Χρόνια Πολλά σε όλους με υγεία, χαρά και όσο γίνεται, με τις λιγότερες δυνατές κακουχίες. Πέρασε και το Πάσχα και ξεκίνησε για τον Ολυμπιακό μια εβδομάδα με μάχες σε δύο μέτωπα. Τρία ματς έχουν να δώσουν οι Πειραιώτες και εύχομαι να την Παρασκευή το βράδυ, ο οργανισμός να πανηγυρίσει δύο προκρίσεις.
Αναφέρομαι φυσικά, στον ημιτελικό του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ και στους δύο συνεχόμενους εκτός έδρας αγώνες με τη Μονακό.
Η ποδοσφαιρική ομάδα με τον κόσμο στο πλευρό της, φυσικά και μπορεί να κερδίσει τον ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται μια απλή νίκη. Και μέσα στο Καραϊσκάκη έχουν λυγίσει ομάδες και ομάδες.
Σίγουρα, οι Πειραιώτες το τελευταίο διάστημα δυσκολεύονται στο να βρουν τον δρόμο προς τα δίχτυα. Σίγουρα η εικόνα της ομάδας, δεν είναι αυτή που θέλουν όλοι στην οικογένεια του Ολυμπιακού. Και ο προπονητής, και η διοίκηση και οι πάντα απαιτητικοί οπαδοί. Κάθε πράγμα όμως, στον καιρό του. Τώρα αυτό που προέχει είναι η πρόκριση, εν συνεχεία η κατάκτηση του Κυπέλλου και μετά θα γίνουν όλα.
Στο μπάσκετ, για να βρεθεί η ομάδα στο φάιναλ φορ πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσει ένα από τα δύο παιχνίδια στο Πριγκιπάτο. Αν τα καταφέρει θα γυρίσει την σειρά στο ΣΕΦ και φυσικά εκεί μόνο μα θαύμα θα γλιτώσει η Μονακό.
Από την εικόνα που μας έχει δείξει η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, όλο αυτό το διάστημα, έχουμε όλοι μας κάθε δικαίωμα να ελπίζουμε σε πρόκριση στο φάιναλ φορ. Να ελπίζουμε, ακόμα και για δύο στη σειρά νίκες, χωρίς καν να χρειαστεί πέμπτο παιχνίδι.
Σοβαρότητα, καθαρό μυαλό και όχι θολούρα. Γιατί η Μονακό ισοφάρισε την σειρά, όχι γιατί ο Τζέιμς έβαζε το ένα καλάθι μετά το άλλο. Ισοφάρισε γιατί οι παίκτες του Ολυμπιακού προσπάθησαν για… show time, όταν το σκορ έγινε 16-6. Στην Ευρωλίγκα, πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος 100% σε όλη την διάρκεια των αγώνων. Και οι «ερυθρόλευκοι» δεν το έκαναν και το πλήρωσαν.
Τώρα πίεση έχει και η Μονακό, η οποία απέκτησε δικαίωμα στο όνειρο. Μιλάμε για μια ομάδα που, κανείς δεν θα της πει τίποτα αν αποκλειστεί. Μεγάλη υπόθεση να παίζεις χωρίς άγχος. Μεγάλη. Αλλά τώρα που και οι Γάλλοι απέκτησαν ελπίδα, ίσως το καλάθι να μην τον βλέπουν σαν βαρέλι…
