Εμείς εδώ έχουμε Πάσχα πάνω από έναν μήνα τώρα: οι πασχαλιές έχουν περικυκλώσει όλο το σπίτι, τα βιολετιά-γαλάζια λαμπερά τσαμπιά τους κρέμονται νωχελικά και παιχνιδιάρικα πάνω στον φράχτη, πολλά ξεπερνώντας το μισό μέτρο που διαβάζω ότι είναι το ρεκόρ του μεγέθους τους: είμαστε πρωταθλητές και κανείς δεν το ξέρει.
Ο υπόλοιπος κήπος και το περιβόλι καθυστερούν ακόμη, τα φυλλοβόλα δεν έχουν πρασινίσει – πρέπει να φταίει και η ξηρασία που τη διέκοπταν μόνο ψιχαλίσματα σαχάριας λάσπης κουβαλημένης από τον ΝΑ γαρμπή. Κυριακή και Δευτέρα, όμως, ο ευλογημένος ΒΔ μαΐστρος, που έρχεται κατευθείαν από τη Βενετιά, πήρε το επάνω χέρι, έφερε κρύο και καθαρό βρόχινο νερό και, μόλις έφυγαν τα σύννεφα, τον Αίνο της Κεφαλλονιάς, σε δυο βήματα απόσταση, να μπορείς να τον αγγίξεις.
l Την επομένη μετά τη βροχή κλάδεψα τις κληματόβεργες από την πέργκολα που είχαν αγκαλιάσει αναίσχυντα τις πορτοκαλιές – και αμέσως ντράπηκα: έτρεχε με ορμή ο χυμός που μόλις είχε ανέβει από τη γη και όδευε προς τα άκρα του κλήματος· και από τη μεριά του κορμού και από τη βέργα.
Σαν να είχα κόψει χέρι ανθρώπου ένιωσα. Και πήγε αμέσως ο νους μου στην Ουκρανία, φυσικά. Στα διαμελισμένα στους δρόμους σώματα, τα σκεπασμένα με πλαστικά ώσπου να οδηγηθούν στον τάφο, στα άλλα που τα ανασύρανε από ομαδικούς τάφους για να τους κάνουν αξιοπρεπή ταφή οι συγχωριανοί τους.
Οϊ όι, μάνα μου
Η βαρβαρότητα του πολέμου που διέταξε ο Βλαδίμηρος πασών των Ρωσιών και των Αγιορειτών και των όπου γης αυταρχικών θα κάνει άγριους τους ανθρώπους και από τις δύο πλευρές, θα μας αγριέψει όλους τους Ευρωπαίους. Και δεν ξέρω ποιες θα είναι οι συνέπειες.
l Μεγάλη Εβδομάδα, Πάσχα έρχεται· ο γλυκοφιλώντας τις εικόνες προστάτης της Ορθοδοξίας δεν νοιάζεται για καθημερινές και σκόλες, μήτε για αρρώστους και γερούς, μήτε για φτωχούς και πλούσιους. Του αρέσει η μακάβρια μουσική, το αργό και το βαρύ των κανονιών, το ξερό και το γρήγορο των πολυβόλων, το τσιριχτό των πυραύλων. Γεννάνε αργές συνοδείες με λαβωμένους που τους κουβαλάνε με φορεία οι νοσοκόμοι, με τον κόκκινο σταυρό στο περιβραχιόνιο, φτύνοντας μέσα στις παλάμες, και το μάτι τους άγριο για τσιγάρο.
Ομως οι φίλοι και οι συγγενείς γύρω-γύρω το μόνο που πρόσεχαν ήταν εκείνες οι φωνές μέσα στα σκοτεινά που ανέβαιναν καυτές ακόμη από την πίσσα του βυθού ή το θειάφι: «Οϊ όι, μάνα μου», «όι όι, μάνα μου». Και κάποτε, πιο σπάνια, ένα πνιχτό μουσούνισμα, ίδιο ροχαλητό, που ‘λεγαν όσοι ξέρανε ότι είναι αυτός ο ρόγχος του θανάτου.
l Δεν χρειάζονται εκεί αναπαραστάσεις της Σταύρωσης, σαν αυτές που κάνουν οι καθολικοί σε χωριά της Ισπανίας· στην Ουκρανία οι ορθόδοξοι προσφέρουν the real thing, το γνήσιο πράγμα, ανόθευτο.
