Κάννες, αποστολή
Μία μέρα πριν από την τελετή λήξης του 75ου Φεστιβάλ των Καννών και την απονομή των βραβείων για τα οποία θα αποφασίσει ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Γάλλος ηθοποιός Βενσάν Λιντόν και τα υπόλοιπα μέλη, δυσκολεύεσαι να κατασταλάξεις στη μία, μεγάλη ταινία που θα άξιζε τον Χρυσό Φοίνικα.
Στην δεύτερη χρονιά διεξαγωγής του μετά την προπέρσινη ακύρωσή του λόγω COVID 19, το φεστιβάλ πρόσφερε καλές ταινίες στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμά του, όχι όμως την ταινία που θα σε ωθούσε να πετάξεις την σκούφια σου από ενθουσιασμό. Οι προβλέψεις για το που θα δοθούν τα βραβεία, ούτως ή άλλως δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία, διότι ποτέ δεν ξέρεις ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει μια κριτική επιτροπή. Μπορείς ωστόσο να διακρίνεις μερικές ταινίες που αντικειμενικά μιλώντας, πολύ δύσκολα θα απουσιάζουν από τα βραβεία.
Συνεπώς δύσκολα το «ΕΟ» του Πολωνού Γέρζι Σκολιμόφσκι θα λείπει από τα βραβεία, καθώς η ταινία που πραγματεύεται την ζωή ενός γαϊδάρου, είναι μια ξεκάθαρη αναφορά πάνω στην ανθρώπινη βαρβαρότητα απέναντι στα ζώα. Παρεμπιπτόντως στην κριτική επιτροπή υπάρχουν μέλη που είναι γνωστά για την ζωοφιλία τους όπως η Σουηδή Νούμι Ραπάσε και η βρετανίδα Ρεμπέκα Χολ. Συγχρόνως, το «ΕΟ» είναι μια ταινία γεμάτη ενέργεια και αρκετά πρωτοποριακή στην αισθητική της παρότι γυρισμένη από έναν σκηνοθέτη ηλικίας 84 ετών.
Με δυο Χρυσούς Φοίνικες στο ενεργητικό τους, οι Βέλγοι αδελφοί Ζαν Πιερ και Λικ Νταρντέν δεν έχουν ανάγκη βραβείων, όμως η τελευταία ταινία τους, «Tori & Lokita» μπορεί κάλλιστα να διεκδικήσει τα βραβεία ερμηνειών για τον μικρό Πάμπλο Σιλς και την Τζόελι Μπουντού που υποδύονται τους ήρωες του τίτλου: δύο αδέλφια από την Αφρική που προσπαθούν να επιβιώσουν στο σκληρό περιβάλλον του Βελγίου όπου έχουν μεταναστεύσει. Ως ηθοποιός, ο Λιντόν δείχνει να αγαπά αυτό το σινεμά, για μια παρόμοιου προβληματισμού ταινία άλλωστε, τον «Νόμο της αγοράς» κέρδισε ο ίδιος το βραβείο ερμηνείας στο φεστιβάλ Καννών του 2015. Eκτός βέβαια αν η κριτική επιτροπή εστιάσει σε κάτι πιο «παραδοσιακό» όπως ο Πιερφρανσέσκο Φαβίνο της «Νοσταλγίας» του Μάριο Μαρτονε και η Μάργκαρετ Κουάλεϊ του «Stars at noon» της Κλερ Ντενί.
Αν και στους καιρούς μας κάθε τι με ρωσική ιθαγένεια δείχνει «απαγορευμένο», μιλώντας με καθαρά καλλιτεχνικούς όρους, μια ταινία όπως η «Σύζυγος του Τσαϊκόφσκι» του Κίριλ Σερεμπρένικοφ δεν θα έπρεπε να απουσιάζει από τα βραβεία. Θετικές είναι οι γνώμες απέναντι στο «RMN» του Ρουμάνου Κριστιάν Μουντζιού, ένα οικογενειακό δράμα που εκτυλίσσεται σε ένα χωριό της σύγχρονης Ρουμανίας, ενώ το «Βoy from heaven» του Σουηδού αιγυπτιακής καταγωγής Ταρίκ Σαλέχ, ενδεχομένως να μην αφήσει αδιάφορη την επιτροπή διότι με πολύ πρωτότυπο τρόπο αναφέρεται στην θρησκεία του Ισλάμ, κάνοντας γνωστές άγνωστες πτυχές της στην δύση.
