Η Τάνια Γιαννούλη, από τις σημαντικότερες πιανίστριες, συνθέτριες, αυτοσχεδιάστρια και bandleader της γενιάς της, στο χώρο της τζαζ μουσικής, εμφανίζεται με το τρίο της, στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός, σε βραδιά εφ όλης της ύλης. Συνοδευόμενη από τον Ανδρέα Πολυζωγόπουλο (τρομπέτα) και τον Κυριάκο Ταπάκη (ούτι) θα ερμηνεύσει πρωτότυπες συνθέσεις της που καταργούν εν πολλοίς τα όρια μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Το Tania Giannouli Trio εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θρυλικό Jazzfest Berlin το 2018. Το περιοδικό Downbeat με την ευκαιρία αυτής της εμφάνισης περιέγραψε τη μουσική τους ως «μελωδίες συναρπαστικές με μια ορμητική δυναμική που ρέει ασταμάτητα… όπως το όνειρο του Manfred Eicher για διακοπές στη Μεσόγειο». Και δεν έχει άδικο.
Το ντεμπούτο άλμπουμ του τρίο «In Fading Light» κυκλοφόρησε το 2020, ενώ μόλις ένα μήνα μετά την επίσημη κυκλοφορία του ο δίσκος συγκέντρωσε άκρως θετικές κριτικές κριτικές. Συμπεριλήφθηκε στο ευρωπαϊκό Jazz Media Chart και σε πολλές λίστες των σημαντικότερων κυκλοφοριών του 2020 , ενώ τα τελευταία τρία χρόνια, εμφανίζεται στα σημαντικά ευρωπαϊκά φεστιβάλ και venues (Enjoy Jazz festival, Bimhuis, Flagey- Brussels Jazz festival, November Music, Skopje Jazz festival κ.ά.).
Η ίδια, τον Μάιο του 2021, ήταν η μία από τους τρεις υποψήφιους για το μεγάλο κρατικό Γερμανικό βραβείο Deutscher Jazzpreis στην κατηγορία Piano/ Keyboards International μαζί με τον Tigran Hamasyan και τον Shai Maestro. Οι τέσσερις δίσκοι της, όλοι αποτέλεσμα ιδιαίτερων συνεργασιών, κυκλοφορούν από το Νεοζηλανδικό music-art label, Rattle κι έχουν αποσπάσει διεθνή αναγνώριση. Πρόκειται για τα άλμπουμ «Forest Stories» (Tania Giannouli – Paulo Chagas, 2012), «Transcendence» (Tania Giannouli Ensemble, 2015), «Rewa» (Tania Giannouli – Rob Thorne, 2018), «In Fading Light» (Tania Giannouli trio, Ανδρέας Πολυζωγόπουλος – Κυριάκος Ταπάκης, 2020) ενώ όλοι ανεξαιρέτως έχουν συμπεριληφθεί σε αρκετές λίστες του διεθνούς τύπου με τα «καλύτερα της χρονιάς».
Εχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε αίθουσες και φεστιβάλ στην Ευρώπη και στην Ελλάδα (Berliner Festspiele-Jazzfest Berlin, Madrid International Jazz Festival, Κέντρο Πολιτισμού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Enjoy Jazz festival, November Music, Ars Musica, Jazzahead, Catania Jazz festival, Borusan Sanat, κ.α.) αλλά και σε πολύ ιδιαίτερα project, όπως το «634 λεπτά μέσα στο ηφαίστειο», που έλαβε χώρα μέσα στον κρατήρα του ηφαιστείου της Νισύρου, όπου 14 μουσικοί, αυτοσχεδίασαν για 10 ώρες. H μουσική της για film και video art έχει ταξιδέψει σε πολλά φεστιβάλ, Biennale, μουσεία και γκαλερί σε όλο τον κόσμο. Έργα της έχουν ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, η Καμεράτα Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, το σύνολο Dissonart, η Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων κ.α.
Πολλές οι εμφανίσεις της, στο εξωτερικό μετά το τέλος των lockdown, βρίσκεται με μια βαλίτσα στο χέρι για τις εμφανίσεις της. Ανάμεσα σε αυτά τα πήγαινε έλα, μίλησε και σε εμάς για την μεγάλη της αγάπη που δεν είναι άλλη από τη μουσική. Τζαζ και αυτοσχεδιασμοί αλλά αυτές οι ταμπέλες, δεν μπορούν να δώσουν το ακριβές (μουσικό) στίγμα της Τάνιας Γιαννούλη. Εχοντας κλασσική παιδεία (δίπλωμα Πιάνου και Σύνθεσης) συχνά ενσωματώνει τον αυτοσχεδιασμό στις συνθέσεις της ενώ οι τελευταίες χαρακτηρίζονται από λυρισμό, έμπνευση, πολυπλοκότητα, εκλεκτισμό και μεγάλη πρωτοτυπία. Η μουσική της περιλαμβάνει ένα ευρύτατο φάσμα από μουσικά είδη, αφού εμπνέεται από πολλές και διαφορετικές παραδόσεις: σύγχρονη τζαζ, μουσική δωματίου, world/ethnic αλλά και free improvisation.
Είναι τόσες οι συναυλίες της στο εξωτερικό, που όπως σημειώνει και η ίδια «περισσότερο εμφανίζομαι σε συναυλίες στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα. Ενδεχομένως έξω να είναι καλύτερες οι συνθήκες. Οχι φυσικά ότι δεν θέλω να παίζω και στην πατρίδα μου. Είναι πάντως κάτι που χτίστηκε σιγά – σιγά με πολύ αγώνα και προσπάθεια. Ενδεχομένως η Ελλάδα είναι περισσότερο δύσκολος χώρος για τη μουσική που παίζω είτε μόνη μου, είτε με το Trio. Αυτό που δεν κάνω ποτέ κι ούτε πρόκειται να κάνω είναι να αντιμετωπίσω διαφορετικά μια συναυλία στη Γερμανία για παράδειγμα, από ότι στην Ελλάδα. Για μένα είναι ακριβώς το ίδιο.»
Στην Τάνια Γιαννούλη αρέσει να λειτουργεί με το ένστικτο, χωρίς να βάζει στεγανά στις μελλοντικές εργασίες της. «Δεν μπορώ να πω ότι δεν σκέφτομαι τα επόμενά μου βήματα αλλά δεν το κάνω συνειδητά. Με ενδιαφέρουν οι συνεργασίες που θέλω να κάνω όπως τις αισθάνομαι και όταν τις αισθάνομαι. Πάντα όμως ψάχνομαι και αυτό δεν νομίζω ότι μπορεί να σταματήσει.» Αυτό το «ψάξιμο» δεν έχει σκοπό να το σταματήσει αλλά επιπροσθέτως να το ενισχύσει όπως και όσο μπορεί. Ετοιμάζει νέες δουλειές και θέλει να δίνει πάντα βάση στις συνεργασίες αλλά και στον προσωπικό της αυθορμητισμό.