l Εντάξει, δεν είναι κυριολεκτικά «πασχαλιά», Syringa vulgaris, το φωτεινό απαλό κύμα που μας περικυκλώνει· είναι γλυσίνια,Wisteria sinensis – σινένσις, κατά το «σινική μελάνη» που λέγαμε παλιά· πέρασε το Σινικό Τείχος και ακολουθώντας τον Δρόμο του Μεταξιού έφτασε στη γλυκιά Μεσόγειο για να ανθοφορεί ασυγκράτητη και να φτιάχνει μυρωδάτους μεταξωτούς φράχτες τον Απρίλιο· έτσι καταχωρίστηκε και αυτή σαν «πασχαλιά» στα μέρη μας.
l Και μια καλή είδηση: πήραν αύξηση οι νεότεροι και χειρότερα αμειβόμενοι. Από 663 έγινε 713 ευρώ, αυξήθηκε κατά 50 ευρώ τον μήνα ο κατώτατος μισθός, και το γεγονός ανακοίνωσε προσωπικά με διάγγελμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης – για να ξέρουμε ποιος είναι ο Αϊ-Βασίλης που μοιράζει πασχαλιάτικα χρήμα.
1,5 ευρώ την ημέρα η αύξηση, «για έναν καφέ!», ειρωνεύονταν παλιά οι εκάστοτε αντιπολιτευόμενες και πάντα γενναιόδωρες εφημερίδες την όποια κυβέρνηση. Τώρα, «αύξηση μία κιλοβατώρα την ημέρα!» θα πει ειρωνικά κάποια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας.
l Εκανε το 3ο συνέδριό του ο ΣΥΡΙΖΑ – να τα εκατοστίσει, να ωριμάσει ως τότε και να ξανακυβερνήσει.
l Από ήττα σε ήττα, ημερολόγιό μου: από τα 15 μου, που έγινα άθεος, «καλές γιορτές» ευχόμουν Χριστούγεννα και Πάσχα, για να μη δίνω θρησκευτική χροιά στην ευχή. Με τα χρόνια έκανα υποχώρηση, άρχισα να εύχομαι «καλό Πάσχα». Αλλά εν τω μεταξύ οι γνήσιοι χριστιανοί είχαν κερδίσει πολύ έδαφος: η ονομασία «Λαμπρή» για το Πάσχα έχει καταργηθεί, τώρα τείνει να εξαφανιστεί και το «Πάσχα» υπέρ της «Αναστάσεως», η ευχή «καλό Πάσχα» έχει γίνει «καλή Ανάσταση» – που στην ουσία αποτελεί ομολογία πίστεως και όχι εορτάσιμη ευχή.
Μακριά από αναστάσεις
Πρόκειται για αλλαγή αντι-εβραϊκή και βαθιά ορθόδοξη που ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη, εμπνευσμένη από το γειτονικό Ορος υποθέτω, πριν από 20-25 χρόνια, επί μακαριστού Χριστόδουλου. Αυτού που, κατά δήλωσή του, προσευχόταν κάθε βράδυ να βρεθεί κατάλληλος δότης για να του γίνει μεταμόσχευση να σωθεί – από τα όργανα κάποιου νέου ανθρώπου που θα είχε σκοτωθεί.
l Ηταν λογικό να ξεκινήσει από εκεί και η νεκρώσιμη αντιεμβολιαστική εκστρατεία: οι βαθιά πιστοί μοναχοί, πνευματικοί και άλλοι, γνωρίζουν: τι σήμερα, τι αύριο, η ανάσταση μας περιμένει.
Και ας θυμηθούμε με τι δόξες και τιμές υποδεχόταν το Ορος τον Βλαδίμηρο πασών των Ρωσιών κ.λπ. – μεγαλύτερες από αυτές του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, που αποφάσισε τουλάχιστον να του αφαιρέσει τον τίτλο. Ο πουτινισμός όμως εκεί ψηλά ζει και βασιλεύει – ό,τι σκοτώνει είναι ευπρόσδεκτο. Ο Υιός της Αγάπης χρησιμεύει για να κρύβεται πίσω του Τιμωρητικός Πατήρ, ο Γιαχβέ.
l Τον αδίκησα προηγουμένως τον Βλαδίμηρο, τίμησε πρόωρα το Πάσχα, καλαματιανώ τω τρόπω, εκτοξεύοντας πύρινη σαΐτα – στα μέτρα του, φυσικά, τα διανοητικά και τα σωματικά: διηπειρωτική σαΐτα καινούργια που θα κουβαλάει 10 τόνους βόμβες, πυρηνικές κατά προτίμηση, από τη μια άκρη του πλανήτη στην άλλη.
