Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ήδη φτάσει τις 59 ημέρες, με τη Ρωσία να έχει επικεντρώσει τις πολεμικές της επιχειρήσεις στην περιοχή του Ντονμπάς, σε αυτό που ονομάζει ως δεύτερη φάση της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης».
Το Spectator, σε ανάλυσή του, απαντάει στο ερώτημα αν ο ρωσικός στρατός θα μπορούσε να ηττηθεί στη μάχη του Ντονμπάς, που μπορεί να κρίνει την έκβαση του πολέμου.
Ο Φίλιπ Ο’ Μπράιεν, καθηγητής Στρατηγικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του St Andrews, σημειώνει στο άρθρο του ότι αντιμετωπίζουμε ένα σοβαρό δίλημμα καθώς αρχίζει η μάχη του Ντονμπάς.
Η ιδέα ότι ο ρωσικός στρατός παραμένει μια ισχυρή, αποτελεσματική δύναμη ικανή να διασπάσει τις ουκρανικές γραμμές και να περικυκλώσει τις δυνάμεις στο Ντονμπάς παραμένει ευρέως διαδεδομένη.
Συχνά υποστηρίζεται ότι τώρα που οι Ρώσοι έχουν μικρύνει τις αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές ανεφοδιασμού τους, έχουν συγκεντρώσει και ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις τους και έχουν διορίσει έναν αιμοδιψή εγκληματία πολέμου ως διοικητή τους, θα μας δείξουν τι είναι ικανοί να κάνουν. Επίσης, υποστηρίζεται ότι οι Ρώσοι πρέπει να καταλάβουν το Ντονμπάς και να έχουν μια μεγάλη νίκη μέχρι τις 9 Μαΐου, ώστε ο Βλαντίμιρ Πούτιν να μπορέσει να οργανώσει τότε μια παρέλαση για την Ημέρα της Νίκης στη Μόσχα.
Τι γίνεται, όμως, αν τελικά οι ρωσικές δυνάμεις δεν έχουν βελτιωθεί από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία; Μέχρι στιγμής οι Ρώσοι έχουν διαπρέψει στο να ανατινάζουν πράγματα, να πυροβολούν αμάχους και να κάνουν σταδιακές προόδους σποραδικά.
Τα πρώτα σημάδια της μάχης του Ντονμπάς δείχνουν ότι αυτές οι ειδικότητες παραμένουν «ακονισμένες». Παρόλο που η μάχη κηρύχθηκε στις 18 Απριλίου (όταν οι Ρώσοι ξεκίνησαν ένα μεγάλο μπαράζ με επιθέσεις πυροβολικού στο Ντονμπάς), οι ρωσικές προωθήσεις από τότε ήταν αργές και σε κάποιες περιπτώσεις «κόλλησαν».
Μέχρι στιγμής υπάρχουν ελάχιστα σημάδια ότι ο ρωσικός στρατός μετατρέπεται στην ταχέως κινούμενη, αποτελεσματική στρατιωτική δύναμη που πολλοί αναλυτές είχαν προβλέψει πριν από την έναρξη της εισβολής. Πράγματι, οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν ότι οι Ρώσοι θα δυσκολευτούν να συγκεντρώσουν και να διατηρήσουν τις ισχυρές δυνάμεις που θα χρειαστούν για να κερδίσουν μια αποφασιστική νίκη στην περιοχή.
Λάθος οι προπολεμικές υποθέσεις;
Όσο περισσότερα μαθαίνουμε για τις ρωσικές και ουκρανικές δυνάμεις που συγκεντρώνονται για τη μάχη του Ντονμπάς, τόσο περισσότερο φαίνεται να απομακρυνόμαστε από τις προπολεμικές μας υποθέσεις.
Ένα ζήτημα που δημιουργεί έκπληξη ήρθε στο φως σε μια ενημέρωση του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ αυτή την Πέμπτη, σημειώνει ο Φίλιπ Ο’ Μπράιεν. Το υπουργείο υποστήριξε ότι οι απώλειες των ρωσικών αρμάτων ήταν τόσο ακραίες και οι απώλειες των ουκρανικών αρμάτων τόσο μικρές (και οι Ουκρανοί έχουν λάβει τόσες πολλές ενισχύσεις από χώρες του ΝΑΤΟ καθώς και αιχμαλωτισμένα, λειτουργικά ρωσικά οχήματα) που η Ουκρανία έχει πλέον περισσότερα επιχειρησιακά άρματα μάχης στη χώρα από τους Ρώσους.
Η μεγάλη, σιδερένια γροθιά που πολλοί υπέθεσαν ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να οδηγήσουν τους Ουκρανούς σε υποταγή, έχει συρρικνωθεί.
Τι ισχύει για στρατιώτες
Τα προβλήματα της Ρωσίας δεν περιορίζονται μόνο στα άρματα μάχης. Όσον αφορά τους στρατιώτες – που είναι πάντα ένα ζήτημα σε έναν στρατό που στερείται ανθρώπων που είναι εκπαιδευμένοι και ικανοί – οι Ρώσοι έχουν επίσης προβλήματα.
Αντί να δώσουν στους στρατιώτες που ηττήθηκαν κατά κράτος γύρω από το Κίεβο την ευκαιρία να ξεκουραστούν και να αναρρώσουν, τους ρίχνουν γρήγορα πίσω στη μάχη στο Ντονμπάς. Ακόμη και τότε, οι ρωσικές απώλειες ήταν τόσο υψηλές που ακόμη και μετά από αυτά τα μέτρα οι Ρώσοι ξεκινούν τη μάχη με έναν στρατό που μοιάζει πολύ μικρός.
