Το ερχόμενο φθινόπωρο, άνευ απροόπτου, ο Σι Τζινπίνγκ θα επανεκλεγεί από το συνέδριο του ΚΚ Κίνας για τρίτη συνεχόμενη φορά στο τιμόνι της ανερχόμενης υπερδύναμης.
Πρόκειται για μια θέση την οποία κατέχει από το 2012 και, κατά γενική ομολογία, σε αυτό το διάστημα έχει φροντίσει να θέσει τα θεμέλια ώστε το όνομά του να γραφεί με «χρυσά γράμματα» στην ιστορία της χώρας, δίπλα σε αυτό του ιδρυτή της, Μάο Τσετούνγκ και μάλλον ψηλότερα από ό,τι εκείνο του διαδόχου του, Ντεγκ Σιαοπίνγκ.
Ορισμένοι, ωστόσο, επιμένουν ότι ο Σι έχει προβλήματα και βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα κύμα αμφισβήτησης από κορυφαία στελέχη του κόμματος και ανθρώπους με πολύ μεγάλη επιρροή στην Κίνα σήμερα: εκπρόσωποι της «ελίτ», «μεταρρυθμιστές», «οργισμένοι επιχειρηματίες», ακόμη και μέλη του πανίσχυρου Πολίτμπιρο. Σε βαθμό, μάλιστα, ώστε η επανεκλογή του να μη θεωρείται δεδομένη. Μέχρι και ο νυν πρωθυπουργός, Λι Κετσιάνγκ, φέρεται ότι είναι δυσαρεστημένος και ότι εργάζεται παρασκηνιακά εναντίον του προέδρου – ειδικά καθώς η οικονομία εμφανίζει σημάδια «λαχανιάσματος» και δεν μπορεί να διασφαλίσει εξίσου εύκολα τις αναγκαίες συμμαχίες, τόσο σε επίπεδο κορυφής όσο και στην κοινωνία.
Αλλοι, βεβαίως, διαφωνούν και προειδοποιούν πως οι παραπάνω εκτιμήσεις αποτελούν μια φενάκη. Υποθέσεις όπως αυτές «δεν πείθουν επειδή αγνοούν το πώς ο Σι έχει διαμορφώσει προς όφελός του το μονοκομματικό σύστημα της Κίνας», σημειώνει χαρακτηριστικά σε άρθρο του στους «Financial Times» ο Κρίστοφερ Τζόνσον, πρώην κορυφαίος αναλυτής της CIA για ζητήματα Κίνας.
«Τα μοντέλα των φατριών λειτουργούν όταν υπάρχουν στρατόπεδα περίπου ισοδύναμα (…) Στην περίπτωση του Σι, ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις ότι άλλοι ισχυροί παράγοντες του Κόμματος ανατρέπουν τις αποφάσεις του – ή, έστω, τις αμφισβητούν σε υπολογίσιμο βαθμό», σημειώνει. Υπογραμμίζοντας, επίσης, ότι «κατά τη διάρκεια πραγματικών κρίσεων, όπως αυτή που οδήγησε στην καταστολή της Τιενανμέν το 1989, τα τυπικά μονολιθικά κρατικά ΜΜΕ αφήνουν να διαφανούν αντιπαραθετικές απόψεις, που αποτυπώνουν τη διαμάχη εντός της ηγεσίας» – κάτι που σήμερα δεν συμβαίνει.
Στη συνέχεια, δίνει και την ερμηνεία του: «Αυτό συμβαίνει επειδή ο Σι διέθετε πάντα σχέδιο», υποστηρίζει. Κάτι που σημαίνει, σύμφωνα με τον ίδιο, ότι μετατρέποντας τη «σκέψη του Σι Τζινπίνγκ» σε κάτι σαν σύγχρονο δόγμα για το ΚΚ, τα μέλη του και ολόκληρη τη χώρα, «έχει τοποθετήσει τον εαυτό του υπεράνω των δυνάμει αντιπάλων του».
Η αλήθεια δε είναι ότι σε μια περίοδο όπως η σημερινή, στην οποία διακυβεύονται τόσο πολλά (πόλεμος στην Ουκρανία, αυξανόμενη ένταση στην Ταϊβάν και συνολικά στον Ειρηνικό και τη ΝΑ Ασία) θα ήταν μάλλον παράδοξο η ηγεσία της Κίνας να επέλεγε να «εκπαραθυρώσει» τον Σι. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, μάλλον θα έστελνε ένα μήνυμα αδυναμίας και έλλειψης «πυξίδας» προς τον βασικό ανταγωνιστή της Κίνας, τις Ηνωμένες Πολιτείες – οι οποίες προφανώς και θα προσπαθούσαν να το εκμεταλλευτούν προς όφελός τους.
Αυστραλία καταγγέλλει Κίνα για «θερμό επεισόδιο»
Για την πρόκληση «θερμού επεισοδίου» στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας κατηγόρησε το Πεκίνο η νέα κυβέρνηση της Αυστραλίας. Οπως ανακοίνωσε το υπουργείο Αμυνας της χώρας, ένα κινεζικό μαχητικό J-16 παρενόχλησε ένα αυστραλιανό αεροσκάφος συλλογής πληροφοριών και ηλεκτρονικού πολέμου P-8, με αποτέλεσμα να υπάρξουν επικίνδυνοι ελιγμοί και να τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια του πληρώματος του τελευταίου.
Αξίζει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι το επεισόδιο σημειώθηκε μόλις πέντε ημέρες μετά τις πρόσφατες εκλογές, που έφεραν στην κυβέρνηση τους Εργατικούς του Αντονι Αλμπανέζε. Κι αυτό, με τη σειρά του, ερμηνεύθηκε ως σαφές μήνυμα του Πεκίνου, καθώς ο Αλμπανέζε έχει δεσμευτεί να συνεχίσει στο συγκεκριμένο θέμα τη σκληρή γραμμή του προκατόχου του, Σκοτ Μόρισον – του οποίου ο διάδοχος, Πίτερ Ντάτον, κατά την προεκλογική περίοδο είχε καλέσει τους Αυστραλούς να «ετοιμάζονται για πόλεμο».
