένες».
Δεν υπήρξε ζημία του Δημοσίου
Για την ουσία της δικής του παραπομπής σε ειδικό δικαστήριο αναφέρει: «Πρόκειται για μια υπόθεση στην οποία το Δημόσιο όχι μόνο δεν ζημιώθηκε, αλλά εισέπραξε φόρους και τέλη άνω των 200 εκατ. ευρώ. Συνεπώς, είναι αδύνατο να ισχυριστεί κάποιος πως υπήρξε ζημία του Δημοσίου.
»Αν ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί έκνομες τις ενέργειές μας, αν πιστεύει ότι μπορεί η πολιτεία να αγνοεί το σύνταγμα και τις αποφάσεις του ΣτΕ, ας καταργήσει τον νόμο μας, ας πάρει πίσω τις άδειες των καναλιών, ας επιστρέψει στους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών τα χρήματα που έχουν καταβάλει στο Δημόσιο. Και, φυσικά, ας βρει το θάρρος να ανέβει στο βήμα της Βουλής για να επαναλάβει εκείνη την ουρανομήκη ανοησία περί απεριόριστου αριθμού τηλεοπτικών αδειών».
Για την παράβαση καθήκοντος
Για την κατηγορίας της παράβασης καθήκοντος υποστηρίζει: «Οι κατήγοροί μας αναγκάστηκαν, ελλείψει στοιχείων, να αποσύρουν τον βασικό πυρήνα του κατηγορητηρίου κρατώντας μόνο την «παράβαση καθήκοντος» ως αερόσακο στη σύγκρουσή τους με την αλήθεια… Εκτός από τον προφανή προεκλογικό της τακτικισμό, η Δεξιά, που λεηλατεί το δημόσιο χρήμα, που δεν τολμά να αγγίξει τα «προνόμια» των ισχυρών, θέλει να οικοδομήσει ένα αντιπαράδειγμα στην άσκηση πολιτικής. Στέλνει μήνυμα ότι «όποιος βάζει κανόνες και καλεί τους ισχυρούς του χρήματος και της οικονομίας να πληρώσουν και να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους θα πηγαίνει στα δικαστήρια»».
