Η Ρωσία ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι πραγματοποίησε δοκιμή του νέου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου Sarmat, ενός στρατηγικού όπλου που, όπως είπε ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, δεν υπάρχει πουθενά αλλού ανάλογος του, ο οποίος θα κάνει όσους προσπαθούν να απειλήσουν τη Ρωσία να το ξανασκεφτούν.
Ο Πούτιν εμφανίστηκε στην τηλεόραση να ενημερώνεται από τον στρατό ότι ο πύραυλος εκτοξεύθηκε από το Πλεσέτσκ στα βορειοδυτικά της χώρας και έπληξε στόχους στη χερσόνησο Καμτσάτκα στα ανατολικά.
«Το νέο σύστημα διαθέτει τις υψηλότερες προδιαγραφές από άποψη τακτικής και τεχνολογίας και είναι σε θέση να αντιπαρέλθει όλα τα σύγχρονα μέσα αντιπυραυλικής άμυνας. Δεν έχει ανάλογο στον κόσμο και δεν θα έχει για μεγάλο χρονικό διάστημα» είπε ο Πούτιν.
«Αυτό το πραγματικά μοναδικό όπλο θα ενισχύσει τις δυνατότητες των ενόπλων μας δυνάμεων, θα εγγυηθεί αξιόπιστα την ασφάλεια της Ρωσίας από εξωτερικές απειλές και θα υποχρεώσει να το ξανασκεφθούν εκείνοι που μέσα από την απροκάλυπτη επιθετική τους ρητορική προσπαθούν να απειλήσουν την χώρα μας» είπε ο Πούτιν.
Ο Sarmat είναι ένας νέος βαρέως τύπου διηπειρωτικός πύραυλος τον οποίο η Ρωσία προτίθεται να αναπτύξει και να φέρει 10 ή περισσότερες κεφαλές ο καθένας, σύμφωνα με την Υπηρεσία Έρευνας του αμερικανικού Κογκρέσου (U.S. Congressional Research Service).
Ο πύραυλος αυτός αναπτύσσονταν επί χρόνια και οι δοκιμαστική εκτόξευση του δεν αποτελεί έκπληξη για την Δύση, αλλά γίνεται σε μια στιγμή ακραίων γεωπολιτικών εντάσεων κατά την διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία.
Tι είναι οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι
Οι βαλλιστικοί πύραυλοι ονομάζονται έτσι επειδή εκτελούν κίνηση βολής: εκτοξεύονται υπό γωνία, φτάνουν σε μεγάλο ύψος -πολύ πάνω από την ατμόσφαιρα- και τελικά πέφτουν ελεύθερα προς το στόχο ακολουθώντας καμπύλη τροχιά (το αντίθετο των βαλλιστικών πυραύλων είναι οι πύραυλοι κρουζ που χρησιμοποιούν στροβιλοκινητήρες όπως τα τζετ και πετούν οριζόντια).
Οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι, ή ICBM, έχουν βεληνεκές τουλάχιστον 5.500 χιλιόμετρα και προορίζονται κυρίως για πυρηνικά χτυπήματα.
Οι περισσότεροι ICBM μπορούν να μεταφέρουν πολλές πυρηνικές κεφαλές (Πηγή: US Air Force)
Οι ICBM αναπτύχθηκαν την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και βασίζονται στην ίδια τεχνολογία με τους πυραύλους των διαστημικών αποστολών. Και στις δύο περιπτώσεις, το φορτίο τοποθετείται στην κορυφή ενός πυραύλου που αποτελείται από τουλάχιστον δύο τμήματα ή στάδια.
Το πρώτο στάδιο αποδεσμεύεται και πέφτει στη πίσω στη Γη όταν εξαντλήσει τα καύσιμά του, οπότε πυροδοτείται το δεύτερο στάδιο. Μέχρι να εξαντληθούν τα καύσιμα του δεύτερου σταδίου, το φορτίο κινείται σε ύψος εκατοντάδων ή χιλιάδων χιλιομέτρων και έχει αναπτύξει ταχύτητα πολλών χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.
Οκτώ κεφαλές πλήττουν ταυτόχρονα διαφορετικούς στόχους σε δοκιμή του αμερικανικού ICBVM LGM-118 Peacekeeper
Όταν εξαντληθούν τα καύσιμα του τελευταίου σταδίου, το φορτίο απελευθερώνεται, ρυθμίζει την πορεία του και αρχίζει την κάθοδο προς τον στόχο. Οι περισσότεροι σημερινοί ICBM μπορούν να μεταφέρουν πολλές κεφαλές, μέχρι και πάνω από δέκα, οι οποίες αποτελούνται από μια πυρηνική συσκευή κλεισμένη σε ένα ανθεκτικό κωνικό περίβλημα.
Κάθε κώνος μπορεί να ρυθμίζει ανεξάρτητα την πορεία του, έτσι ώστε ένας ICBM να μπορεί να πλήττει πολλαπλούς στόχους ταυτόχρονα.
Η ανάπτυξη ICBM που μπορούν να χτυπήσουν οπουδήποτε στον κόσμο θεωρείται ο σημαντικότερος λόγος που οι μεγάλες δυνάμεις περιόρισαν τη χρήση στρατηγικών βομβαρδιστικών αεροπλάνων.
