Πολλά και βαριά τα γεγονότα των ημερών. Η εποχή αλλάζει, αν δεν έχει ήδη αυτό καταλυτικά συντελεστεί. Πόλεμος σε ευρωπαϊκό έδαφος, προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, κίνδυνος μεγάλης οικονομικής ύφεσης, ενεργειακή απειλή, αμφιβολία, προβληματισμός και ανάγκη επανεκτίμησης των ιεραρχήσεων στις κοινωνίες της Δύσης. Τα γεγονότα, που κρατούν τα κλειδιά του τελευταίου λόγου, έρχονται να θυμίσουν ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο και ότι η μακαριότητα έχει πάντα σύντομο βίο.
Η επίθεση στην Ουκρανία είναι μια επίθεση στην Ευρώπη. Οσο και αν μια πολεμική επιχείρηση συνοδεύεται από εξωτερικούς αντικειμενικούς, ορατούς ή μη, στόχους, στην περίπτωση αυτή το πολιτικό έρχεται για μια ακόμη φορά να επικαθορίσει το σύνολο των κινήσεων, η ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση είναι το υπόβαθρο κάθε επιθετικής εδώ πράξης. Η αρχική επιφύλαξη των Δυτικών για το ενδεχόμενο πολέμου, που διαψεύστηκε, είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας τους να αντιληφθούν ότι ο πόλεμος μπορεί να γίνει για τον πόλεμο, να συγκεκριμενοποιήσει την απειλή της ολικής καταστροφής, να φέρει κοντά στη Δύση την απειλή του θανάτου. Στη μύχια φύση του καθεστώτος βρίσκεται η εξήγηση του πολέμου. Οι μέρες θα συνοδευτούν από την παράτασή του.
Μέσα στο σύννεφο αυτής της απειλής πραγματοποιήθηκαν οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία. Η έκβασή τους αποτελεί μεγάλη πολιτική νίκη του δυτικού ανθρώπου, που δεν μοιάζει και δεν είναι έτοιμος να παραδοθεί στην απειλή και να πεθάνει ως πολιτική οντότητα και δημοκρατική υπόσταση. Η ήττα των δυνάμεων της καθυστέρησης και του φόβου στη Γαλλία δίνει έναν χαρακτήρα τέλους σε αυτή τη μορφή της αμφισβήτησης. Οι Λεπέν ηττήθηκαν. Παραδόξως σωστά το επισήμανε ακόμη και ο «φίλος» τους, ο κ. Ζεμούρ.
Στο ηφαίστειο που λέγεται Γαλλία θα επαληθευτεί η αντοχή των κατακτήσεων του δυτικού ανθρώπου, η καταλυτική κοινωνικά και πολιτικά λειτουργία των ίδιων των εκλογών, η ακαταμάχητη αφομοιωτική φύση της κάλπης. Ο,τι έχει τη δυνατότητα να εκφραστεί δεν χρειάζεται έναν πόλεμο για να υπάρξει. Η εκλογή Μακρόν, μέσα στις μέρες αυτές της ένοπλης σύγκρουσης, πολλαπλασιάζει την αξία της, χαράζεται βαθιά στο παρόν και προστίθεται στην Ιστορία σε κίνηση ως νίκη της Δύσης.
Το πνεύμα αυτής της σύγκρουσης σε εξέλιξη θα διαπεράσει το σύνολο του πλανήτη και οι πρωταγωνιστές της εποχής θα βγουν από τη σκιά της ησυχίας, θα πάρουν θέση, θα φανεί ο πραγματικός εαυτός τους. Και χωρίς μεταμφιέσεις και προσχήματα θα βρεθούν όλοι μπροστά στη νέα ισορροπία που η δύναμη των γεγονότων διαμορφώνει.
Αυτή η μεγάλη κίνηση αφορά τη μικρή μας χώρα. Με δεδομένες τις συμμαχίες της, απομένει η αναγκαία συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων για τις απαιτήσεις της δύσκολης πορείας. Ισως μέχρι την κάλπη να ακουστεί η δυνατή φωνή των γεγονότων.
*Ο κ. Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας.
