Δυστοπίας συνέχεια και αυτή την εβδομάδα. Και αν τις προηγούμενες ημέρες ήταν η παντοκρατορία του Ελον Μασκ που απασχολούσε, θυμίζοντας κάτι από το ζοφερό μέλλον του «Black Mirror», τώρα είναι η επικείμενη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών για τις αμβλώσεις που ετοιμάζεται να γυρίσει τη χώρα μισόν αιώνα πίσω, θυμίζοντας κάτι από την Γκιλεάντ του «Handmaid’s tale».
Ναι. Τέσσερα χρόνια μετά την ιστορική απόφαση των Ιρλανδών να αποποινικοποιήσουν τις αμβλώσεις, η Αμερική κινείται αντίστροφα, υπενθυμίζοντας αφενός πως το 2024 πλησιάζει και ο Τραμπ ετοιμάζεται, αφετέρου πως ακόμη κι αν χαθεί αυτό το νέο ραντεβού με την ιστορία, ο πιο ανεκδιήγητος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει φροντίσει να σφραγίσει την πορεία της χώρας για αρκετές δεκαετίες, ορίζοντας τρία (ισόβια) μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η τελική απόφαση αναμένεται τον Ιούνιο, η – κατά κυριολεξία πρωτοφανής – διαρροή εσωτερικού εγγράφου στο Politico όμως προετοιμάζει για τα χειρότερα. Πρωτεργάτης ο συντηρητικότερος των Συντηρητικών που πλειοψηφούν πια στο Ανώτατο Δικαστήριο Σάμιουελ Αλίτο (επιλογή του Μπους του νεότερου). Και κάπως έτσι, κορωνοϊός, πληθωρισμός και Ουκρανία εκτοπίζονται από μια μάχη που προεξοφλείται πως θα δώσει τον τόνο στις επικείμενες ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο πολιτικό. Ούτε είναι η πολιτική του πτυχή που απασχολεί τόσο τον υπόλοιπο πλανήτη όσο ο τόνος που εκπέμπεται από την «ηγέτιδα δύναμη του ελεύθερου κόσμου». Τι έπεται; Στον προοδευτικό κορμό της Αμερικής η ανησυχία είναι έκδηλη και η συζήτηση διαρκώς διευρύνεται. Τι γίνεται, για παράδειγμα, με την αντισύλληψη; Τι γίνεται με άλλα δικαιώματα, όπως ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου; Και τέλος πάντων πού σταματά η αυτονομία και σε τι βάθος της προσωπικής ζωής των πολιτών δικαιούται να φτάσει το ρυθμιστικό χέρι του δικαστηρίου;
Κάποιοι μιλούν για την επιστροφή της πατριαρχίας ή για ένα νέο επίπεδο μισογυνισμού. Αλλοι κοιτούν την ακόμη μεγαλύτερη εικόνα, για να διαπιστώσουν πως σε μια χώρα που ακόμη δεν έχει κλείσει δύσκολους λογαριασμούς με την ιστορία της (βλέπε Black Lives Matter), έρχεται να φουντώσει άλλη μια εστία διχασμού που στην πραγματικότητα δεν έπαψε ποτέ να σιγοκαίει. Και μιλώντας για εικόνες, σε ένα από τα παράθυρα στην οθόνη του υπολογιστή μου χαζεύω την πιο πρόσφατη φωτογραφία των μελών του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Εννέα τον αριθμό, εκ των οποίων οι τρεις διά χειρός Τραμπ. Εξι άνδρες. Τρεις γυναίκες. Την απόφαση που αναμένεται να αφαιρέσει από τις γυναίκες το δικαίωμα να ορίζουν το σώμα τους στηρίζουν οι πέντε από τους έξι άνδρες και μία από τις γυναίκες, η Εϊμι Μπάρετ, εκλεκτή του Τραμπ για τη θέση (τι ειρωνεία, αλήθεια!) της Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ.