Οι Ρώσοι είχαν κάπου μεταξύ 80 και 90 τακτικές ομάδες ταγμάτων στη χώρα την Πέμπτη: το πολύ 80.000 περίπου στρατιώτες. Αυτός είναι ένας μικρός στρατός αν αναλογιστεί κανείς τον αριθμό των μετώπων στα οποία πολεμά η Ρωσία. Εκτός από το Ντονμπάς, η Ρωσία πρέπει επίσης να περικυκλώσει τη Μαριούπολη, να αποκλείσει το Χάρκοβο, να κρατήσει τη Χερσώνα και να παρακολουθεί τις εξελίξεις για εκατοντάδες χιλιόμετρα μεταξύ του ρωσικού και του ουκρανικού στρατού.
Πώς κινείται η ρωσική αεροπορία
Επιπλέον, ο άσος στο μανίκι που πολλοί υπέθεσαν ότι θα είχαν οι Ρώσοι, η πολύ μεγάλη και υποτίθεται εκσυγχρονισμένη, πλήρως εξοπλισμένη αεροπορία τους, εξακολουθεί να κρατείται σε απόσταση από τους Ουκρανούς.
Οι Ρώσοι δεν έχουν αποκτήσει αεροπορική υπεροχή, κάτι που πολλοί υπέθεσαν ότι θα είχαν μέσα στις πρώτες ημέρες από την έναρξη της εισβολής. Αντιθέτως, η ουκρανική αεράμυνα σημαίνει ότι οι Ρώσοι πιλότοι αναγκάζονται να πετάξουν όσο πιο γρήγορα μπορούν στην Ουκρανία, να ρίξουν τις βόμβες τους και να φύγουν όσο νωρίτερα μπορούν. Αυτό σημαίνει ότι οι Ουκρανοί έχουν διατηρήσει την ικανότητα να μετακινούν τις δυνάμεις τους χωρίς να δέχονται επιθέσεις και να χρησιμοποιούν τις δικές τους αεροπορικές πλατφόρμες για να συνεχίσουν να κρατούν απασχολημένες τις ρωσικές δυνάμεις, σημειώνεται στην ανάλυση του Spectator.
Ενώ ο ρωσικός στρατός εξακολουθεί να διαθέτει ορισμένα πολύ ισχυρά στοιχεία, ιδίως το πυροβολικό του, δεν μπαίνει στη μάχη με τα αριθμητικά πλεονεκτήματα σε στρατιώτες και εξοπλισμό που θα περιμέναμε κανονικά για μια μεγάλη επίθεση.
Η βελτίωση του ουκρανικού στρατού
Επίσης, την ώρα που οι Ρώσοι προσπαθούν ακόμη να ανακάμψουν από τις πρώτες βαριές απώλειες, οι Ουκρανοί είναι από πολλές απόψεις μια καλύτερη ένοπλη δύναμη από ό, τι ήταν στην αρχή της εισβολής.
Τότε, οι δυτικές χώρες ήταν απρόθυμες να δώσουν πολλά προηγμένα όπλα στους Ουκρανούς και περιόρισαν τις αποστολές σε φορητά αντιαεροπορικά συστήματα ή φορητά συστήματα ενάντια σε οχήματα. Αλλά από τότε που είδαν την αγριότητα και την ευφυΐα της ουκρανικής αντίστασης – και τις αντίστοιχες τάσεις γενοκτονίας των ρωσικών δυνάμεων – οι χώρες του ΝΑΤΟ, ιδίως, άρχισαν να αυξάνουν σημαντικά τον αριθμό των αποτελεσματικών βαρέων όπλων που είναι πρόθυμες να παραδώσουν στο Κίεβο.
Πιο πρόσφατα, οι ΗΠΑ άρχισαν να δίνουν βαριά Howitzers 155 και ακόμη και μη επανδρωμένα αεροσκάφη νέας γενιάς για να βοηθήσουν τους Ουκρανούς. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επίσης μπει στο παιχνίδι, αυξάνοντας τις παραδόσεις όπλων, συμπεριλαμβανομένου του αποτελεσματικού αντιαεροπορικού συστήματος Starstreak, το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί σημαντικό για να αποτρέψει τη Ρωσία από το να επιχειρήσει να αποκτήσει αεροπορική υπεροχή, τονίζει ο Φίλιπ Ο’ Μπράιεν.
«Να εμπιστευτούμε ό, τι βλέπουμε»
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η μάχη του Ντονμπάς θα είναι πιθανότατα μακριά από τη μεγάλη νίκη που επιθυμεί ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Πιθανότατα, οι Ρώσοι θα κάνουν μικρές προόδους, αλλά με σοβαρό κόστος, και οι ήδη εξαντλημένοι στρατιώτες τους θα δουν την προθυμία τους να θυσιαστούν σκληρά να δοκιμάζεται.
Ως ένα σημείο αξίζει να παραδεχτούμε, σημειώνει ο Ο’ Μπράιεν, ότι η προπολεμική ανάλυση για τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ήταν τόσο καταστροφικά λανθασμένη που πρέπει να την ξεπεράσουμε και να εμπιστευτούμε αυτό που βλέπουμε ακριβώς μπροστά μας.