Οταν θα τις ρίξει σε πραγματικές συνθήκες τις σαΐτες του ο δούλος του Θεού δοξασμένος Βλαδίμηρος πασών των Ρωσιών κ.λπ., θα έχει επιτελέσει το θρησκευτικό καθήκον του. Δεν θα χρειάζονται πλέον οι αντιεμβολιαστικοί πειραματισμοί, θα είναι το real real real thing η στιγμή της Αποκάλυψης, της ανάστασης όλων των νεκρών, όλων των αιώνων, της επιβράβευσης νέων και παλαιών αγίων και των θαυμαστών τους, της καλοδεχούμενης τιμωρίας ημών των αμαρτωλών, ημερολόγιό μου.
Καλό Πάσχα, λοιπόν, με μαγειρίτσα, αμνό, κοκορέτσι, κόκκινα αβγά και κουλούρια, δίπλα στη μεταξωτή μυρωδάτη γλυσίνια – και μακριά από εμάς οι αναστάσεις.
ΓΡΑΜΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΟ
Μία ακόμη εβδομάδα παθών χωρίς ανάσταση στην ομόδοξη Ουκρανία αλλά και στη Σανγκάη· όμως και σε εμάς εδώ ήταν ακριβότερο το πασχαλινό κατσικάκι.
ΣΤΑΥΡΟΣ, ΑΝΕΥ ΚΡΟΤΙΔΩΝ
Καιρός φέρνει τα… προσωπεία, καιρός τα… μορμολύκεια. Ετσι, στο συνέδριο έβγαλε τη μάσκα του ριζοσπάστη αριστερού και φόρεσε τη φενάκη του σοσιαλιστή. Καλή επιτυχία στη μασκαράτα, Αλέξη.
Γ. Κ., ΚΥΜΗ
Γιατί οι φορείς των έργων ΑΠΕ δεν προβαίνουν στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις ταράτσες μας, με συμψηφισμό των εξόδων εγκατάστασης από την παραγόμενη ενέργεια;
ΝΟΤΗΣ, ΕΡΧΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
Οι αραιοχίτωνες καλλονές στις μετόπες σου πρέπει να γίνουν αλεξίμαχα και αλεξίλυπα εξώφυλλα παντού. Ξανοίγουν περιπαθή βήματα στην άνοιξη και εμπνέουν ποιητές. Καλό Πάσχα!
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΒΟΛΗΣ, ΓΛΥΦΑΔΑ
Εύχομαι και ελπίζω να μην εκλεγεί σήμερα η Λεπέν. Θα χαρώ πολύ. Κι ας πικραθούν διάφοροι φίλοι της όπως οι Πούτιν, Μπολσονάρο, Ορμπαν, Βελόπουλος, Κασιδιάρης, Καμμένος, αγιορείτες μοναχοί, ψεκασμένοι και οι κάθε λογής φαιοκόκκινοι «δημοκράτες».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ
Καλό Πάσχα, θρησκευόμενοι και μη.
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΤΑΥΤΑ ΚΑΙ ΜΕΝΩ
Επικαλούμενοι το όνομα ενός άλλου Θεού, ομόθρησκοι αλληλοσκοτώνονται και πολιτικά αντίθετοι ιδεολογικά συμφωνούν. Η ανθρωπότητα υπό το βάρος του σταυρού της γονάτισε και δεν ξέρω σε ποια γλώσσα και σε ποια θρησκεία να ευχηθώ «καλό Πάσχα».
Με υγεία και χαμόγελα, όσο μπορούμε.
ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, ΑΘΗΝΑ
Τόσες δεκάδες μάχιμους στις οθόνες στρατηγούς ε.α. έχουμε· τώρα που ξεμένουν οι Ρώσοι, δεν τους κάνουμε εξαγωγή; Ας πληρωθούμε με φυσικό αέριο.
ΠΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ, ΕΝΤΑΥΘΑ
Εύχομαι ολόκαρδα «καλό Πάσχα», αν και διαπορώ έντονα γιατί, ενώ Τον σταυρώνουμε κάθε μέρα καθ’ όλον τον χρόνο, Εκείνος επιμένει να ανασταίνεται…
Γ. IDI T-ΗΣ, ΑΙΓΙΝΑ
– Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;
– Με τους καραβανάδες για να διώξουμε τον Μπραΐμη!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ
